Kłócą się krótko. Bardzo lubią ze sobą rozmawiać
To najbardziej gorąca para polskiej lekkoatletyki – Natalia Kaczmarek i Konrad Bukowiecki. Spotkaliśmy się w Olsztynie, gdzie mieszkają. Opowiedzieli nam o mieście, a przede wszystkim swoim związku.
Wsierpniu Natalia została wicemistrzynią świata w biegu na 400 m. Ma w kolekcji też m.in. złoty medal olimpijski za sztafetę mieszaną i srebrny za kobiecą 4x400 m. Konrad był mistrzem Europy w hali i wicemistrzem na stadionie w pchnięciu kulą. Ostatnio mu nie szło z powodu kontuzji – ma zerwane więzadła krzyżowe w kolanie. Oboje spotkali się z nami w Olsztynie. Pokazali to piękne miasto, opowiedzieli o karierze sportowej i o sobie. Niedawno obchodzili piątą rocznicę związku, a Konrad oświadczył się Natalii.
Lubią trenować w Olsztynie
– We wrześniu przyszłego roku bierzemy ślub, niedaleko Olsztyna – zdradzają nam swoją tajemnicę.
W tym mieście czują się znakomicie. On się tu urodził, ale przez większą część życia mieszkał w Szczytnie. Ona przeniosła się na Warmię z Wrocławia. – Przeprowadziłem się do Olsztyna, gdy Natalka zdecydowała, że zamieszkamy razem – wyznaje Konrad.
– Tu też mam świetne warunki do trenowania – mówi Natalia. – Olsztyn to piękne miasto. Wokół jest dużo wody, a nasza Ciapka podobnie jak my lubi popływać – dodaje z uśmiechem, wskazując na psa.
Na nasze pytanie, kto lepiej pływa, wyrywa się Konrad: – Ja, bo trenowałem pływanie przez osiem lat za małolata. Miałem 12 lat, gdy byłem młodszym ratownikiem.
Jednak to lekkoatletyka jest ich sportem numer jeden. Gdy nie są na zgrupowaniach, trenują w Olsztynie i Szczytnie.
– Mam stąd 45 kilometrów do Szczytna. Czasami jadę do taty, który mnie trenuje, a czasami on tutaj przyjeżdża. Częściej wybieramy tę drugą opcję – mówi Konrad.
– Do mnie raz przyjechał trener z Wrocławia (Marek Rożej – przyp. red.). Zrobiliśmy obóz w Olsztynie, zamawialiśmy catering, żeby nie martwić się o jedzenie, i były z tego wyniki – uśmiecha się Natalia. Wyniki były znakomite szczególnie w tym roku. Kaczmarek przybiegła na metę druga w finale mistrzostw świata w Budapeszcie. Konrad oglądał to z trybun stadionu.
– Mniej więcej po 280 metrach wiedziałem, jak to będzie wyglądało. Nie trzeba być ekspertem, by wiedzieć, jak Natalka biega. Ostatnia prosta to jej domena. Marileidy Paulino była nie do doścignięcia, ale walka o srebro z Sadą Williams była piękna do końca – wzdycha Konrad. Wspaniały bieg Polki został doceniony przez europejską federację lekkoatletyczną. Kaczmarek kandyduje do tytułu lekkoatletki roku.
– Cieszę się, że jestem nominowana, ale gdybym wygrała, to miałabym mieszane uczucia. Femke Bol zrobiła w tym roku dużo więcej i ona powinna wygrać.
Gdy pytamy Natalię, czy Holenderka jest dla niej inspiracją, nasza lekkoatletka uśmiecha się i mówi: – Fajnie się na nią patrzy, gdy biegnie. Jest bardzo pracowitą i sympatyczną dziewczyną. Nie da się jej nie lubić. Oczywiście, że chciałabym z nią wygrywać i wiem, że to się wydarzy. Pierwszy raz startowałyśmy razem sześć czy siedem lat temu i wtedy z nią wygrywałam. Będę dążyć, by do tego wrócić.
O powrocie myśli też Konrad. Powrocie do zdrowia i formy. Jego rekord życiowy w pchnięciu kulą (22,25 m) ma już cztery lata. Mógłby już zostać pobity, ale Bukowiecki zmaga się z kontuzjami. W tym roku wygrał Uniwersjadę, choć startował z kontuzją więzadła krzyżowego w kolanie. Gdyby poddał się operacji, najprawdopodobniej straciłby szanse na występ w igrzyskach olimpijskich w Paryżu, a z nich zrezygnować nie chce.
– Więzadeł już nie mam, więc drugi raz się nie zerwą – podkreśla gorzko. – Staram się wyłączyć w głowie obawy. Chcę funkcjonować normalnie. Zrobię wszystko, by to kolano jakoś odbudować. Jest wiele kontuzji, ale na wszystkie mam plan. Żebym tylko sobie już nic nie zrobił, bo będzie tragedia. Mam świadomość, że jeszcze nie osiągnąłem tego, co chciałbym zrobić w sporcie. Mam 26 lat. Przede mną jeszcze wiele lat startów na wysokim poziomie. Nadal chcę wygrywać. Stać mnie na to, ale muszę być zdrowy – dodaje z pewnością w głosie.
W Glasgow się nie spotkają
Konrad ma wsparcie ukochanej. Wiele czasu spędzają razem, bo często na zgrupowaniach są w tym samym miejscu. Jeszcze nie znają planów przygotowań do przyszłorocznych igrzysk.
– Kiedyś było trudniej się rozstawać, gdy nie mieszkaliśmy razem. Szukaliśmy więc wspólnych obozów. Jeśli teraz rozdzielimy się na kilka tygodni, nic się nie stanie – uśmiecha się Natalia.
Na pewno nie spotkają się na początku marca w Glasgow podczas halowych mistrzostw świata.
– Ja sezon halowy odpuszczam – mówi Natalia.
– Ja chciałbym startować, jeśli zdrowie pozwoli – dodaje szybko Konrad.
Gdy pytamy ich, czy widzą siebie na starcie mistrzostw Europy, które w 2028 roku odbędą się w Chorzowie, odpowiadają: – Planuję startować, będę miała dopiero 30 lat. Ale życie sportowca jest nieprzewidywalne, więc tak daleko nie wybiegam myślami – mówi Natalia. – Trudno przewidzieć, bo trenuję już 14 lat. Gdy byłem małolatem, powiedziałem sobie, że chcę wystartować na pięciu igrzyskach olimpijskich. Na razie byłem w Rio i Tokio. Moje piąte byłby w 2032 roku w Brisbane. Wówczas będę mieć 35 lat. To jest możliwe. Bylebym wytrwał w zdrowiu i obym z którychś igrzysk wrócił z medalem. Aczkolwiek jeśli Natalka skończy wcześniej karierę, to mnie też już nie będzie się chciało tyle lat startować – przewiduje kulomiot.
Na koniec wracamy do prywatnych spraw. Natalia i Konrad pytani, czy dobrze się dogadują, szeroko się uśmiechają. – Bardzo dobrze, rzadko się kłócimy – wyznaje Natalia.
– A nawet gdy się kłócimy, trwa to krótko, szybko jedno z nas wyciąga rękę na zgodę – dodaje Konrad.
– Trochę różnimy się, jeśli chodzi o aktywności pozatreningowe. Ja lubię ruch, długie spacery. Konrad wolałby poleżeć. Szukamy złotego środka. Mówię: „Okej, to dziś poleżymy, a jutro spacer”.
– I coraz bardziej lubię spacerować – uśmiecha się Konrad. – Uwielbiamy ze sobą rozmawiać. Bardzo to cenię. Natalka jest nie tylko moją ukochaną osobą, ale też moim najlepszym kumplem – dodaje.
Na koniec Natalia zdradza nam jeszcze jedną tajemnicę: – Po ślubie nie będzie dwojga nazwisk, byłoby za dużo pisania. Zostanę panią Bukowiecką. Wcześniej, w sierpniu 2024 roku, jeszcze jako Natalia Kaczmarek powalczy o medal igrzysk. Konrad, jeśli będzie zdrowy, też powinien zająć wysokie miejsce. A może oboje wrócą z Paryża z medalami?