EUROPA W OGNIU

Było piękne rzymskie popołudnie, jak to we Włoszech na początku października. Na horyzoncie w odległości zaledwie 17 kilometrów odbijała się w słońcu kopuła Bazyliki Świętego Piotra. W tym właśnie momencie Anglik Tommy Fleetwood zdobył decydujący punkt dla Europy w meczu z Amerykaninem Rickiem Fowlerem. Anglik wzniósł ramiona i odwrócił się do szalejącego z radości stutysięcznego tłumu na polu Marco Simone. Tommy już wiedział, że tą chwilą będzie żył wiecznie…

Tysiąc autokarów, setki kosiarek przywiezionych nie tylko z całych Włoch, miliony kanapek i tony makaronu. Dwieście pięćdziesiąt tysięcy widzów przez cały tydzień, a ponad sto pięćdziesiąt tysięcy przez trzy meczowe dni. Od piątej rano do wieczora. Ryder Cup – impreza sportowa roku. Od blisko stu lat zwycięzcom daje nieśmiertelność. Dziwny wymiar sportu, nieznany już dzisiaj: bez kordonów policji, psów, koni, gazu pieprzowego, bez pałowania i drutów kolczastych. Sto tysięcy razem, obok siebie. Europa na niebiesko, Ameryka na czerwono. Jedni skandują przez cały tydzień: USA, USA! Drudzy: Europe, Europe! Ten niezwykły chór niesie się po starym, pełnym zabytków mieście. Inne barwy sportu…

★★★

Golfa wymyślili Szkoci, ale szukając chleba, pojechali do Ameryki. I stworzyli potwora. Tam grali i grają najlepsi: Bobby Jones, jedyny zwycięzca wszystkich czterech turniejów wielkoszlemowych w tym samym roku – było to w 1930. 28-letni Jones nie wziął za grę ani dolara (mówił, że byłoby to poniżej jego godności). Potem był prawnikiem i architektem. Następcy: Ben Hogan, Jack Nicklaus, Arnold Palmer grali już za wielką kasę. A przede wszystkim Tiger Woods, pierwszy sportowiec naszej cywilizacji, który zarobił na sporcie ponad miliard dolarów.

Mimo że w Rzymie wygra Europa, to Amerykanie i tak prowadzą w ogólnym bilansie 27:15. Najpierw jednak dzień zabawy. Imponują umiejętnościami golfowymi i Novak Djoković, i Carlos Sainz i Andrij Szewczenko, a przede wszystkim Gareth Bale, prawie profesjonalista (Państwo pamiętają tę kolejność: Walia, golf, Real Madryt) oraz nieznani mi, pewnie z powodu PESEL-U, youtuberzy. Od piątku koniec żartów. Jeszcze ciemno, a już szum trybun słychać kilometr przed polem.

Europa przygotowana perfekcyjnie. Dwa lata temu w USA poniosła klęskę. Pomagają tysiące analiz statystycznych Dodo Molinariego, jednego z dwóch braci, znakomitych zawodników. Dodo to najlepszy analityk w tej branży. Podobno lepszy od sztucznej inteligencji. – Najważniejsze było zgrupowanie – powie Rory Mcilroy. – Usiedliśmy wszyscy przy ognisku i poczuliśmy się jak całość. „Rory glory!” – śpiewać będą nie tylko Brytyjczycy o swoim idolu do nocy na placach i w barach Wiecznego Miasta. Europa płonie!

Dlaczego golf ściąga na pola ponad 80 milionów na całym świecie i jest największym sportem indywidualnym? Bo uzależnia, bo do późnej starości można utrzymać podstawowe umiejętności. I przyjeżdżają z drugiego końca świata, żeby zobaczyć idoli z bliska. Czasami przy dużym szczęściu, nawet z najbliższej odległości, za linami, niemal na wyciagnięcie ręki. I wtedy zobaczyć, jak oni robią to samo co my, tylko lepiej.

★★★

My, z Polski, też jesteśmy tu popularni. Ciągle ktoś, widząc akredytację, podchodzi i współczuje z powodu braku Adriana Meronka. W maju na tym polu wygrał przecież mistrzostwa Włoch. Po wspaniałym sezonie wydawało się naturalne, że kapitan Luke Donald wskaże właśnie na niego jako 12. Europejczyka w drużynie. Ktoś powie – polityka. Natychmiast przypominają mi się starania o igrzyska dla Zakopanego. Podczas decydującej debaty w komisji ewaluacyjnej w Seulu 1997 znakomity niegdyś francuski narciarz Jean-claude Killy krzyczał: „Chcecie dać igrzyska Polsce?! Przecież tam nie ma nart, zawodników, infrastruktury zimowej!”. Wygrał Turyn. Dlatego zadziwiają, żeby nie wyrazić się dosadniej, zapewnienia prezydenta o igrzyskach w Warszawie. Zimowe miałyby szanse, co prawda niewielkie, bo opór ekologów będzie ogromny. Letnie? Nie żartujmy. Gdyby wybory miały odbyć się nie za sześć dni, a za pół roku, to pewnie usłyszelibyśmy jeszcze od rządzącej partii o zimowisku dla uzdolnionej sportowo młodzieży na Marsie. Prezes PKOL obiecuje 36 medali za niespełna rok w Paryżu. To jedyna realna obietnica medalowa – uzależniona jednak od światowej federacji siatkówki. Jeśli liczba zawodników na igrzyskach będzie zwiększona do 14, wtedy mamy szansę na… 28 medali w siatkówce kobiet i mężczyzn. I pozostałe 8 może uda się wyszarpać w innych dyscyplinach… A w Rzymie? Czerwoni z niebieskimi już umawiają się na mecz za dwa lata na polu Bethpage pod Nowym Jorkiem. A nawet ten następny – bitwę w 2027 roku na stulecie Ryder Cup. Tym razem w Irlandii.