Pierwszy puchar Kity
Należące do polskiego biznesmena Nantes pokonało Nice z Marcinem Bułką w składzie w finale Pucharu Francji.
Kibice Nantes na jakiekolwiek trofeum czekali od 21 lat. Wtedy Kanarki zdobyły mistrzostwo Francji. Nantes to jeden z najbardziej utytułowanych francuskich klubów, który osiem razy wywalczył mistrzostwo (tylko PSG, Saint-etienne i Olympique Marsylia triumfowały częściej), ale od tej pory nie zakwalifikował się nawet do europejskich pucharów, nie licząc gry w Pucharze Intertoto w 2003 i 2004 roku, kiedy też ostatni raz wystąpił w finale jakiegoś pucharu – walczył o Puchar Ligi, ale w karnych uległ Sochaux.
Ćwierć wieku czekania
Trzy lata później Nantes kupił Waldemar Kita i teraz doczekał się pierwszego znaczącego sukcesu. O losach meczu przesądziła pierwsza akcja drugiej połowy, gdy Hicham Boudaoui zagrał ręką piłkę w polu karnym i Stephanie Frappart (pierwsza kobieta sędziująca finał Pucharu Francji) podyktowała karnego dla Kanarków. Do piłki podszedł Ludovic Blas i mocnym strzałem pokonał Marcina Bułkę. Ten pomocnik zdobył już piątą bramkę w szóstym spotkaniu tej edycji Coupe de France.
W Pucharze
Francji to on gra z opaską kapitańską. – Dałem mu ją przed pierwszym meczem z Sochaux, a on powiedział: „Trenerze, to dla mnie wielka duma, poprowadzę nas na Stade de France i wzniosę Puchar Francji”. Stałem się zakładnikiem tych słów – opisywał trener Antoine Kombouare. Blas słowa dotrzymał. W lidze kapitanem jest Alban Lafont, ale w pucharze dotąd między słupkami stał jego zmiennik Remy Descamps. W finale zagrał jednak Lafont. Trener Nice Christophe Galtier nie zrobił tego samego Bułce, który wcześniej też bronił we wszystkich meczach w krajowym pucharze, i postawił na niego, a nie golkipera numer jeden w lidze Waltera Beniteza. Młody polski bramkarz znów spisał się dobrze, ale tym razem nie zdołał pomóc drużynie. Ostatnim piłkarzem z polskim paszportem, który triumfował w finale tych rozgrywek, był Ludovic Obraniak w 2011 roku, a na triumf naszego rodaka urodzonego w Polsce czekamy od 1997 roku. Wtedy po to trofeum sięgnął grający także w Nice Andrzej Kubica, który również zwyciężył po „polskim” finale, bo jego zespół pokonał wtedy Guingamp
z Markiem Jóźwiakiem w składzie.
Trener przeciw prezesowi
Po ćwierć wieku historia mogła zatoczyć koło, ale górą było Nantes. To pierwszy, a może i ostatni sukces Kity, bo chce sprzedać klub, ale o tym mówi się od dawna, a Polak ciągle pozostaje właścicielem FC Nantes. Nie zamierza pozbywać się go za wszelką cenę. – Mogę sprzedać klub osobie, która udźwignie go finansowo, która wie, jak będzie nim zarządzać lepiej niż my, powalczy o mistrzostwo i ma perspektywę na kolejne 10 lat – powiedział w radiu RMC Sport. Ostatnio odrzucił ofertę legendy klubu, byłego bramkarza Mickaëla Landreau, który zapowiedział, że zrobi porządek i m.in. zwolni syna Kity Francka, który jest jego zastępcą. Kita-senior myśli o odejściu, bo od dawna ma na pieńku z ultrasami Nantes. Po zwycięstwie Kombouare zadedykował triumf właśnie zagorzałym fanom, uderzając w prezesa. – To także ich zwycięstwo, bo niesamowicie cierpieli. W czasie rządów Kity nie mieli łatwo, zostali podzieleni – powiedział. Mało tego, nie krył, że z przełożonym nie łączą do dobre relacje. – Nie zawsze dobrze rozumiem prezesa, ale to odłożyłem na bok. Jedyne co mnie interesuje, to sprawiać, by Nantes było jak najmocniejsze i wygrywało mecze. I dlaczego nie zdobywać trofeów, jak to możliwe? Dziękuję kibicom, że byli dla nas wspaniali – powiedział.
Nantes wraca na europejską arenę, za to może zabraknąć tam Nice, które długo walczyło o wicemistrzostwo, a po wygranej Strasbourga spadło na szóste miejsce, które nie daje nawet Ligi Konferencji.