Stan Odry grozi katastrofą
Po zupełnie rozczarowującej rundzie jesiennej w wykonaniu Odry prezes klubu z Opola zapewnia, że ma plan na wyplątanie się ze sportowych problemów.
Postawa Odry Opole to jedno z największych rozczarowań trwającego sezonu Fortuna 1. Ligi. Drużyna, która jeszcze w maju ubiegłego roku walczyła w barażach o awans z późniejszym beniaminkiem Koroną Kielce (0:3), zupełnie nie przypomina samej siebie. Rozstała się z trenerem Piotrem Plewnią, a jego następca Adam Nocoń w 2022 roku miał niewiele czasu na poprawienie sytuacji w tabeli. Wiosną marginesu błędu praktycznie nie będzie.
Kara za brak dużych ambicji
O tym, że z Odrą Opole w tym sezonie może być niewesoło, przekonywały już pierwsze tygodnie po letniej przerwie. Zespół prowadzony przez trenera Plewnię po czterech kolejkach nie miał na swoim koncie choćby jednego punktu, a takie statystyki były tym bardziej niepokojące, że opolanie trzykrotnie zdążyli wystąpić przed własną publicznością. Po nieudanym szturmie na Ekstraklasę zespół opuścili doświadczeni Krzysztof Janus i Arkadiusz Piech, to jednak nie usprawiedliwiało tak marnej postawy w pierwszych kolejkach. – W sporcie jest cienka linia między sukcesem a porażką, więc to, jak wyglądała nasza jesień, na pewno boli. Życie nas szybko zweryfikowało, walczymy o utrzymanie i musimy się do tego dostosować – mówi nam prezes Odry Tomasz Lisiński. Jak dodaje, wysokie miejsce na koniec poprzedniego sezonu z pewnością było wynikiem ponad stan, jednak przypomina, że rok wcześniej jego klub finiszował na również bardzo dobrym, 8.miejscu. – Latem mieliśmy dwa stany: od trochę euforycznego do bardziej racjonalnego oraz obaw przed tym, co będzie. Ziścił się trudniejszy scenariusz, trzeba zakasać rękawy i pracować. Apetyt na pewno rośnie w miarę jedzenia, byliśmy ludźmi mało ambitnymi, mówiąc po występie w barażach, że nie chcemy zagrać o coś więcej – mówi nam Lisiński, który jednocześnie jest członkiem zarządu PZPN jako przedstawiciel pierwszoligowych klubów.
Trudna decyzja o zwolnieniu
Właśnie po serii złych jesiennych wyników, po 14 kolejkach, gdy Odra zajmowała przedostatnie miejsce w tabeli, zdecydowano się na rozstanie z pracującym od wiosny 2021 roku Piotrem Plewnią. – Ta decyzja była jedną z trudniejszych, którą musiałem podjąć w Odrze, bo z trenerem łączyło mnie pewne przywiązanie emocjonalne. W przeszłości sam miałem przyjemność grać z nim w drużynie, znamy się bardzo dobrze – nie ukrywa prezes klubu z Oleskiej. Zapewnia, że zwolnienie Plewni nie było łatwe, jednak najważniejsze są dla niego racjonalne decyzje, a ta została podjęta ze świadomością wszystkich możliwości wyjścia z trudnego położenia.
Nowy trener Odry wcześniej z dobrymi efektami prowadził w drugiej lidze Chojniczankę i Olimpię Elbląg. – Poszukiwania szkoleniowca nie były długie. Nie było tak, że nagle wymyśliliśmy sobie trenera Noconia, on był w kręgu zainteresowań naszego klubu już nie pierwszy raz – mówi prezes pierwszoligowca. Jego zdaniem, niezwykle istotny był fakt, że Nocoń potrafi budować swoje zespoły od tyłu, a postawa Odry w defensywie jesienią była fatalna. Ekipa z Opola straciła aż 35 bramek, wyraźnie najwięcej na zapleczu Ekstraklasy, o pięć więcej od kolejnych drużyn w tej klasyfikacji.
Skok na głęboką wodę
Żeby wiosną było lepiej w bronieniu dostępu do własnej bramki, Odra nie tylko zatrudniła trenera Noconia, lecz także sprowadziła Artura Pikka oraz Maksymiliana Pingota w zimowym oknie transferowym. Ten pierwszy ma na koncie blisko 50 występów w reprezentacji Estonii, a w przeszłości występował już w Ekstraklasie i na jej zapleczu w barwach Miedzi Legnica. – Jest solidny i na tę solidność po lewej stronie obrony w nowej rundzie liczymy. O ewentualnym zadowoleniu z tego okienka będę mógł mówić dopiero wtedy, gdy zweryfikujemy się w lidze – mówi Lisiński. Niespełna dwudziestoletni Pingot trafia do Opola na zasadzie wypożyczenia, a na początku trwającego sezonu przeszedł już niemałą szkołę życia w Lechu Poznań, gdzie został rzucony na głęboką wodę przez trenera Johna van den Broma zarówno w meczach Ekstraklasy, jak i kwalifikacjach Ligi Konferencji Europy.
– To są zawodnicy, których nam brakowało, patrząc jeszcze na to, że w środku obrony mieliśmy kontuzję Piotra Żemły oraz zerwane więzadła krzyżowe Konrada Kostrzyckiego – ocenia prezes Odry. Dodaje, że takie transfery na pewno zwiększą rywalizację w ekipie trenera Noconia, a sprowadzenie Pingota cieszy go szczególnie, bo przykładem dla młodego defensora może być kariera Jakuba Modera. Zawodnik, który teraz wraca do gry po ciężkiej kontuzji w Brighton, przed zrobieniem furory w Lechu piłkarskiej ogłady nabierał właśnie na zapleczu Ekstraklasy w barwach Odry Opole.
Nowy stadion rośnie w oczach
Odra wiosną nie może sobie pozwolić na katastrofę, jaką byłby spadek z zaplecza Ekstraklasy, bo na horyzoncie czai się już bardzo poważny nowy bodziec w postaci budowanego od podstaw stadionu w północno-zachodniej części miasta. Nowa opolska arena ma liczyć blisko 12 tysięcy miejsc – jej budowa rozpoczęła się na początku ubiegłego roku, a zgodnie z planem z końcem przyszłego ma dobiec końca. – Wyznaczony na koniec 2024 roku termin zakończenia budowy stadionu przy ulicy Północnej jest jak najbardziej realny. Tempo prac przebiega zgodnie z harmonogramem, wręcz nawet szybciej niż początkowo zakładaliśmy – twierdzi prezes Odry Opole.
Uwaga na wyjazdy
Właśnie ze względu na wysłużenie dotychczasowego stadionu i brak opłacalności instalacji podgrzewanej murawy przy Oleskiej drużyna w ciepłych letnich i jesiennych miesiącach występowała głównie przed własną publicznością. Wiosną aż dziesięć z szesnastu spotkań rozegra na wyjeździe, co też może mieć znaczenie w kontekście walki o pozostanie w I lidze. – Na tym, co wydarzyło się jesienią, świat się nie kończy. Mamy plan, jak wyjść z tej sytuacji, i wierzę, że dzięki temu, co realizowaliśmy zimą, uda nam się spełnić ten cel – kończy prezes Odry. Jego klub po osiemnastu kolejkach zajmuje pierwsze z trzech miejsc spadkowych na zapleczu Ekstraklasy, jednak ma tyle samo punktów, co wyprzedzający ją beniaminek z Chojnic.