AWANTURA O BIKINI

Importowanie i sprzedawanie gumy do żucia – do roku pozbawienia wolności. Palenie w miejscach zabronionych, picie w miejscach publicznych, śmiecenie, przechodzenie przez ulicę w niedozwolonym miejscu – trzy miesiące. Używanie cudzego, niezabezpieczonego Wi-fi – trzy lata. Za picie i jedzenie w metrze oraz karmienie gołębi, niespuszczenie wody w toalecie – 500 dolarów kary. Chodzenie nago... po własnym domu – 2000 dolarów. To nie żart. To prawdziwe obostrzenia, obowiązujące i egzekwowane gdzieś tam, w jednym z zakątków tego niezwykłego świata. Zostawiam Was na chwilę z tą absurdalną z naszego punktu widzenia listą i przechodzimy do kolejnej. Panie – nigdy w bikini, w krótkich spódniczkach czy z głębokimi dekoltami. Panowie bez gołych ramion, spodni z dziurami, a już tym bardziej – nie w szortach! Tak wyglądała grafika opublikowana przez menedżera zespołu Prema Racing, ścigającego się w Formule 2, dotycząca zasad ubioru podczas Grand Prix w Arabii Saudyjskiej. Tweet wywołał wiele emocji nie tylko wśród komentujących, ale i przypuszczalnie rządzących, bo przed upływem 24 godzin został przez autora usunięty. Za późno!

W sieci, jako i w przyrodzie, nic nie ginie! Mamy więc eleganckie grafiki z zielonymi „ptaszkami” przy tym, co akceptowalne (długie spodnie, t-shirty, suknie...) i czerwonymi krzyżykami przy tym, co nie. I mamy jeszcze awanturę w mediach społecznościowych. Że F1 aprobuje seksizm, że jedzie do Arabii Saudyjskiej tylko za pieniędzmi, że sport miał otwierać kraje arabskie na zachód, tymczasem to zachód jest zamykany w ciasnych ramach kulturowych świata arabskiego.

Do Arabii Saudyjskiej na Grand Prix nie pojadę, ale gdybym miała to zrobić, jakoś nie planowałabym paradowania po padoku w bikini. Tak jak nie robię tego w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, gdzie w bardziej konserwatywnym od Dubaju Abu Zabi też odbywa się Grand Prix Formuły 1. Zakryte ramiona i kolana to coś, co mogę zrobić, okazując szacunek innej kulturze, w której jestem gościem. I nie mam z tym żadnego problemu, bo oczekuję takiego samego szacunku w stosunku do moich zasad, gdy jestem u siebie. Może ktoś faktycznie tak bardzo zapragnął chodzić na wyścigu bez koszulki (tak, tego też nie wolno), że poczuł się tak bardzo ograniczony wymogami Saudyjczyków. A może to po prostu łatwy pretekst do awantury o nic (chodzenie bez koszulki lub w bikini byłoby w padoku F1 niemile widziane niezależnie od tego, w jakiej części świata ów padok się akurat znajduje) lub – co najbardziej prawdopodobne – mało subtelnie zawoalowana pretensja, że F1 do Arabii Saudyjskiej w ogóle się udaje. Troszkę w tym jednak hipokryzji. Lista, od której zaczęłam, pochodzi z kraju, w którym F1 była od 2008 roku nieprzerwanie aż do początku pandemii. Kraju, który takich kontrowersji nie budzi, a przecież kary na tej liście są absurdalne i surowe. Singapur – bo o nim mowa – tak jednak w oczy nie kole. Nie jest tak łatwym celem.

Przed światem arabskim wielki sportowy test – debiut F1 w Dżuddzie, piłkarskie mistrzostwa świata w Katarze. Test także dla świata zachodniego, czy pozostanie tylko przy protekcjonalnej wyższości, czy faktycznie dotknie tematów ważnych, nawet jeżeli tylko w ramach tego wycinka rozrywki, jakim w gruncie rzeczy jest sport. Bo te światy mają też swoje, poważne problemy. Bo tam też muszą zajść zmiany... Samoistnie. Można je zainspirować, można o nie zabiegać, ale nie można ich narzucić – ani prośbą, ani groźbą. Oni są u siebie. Najpierw sami muszą zrozumieć

Zresztą a propos rozrywki – podczas Grand Prix Abu Zabi przed pandemią codziennie organizowane były koncerty wielkich gwiazd. Guns’n’roses, The Weeknd, Pink, Lana del Rey występowali w ostatnich latach przy parku Ferrari World. Oni i Sam Smith, zdeklarowany gej, który podczas występu rzucił ze sceny: „Jestem gejem i jestem z tego dumny, bądźcie sobą, kochajcie, kogo chcecie”. O dziwo, następnego dnia był w padoku, a nie w więzieniu. Oczywiście wszyscy mi teraz powiedzą, że to mało, to tylko jedno zdanie jednego faceta. Ale w powiedzeniu kropla drąży skałę, kluczowy sens jest często pomijany. A jest on bardzo prosty: KAŻDA kropla drąży skałę. W Arabii Saudyjskiej zrezygnowano (już?) z kary batów, często wymierzanej za przewinienia natury moralnej. Rewolucja? Nie. Ale jedna z kropli – tak. I należy tę skałę drążyć. A nie wysadzać.

Wracając na chwilę jeszcze do protekcjonalnej wyższości. Zawodniczka Wseries – cyklu wyścigów w bolidach jednomiejscowych dla kobiet – próbowała dosłownie wszystkiego, żeby dostać się na ostatnią, podwójną rundę w USA. Niestety – Irina Sidorkowa jest Rosjanką. Korzenie ma rozległe: jej pradziadkowie urodzili się w Szwecji, Danii i na Ukrainie. Dziadkowie – na Białorusi, w Polsce i w Rosji. Próbowała umówić się na rozmowę w ambasadach w Rosji, Holandii, Wielkiej Brytanii i Polsce. W końcu trafiła do Omanu, ale podczas rozmowy wizy jej odmówiono, mimo że ma status National Interests Exemption dla osób, które mogą wjechać do USA mimo pandemii, bo jest to w interesie Stanów. Interweniowało F1, Wseries i nawet kongresmen z Teksasu. Na nic. To jak to jest z tym „naszym” zachodnim, otwartym światem? Jest taki atrakcyjny i wolny, bo można chodzić z gołym brzuchem po ulicy?