BILANS OSTATNICH TRENERÓW REPREZENTACJI POLSKI W MECZACH O PUNKTY
* godziny według czasu polskiego
Goździki, gratulacje, wizyty w zakładach pracy. Tak wyglądały pierwsze dni polskich siatkarzy po triumfalnym powrocie z mistrzostw Europy w Rzymie. Złoci medaliści zostali owacyjnie przywitani przez kibiców na Okęciu, potem odwiedzili kancelarię premiera i siedzibę głównego sponsora polskiej siatkówki firmy ORLEN. – Byliśmy tutaj w zeszłym roku, jesteśmy dziś i będziemy w przyszłym. Ze złotem. Jestem dumny z naszego zespołu – ta odważna deklaracja trenera Nikoli Grbicia wybrzmiała bardzo mocno, zanim szczęśliwi i zmęczeni bohaterowie udali się na kolejne zgrupowanie do Spały. – Przed nami następny cel do zrealizowania. Po złocie Ligi Narodów i mistrzostw Europy zamierzamy zakwalifikować się do igrzysk – zapowiedział Tomasz Fornal.
Skazani na awans
W przypadku reprezentacji Polski wywalczenie biletów do Paryża będzie formalnością, prawdziwym wyzwaniem jest przełamanie niemocy w olimpijskich ćwierćfinałach i zdobycie medalu igrzysk, najlepiej złotego, zgodnie z deklaracjami selekcjonera. Tak, wiem, podobne słowa padały przed igrzyskami w Tokio w 2021 roku, pięć lat wcześniej przed rywalizacją w Rio de Janeiro czy w 2012 roku, gdy Biało-czerwoni pod wodzą Andrei Anastasiego lecieli do Londynu jako złoci medaliści Ligi Światowej. Wtedy też
meczów
miał być olimpijski medal, a jak się kończyło? Pięć razy z rzędu Polacy przegrywali olimpijskie ćwierćfinały. Ale tym razem są już skazani na sukces w Paryżu. Z kilku powodów.
Po pierwsze, tak mocna reprezentacja Polski nie była od czasów złotego zespołu Huberta Wagnera. A kto wie, czy teraz nie jest jeszcze silniejsza? A już na pewno bijemy na głowę inne drużyny głębią składu. – Rezerwowych nazywamy żartobliwie fusami i ja takim fusem byłem podczas mistrzostw Europy. I powiem wam, że to zaszczyt być w tak doborowym gronie. Wszyscy rywale podkreślają, że tak wartościowych zmian nie ma żaden inny zespół na świecie – mówił po powrocie z Rzymu kapitan Bartosz Kurek, którego z gry w decydujących meczach ME wyeliminowała kontuzja. I świetnie zastąpił go Łukasz Kaczmarek. Po drugie, Grbić od początku objęcia kadry udowadnia, że dobrze wie, co robi, choć jego decyzje wielu ekspertów i kibiców kontestowało. Na dzień dobry Serb odsunął od kadry „grupę trzymającą władzę”, uznając, że czas na zmiany. Postawił na rozegraniu na Marcina Janusza, choć wszyscy przekonywali, że powinien grać Fabian Drzyzga, a Janusz nie jest gotowy na wielkie granie. I co? Rozgrywający ZAKS-Y Kędzierzyn-koźle poprowadził zespół do czterech medali w czterech kolejnych imprezach. Podczas ubiegłorocznych MŚ z uporem maniaka Grbić stawiał na Aleksandra Śliwkę, choć wszyscy dookoła podpowiadali mu, że powinien grać Tomasz Fornal. I co? Dzisiaj Śliwka wyrósł na lidera zespołu i nikt nie wyobraża sobie drużyny bez przyjmującego ZAKS-Y. A Fornal wciąż daje ka
meczów
pitalne zmiany. Podobnie było z Kamilem Semeniukiem, którego Serb obdarzył wielkim zaufaniem, mimo że przyjmujący Perugii był bez formy. I z Wilfredo Leonem, którego trener tak wkomponował do zespołu, że urodzony na Kubie siatkarz nie przytłacza drużyny i nie sprawia, że gra reprezentacji Polski staje się przewidywalna i jednowymiarowa. A co może zdziałać Leon, widzieliśmy w finale z Włochami. Zarzucano Grbiciowi, że za bardzo stawia na byłych i obecnych graczy ZAKS-Y, którą w 2021 roku poprowadził do triumfu w Lidze Mistrzów, ale on znowu wiedział, co
meczów
robi. Coś sprawiło, że kędzierzynianie trzy razy z rzędu wygrali Champions League, to samo coś przeniesione na grunt reprezentacyjny daje złote medale.
Pod wodzą Serba Polacy zdobyli cztery medale z rzędu, co nie jest może rekordem, bo Vital Heynen poprowadził Biało-czerwonych do pięciu kolejnych podiów, zanim zatrzymał się w Tokio. Różnica jest taka, że z Belgiem od złotego krążka mistrzostw świata w 2018 roku Polacy nie potrafili wejść na sam szczyt, z Grbiciem zrobili to już dwa razy z rzędu. A sam Serb zadba o to, żeby nie spoczęli na laurach i nie uwierzyli za bardzo w swoją wielkość. Przynajmniej do czasu finału igrzysk olimpijskich w Paryżu.
Kurs na złoto
Grbić był zawodnikiem, który nigdy nie odpuszczał i takim też jest trenerem. Przed turniejem kwalifikacyjnym do igrzysk, który rozpocznie się w Chinach 30 września, mógłby dać odpocząć najbardziej
mecze
zmęczonym graczom. W Azji Biało-czerwoni będą przecież zdecydowanym faworytem turnieju kwalifikacyjnego. A nawet gdyby jakimś cudem w październiku nie udało im się zdobyć biletów do Paryża, na pewno weszliby do igrzysk z rankingu. Serb nie zamierza jednak wprowadzać taryfy ulgowej. Na zgrupowanie, które wczoraj rozpoczęło się w Spale, zaprosił wszystkich mistrzów Europy i dodatkowo dwóch graczy: atakującego Bartłomieja Bołądzia i środkowego Karola Urbanowicza. Bołądź prawdopodobnie zastąpi Kurka zmagającego się z kontuzją. Urbanowicz może być opcją rezerwową za jednego z pięciu przyjmujących, bo w Xi’an w ciągu dziewięciu dni trzeba będzie rozegrać aż siedem spotkań i potrzebne będą zmiany.
Nie ma natomiast najmniejszej potrzeby, żeby zmieniać kurs obrany przez reprezentację Polski pod wodzą kapitana Grbicia. Kurs na złoto.