AZ ALKMAAR MUSI PONIEŚĆ KARĘ
Chyba nikt nie ma wątpliwości, że sytuacja po meczu w Alkmaar to jest oczywiście skandal. Z osądem trzeba zaczekać do końca, ale sam fakt, że przekroczona została granica i właściciel poważnego europejskiego klubu został uderzony, mówi wiele. Możemy sobie wyobrazić, co by się stało, gdyby na miejscu Dariusza Mioduskiego stał prezes np. Realu Madryt, Manchesteru City czy Interu Mediolan. Takie zachowania nie mogą przejść bez kary. Liczę na to, że wszystko zostanie wyjaśnione i klub AZ Alkmaar zostanie ukarany. Potępiam takie zachowania i mam nadzieję, że zarówno Legia, jak i UEFA tego nie zostawią. Nie wiem, czy AZ poniesie karę sportową, ale na pewno jakąś musi ponieść, bo to niedopuszczalne i nie może się już nigdy powtórzyć. Przejdźmy do sportu. Od samego początku byłem przekonany, że ten mecz będzie dla Legii trudniejszy niż z Aston Villą przy Łazienkowskiej, ponieważ przeciwnik oglądał zwycięstwo polskiego zespołu i musiał być dobrze przygotowany. Teoretycznie drużyna słabsza, młoda, ze słabszej ligi niż angielska, ale praktyka pokazała, że zagrała z większą determinacją, nastawiona taktycznie, żeby meczu nie przegrać. Rywale z Holandii sprawili dużo więcej problemów. Legia grała swoje, stwarzała sytuacje, ale brakowało jakości w polu karnym – wykończenia i ostatniego podania. Ten mecz legionistom nie wyszedł, jeśli mówimy o skuteczności podań i wykańczania akcji. Kolejne spotkania Legii mogą być jeszcze trudniejsze. Zrinjski Mostar prawie do ostatniego gwizdka potrafił się bronić przed Aston Villą. Czekają podopiecznych Kosty Runjaicia ciężkie boje. W tej grupie jeszcze wiele rzeczy się wydarzy.
Gdy poznaliśmy rywali Rakowa Częstochowa w fazie grupowej Ligi Europy, wierzyliśmy, że mistrzowie Polski nawiążą walkę o trzecie miejsce właśnie ze Sturmem Graz. Mam wrażenie, że tak będzie do końca. Zacznijmy od murawy. Fatalna. Nawet na ekstraklasowym oraz pierwszoligowym poziomie te boiska są tak przygotowywane, że nie może być takich wpadek. Ciężko się gra na takiej płycie, a w szczególności drużynie, która potrafi grać atakiem pozycyjnym. Raków miał utrudnione zadanie. Nie gloryfikowałbym jednak Austriaków. Przyjechał do Sosnowca średni zespół, który miał w swoich szeregach kilku piłkarzy grających na innym poziomie. Przykładem jest 22-letni Alexander Prass, który przypominał mi – oczywiście z zachowaniem wszystkich proporcji – Gutiego z Realu Madryt. Lewa noga, spokój, rozegranie... Dodatkowo w szeregach gości było dwóch ciekawych skrzydłowych i to wystarczyło na Raków.
Polski zespół gra bez Zorana Arsenicia, co jest ogromną stratą. O Adnanie Kovačeviciu można się ciepło wypowiadać, natomiast w pewnych sytuacjach on po prostu nie dojeżdża. To już nie jest ten piłkarz, który grał w Koronie czy w Lidze Mistrzów w barwach węgierskiego Ferencvarosu. Nie ta reakcja i zwrotność.
Wyszło więc na to, że drużyna, która była bardzo solidna i mocna w eliminacjach Ligi Mistrzów, stała się średniakiem. W tej grupie nikt Rakowa nie zlekceważy, ale chyba także nikt się nim nie przejmuje. Sturm zagrał po prostu solidny mecz i to wystarczyło – podobnie jak FC Köbenhavn, które przecież nie zagrało wielkiego dwumeczu. Wszyscy widzimy, jak się prezentują w rozgrywkach europejskich Fabian Piasecki oraz Łukasz Zwoliński – obaj być może są w porządku na Ekstraklasę lub eliminacje, ale na fazę grupową europejskich pucharów są nieco za słabi. Jeśli w przyszłości Michał Świerczewski będzie chciał zaatakować ponownie Ligę Mistrzów, to już widzi, że bez rasowej „dziewiątki” nie ma szans. Może się udać kilka razy, można być solidnym, ale tu potrzeba czegoś więcej. To obserwujemy od dłuższego czasu – Raków nie kreuje sytuacji, a jak już je stwarza, to nie potrafi ich wykorzystać. Pamiętajmy też o intensywności. Nawet drużyna austriacka pokazała, że na Zachodzie biega się po prostu więcej. Trzeba się do tego przyzwyczaić.