WYNIKI DME – KOBIETY
Kto będzie czynił postępy, na pewno dostanie szansę w kadrze – mówi trener reprezentacji Polski kobiet.
WOJCIECH OSIŃSKI: Jest pan zadowolony z tego, jak pana zawodniczki spisały się przy stołach w drużynowych mistrzostwach Europy w Malmö?
MARCIN KUSIŃSKI: Nie jestem. I nawet nie chodzi o wyniki, lecz o grę. Choć nie dotyczy to wszystkich, bo z występów Zuzanny Wielgos jestem zadowolony. Ania Węgrzyn mierzyła się tylko z rywalką dużo słabszą od siebie, natomiast Natalia Bajor i Katarzyna Węgrzyn zagrały poniżej moich i zapewne też swoich oczekiwań. Dlaczego ta gra nie była taka, jakiej pan chciał?
Na przykład obie wyraźnie przegrały ze Szwedką Lindą Bergström, obrończynią solidną, ale nie wybitną. Ani Natalia, ani Kasia nie potrafią grać na defensywę i tu widzę ogromne zaniedbanie, bo mając przez kilkanaście lat w Polsce defensorkę tej klasy co Li Qian, nie potrafiliśmy ani przygotować żadnej pingpongistki, która by sobie z takim stylem radziła, ani wychować takiej, która przy Li Qian sama stałaby się dobrą obrończynią. Dlatego teraz cierpimy przy starciach z takimi przeciwniczkami jak Bergström.
A pozostałe mecze?
Kasia Węgrzyn musi więcej pracować i wierzyć w to, że jest w stanie osiągnąć znacznie wyższy poziom niż prezentuje teraz. Powinna rozwinąć technikę, taktykę. Obecnie ma duże kłopoty z odbiorem serwisu, grą w defensywie blokiem, powtarzalnym regularnym atakiem topspinowym. Poprawa tych elementów to zadanie nie tylko dla niej, ale i dla mnie jako jej trenera w reprezentacji. Gra Natalii Bajor też ma swoje mankamenty, ale ona jest prowadzona indywidualnie przez trenera klubowego i nie ingeruję w jej program treningowo-startowy. Natalia w Malmö przegrała z rywalkami bardzo niepasującymi jej stylem, czyli Bergström i Ni Xialian oraz Källberg, która akurat ten pojedynek rozegrała perfekcyjnie. To cenny materiał dla sztabu szkoleniowego Natalii i podpowiedź, co należy trenować.
Dużo grała Wielgos, za to prawie wcale Anna Węgrzyn. Dlaczego? Osiemnastoletnia Zuzia jest młodsza od Ani o cztery lata, ale nie uważam, by była od niej słabsza. Wielgos ma duży potencjał, u kobiet obecnie gra toczy się głównie bekhend na bekhend, a w tym elemencie Zuza jest naprawdę dobra. Zresztą wygrała ważny i bardzo trudny mecz ze Szwedką Bergand, gdy przegrywaliśmy już 0:2.
Wielgos to podpora złotych juniorek z ME 2022.
Kiedy rok temu obejmowałem pierwszą reprezentację, postawiłem sobie za cel zrobienie z tych dziewczyn solidnych seniorek. Musimy na nie stawiać, bo mamy pięć, sześć młodych, zdolnych zawodniczek, które przy ciężkim treningu mogą rywalizować w przyszłości o medale w ME seniorek. Obejmując kadrę, chciał pan stworzyć grupę trenującą razem w jednym miejscu w centrum szkoleniowym PZTS w Gdańsku. Udało się?
W Polsce w żadnym klubie nie ma mocnej kobiecej grupy treningowej, więc centralizacja szkolenia kadrowiczek jest według mnie niezbędna. Tak naprawdę zaczęliśmy ten program w Gdańsku we wrześniu tego roku, bo pierwsze dwanaście miesięcy mojej pracy to było raczej takie działanie doraźne, obfitujące w mnóstwo startów. Mamy w Gdańsku dobry sztab trenerski i własne centrum treningowe. Są środki na stworzenie warunków socjalno-bytowych dla zawodniczek, więc pod względem organizacyjnym jest dobrze. Na razie część zawodniczek jest w ośrodku na stałe, inne dojeżdżają, bo mają swoje zobowiązania – siostry Węgrzyn studiują we Wrocławiu, Zuzannę Wielgos i Annę Brzyską czeka matura. Komu taka metoda szkolenia będzie pasować i kto będzie czynił postępy, na pewno dostanie szansę w kadrze. Dajemy sobie spokojny czas na pracę i dzięki wsparciu PZTS mamy zapewnione starty w zawodach. Teraz wszystko w naszych rękach. Natomiast na efekty tej pracy trzeba będzie trochę zaczekać. Myślę, że podczas drużynowych mistrzostw Europy w latach 2027 i 2029 będziemy mogli powiedzieć o realnych szansach medalowych. Oczywiście warunkiem jest utrzyligowymi
Grupa G: Luksemburg – Polska 3:2. Sarah De Nutte (119 ITTF) – Zuzanna Wielgos (221) 3:1 (11:5, 5:11, 11:9, 11:7), Ni Xialian (43) – Natalia Bajor (44) 3:1 (11:6, 4:11, 11:3, 11:4), Tessy Gonderinger (222) – Katarzyna Węgrzyn (215) 0:3 (5:11, 6:11, 1:11), De Nutte – Bajor 0:3 (1:11, 9:11, 10:12), Ni – Wielgos 3:1 (11:3, 11:6, 4:11, 11:5).
Polska – Walia 3:1. Bajor – Charlotte Carey (182) 3:2 (7:11, 4:11, 12:10, 11:9, 11:6), K. Węgrzyn – Anna Hursey (171) 0:3 (5:11, 7:11, 8:11), Anna Węgrzyn (137) – Lara Whitton (–) 3:0 (11:7, 11:5, 11:4), Bajor – Hursey 3:0 (11:3, 11:6, 11:9). 1/8 finału: Polska – Szwecja 1:3. Bajor – Christina Källberg (84) 1:3 (11:13, 11:8, 9:11, 7:11), K. Węgrzyn – Linda Bergström (35) 0:3 (6:11, 5:11, 9:11), Wielgos – Filippa Bergand (211) 3:2 (11:9, 7:11, 11:8, 6:11, 11:8), Bajor – Bergström 0:3 (7:11, 5:11, 7:11).
Półfinał: Niemcy – Portugalia 3:0, Rumunia – Francja 3:1; finał: NIEMCY – Rumunia 3:0.
manie wysokiego poziomu pracy treningowej i mądra polityka startowa.
Jakie plany do końca tego roku? Mamy sześć turniejów międzynarodowych, dodatkowo Zuzia Wielgos jedzie na mistrzostwa świata juniorek. Przed większością z tych występów zaplanowałem zgrupowania po pięć, sześć dni w Gdańsku. Liczę, że jesienny program zgrupowań i startów przyniesie nam wiele pozytywnych emocji oraz pozwoli awansować w rankingu światowym. Myślę tu o okolicach pierwszej setki w przypadku Anny Węgrzyn i miejsc 150–170. w przypadku jej siostry oraz Zuzanny Wielgos, nie wykluczając miłych niespodzianek reszty zawodniczek reprezentacji.