ŚWIAT SIĘ SKURCZYŁ

Pierwsze mistrzostwa świata w piłce nożnej w dwóch państwach rozegrano w 2002 roku (Japonia i Korea Południowa). Pierwsze w trzech krajach (USA, Kanada i Meksyk) odbędą się w 2026. Cztery lata później świat tak już nam się skurczył, że mundial jednocześnie zawita do sześciu państw na trzech kontynentach! Oficjalnie gospodarzami mistrzostw w 2030 roku będą Hiszpania, Portugalia i Maroko, ale ceremonia rozpoczęcia odbędzie się w Montevideo, pierwsze mecze rozegrane zostaną w Urugwaju, Argentynie i Paragwaju, a potem uczestnicy tych spotkań przeniosą się do Europy i Afryki i tam dołączą do reszty stawki.

W tym właśnie roku piłkarski świat będzie obchodził stulecie pierwszej mistrzowskiej imprezy i tak naprawdę oczekiwany był powrót do miejsca, gdzie ta historia się rozpoczęła. Zdecydowano się jednak na powrót symboliczny – tylko pierwszy mecz odbędzie się w Urugwaju. Ukłony w stronę tradycji przegrywają w starciu z geopolityką i naciskami sponsorów – w końcu igrzyska olimpijskie w 1996 roku odbyły się w Atlancie, a nie w Atenach, gdzie sto lat wcześniej po raz pierwszy rozegrano je w erze nowożytnej. Takie hołdy i gesty nie mają już znaczenia.

Pierwsze piłkarskie mistrzostwa mogły być wielką klapą. W ostatecznym terminie swój udział potwierdziło dziewięć drużyn, tylko z obu Ameryk. Jeszcze dwa miesiące przed rozpoczęciem turnieju żaden zespół z Europy nie był oficjalnie zgłoszony, a Egiptu z Afryki oraz Japonii i Syjamu z Azji nie stać było na takie podróże, wycofały się. Dopiero po długich namowach i obietnicach zwrotu kosztów z Barcelony wypłynął liniowiec Conte Verde, który miał na pokładzie piłkarzy Rumunii, Francji i Belgii, a z Marsylii ruszyła w rejs Floryda z Jugosłowianami. Ocean pokonywało się wtedy w tydzień, teraz wystarczy kilka godzin (kto wie, ile to zajmie za siedem lat?), a koszty nie mają już znaczenia. Odległości również. Ten mundial sprzed niespełna stu lat rozegrano nie tylko w jednym, niewielkim państwie, ale w jednym mieście. Teraz odległość między najdalej od siebie położonymi stadionami (w Buenos Aires i Barcelonie) wynosić będzie ponad 10 tysięcy kilometrów! Najpierw skurczyła się Europa – mistrzostwa naszego kontynentu dwa lata temu odbyły się w jedenastu miastach dziesięciu państw, Baku od Sewilli dzieliło prawie pięć tysięcy kilometrów. Teraz kurczy się świat.

Po jedenastu zawodników z każdej strony walczy na boisku, by wepchnąć piłkę do bramki przeciwnika – to przez ten wiek się nie zmieniło. A poza tym prawie wszystko. Sto lat temu nie było eliminacji, trzeba było namawiać i prosić, by ktoś chciał przyjechać i zagrać. Było tylko 13 drużyn, zaledwie 18 spotkań. Sto lat później reprezentacje ponad 200 państw wystartują w eliminacjach, a w mistrzowskim turnieju wystąpi ich aż 48. I rzecz bez precedensu – aż sześciu współgospodarzy (Hiszpania, Portugalia, Maroko, Urugwaj, Argentyna i Paragwaj) już ma zapewniony udział w mundialu. Mistrzostwa międzykontynentalne były przesądzone kilka miesięcy temu, bo możliwa była także wspólna kandydatura Arabii Saudyjskiej (Azja), Egiptu (Afryka) i Grecji (Europa), ale Arabowie się wycofali (chcą swojego mundialu w 2034). Wcześniej upadła propozycja państw z Ameryki Południowej, których nie stać było na wielkie inwestycje. Nie będą mieli powtórki sprzed wieku, ale nie rozpaczają. – Piłka zjednoczyła w historycznym wydarzeniu trzy kontynenty i sześć krajów. Jestem szczęśliwy i chce mi się tańczyć z radości – powiedział Alejandro Dominguez, prezes tamtejszej konfederacji.