Musimy zejść na ziemię
Podbeskidzie to jedno z największych rozczarowań tej fazy sezonu. Z jednym wygranym meczem po 11 kolejkach drużyna osiadła w strefie spadkowej I ligi. – Wszędzie, gdzie posmakowano Ekstraklasy, chce się szybko wrócić, ale w tym momencie nasze priorytety s
MARIUSZ RAJEK: Zacznijmy od przyjemnych rzeczy. Dawid Drachal to chyba najlepszy letni transfer mistrza Polski. Ma pan satysfakcję, że tak dobrze rozwija się zawodnik, którego pan prowadził w Legnicy? GRZEGORZ MOKRY: Oczywiście, że satysfakcja jest, ale nie chciałbym sobie przypisywać wszystkich zasług, bo proces szkolenia zawodnika jest długotrwały i rozpoczął się znacznie wcześniej. Droga szkoleniowa Dawida w Legnicy w jakimś sensie się skończyła, ponieważ to już był poziom Ekstraklasy, to już w dużym stopniu ukształtowany zawodnik. Mimo niepowodzenia, jakim był spadek z Miedzią, cieszę się, że tacy piłkarze mogli w tej drużynie zaistnieć, pokazać się na bardzo dobrym poziomie. Dawid w pełni zapracował na transfer do Rakowa.
Po przyjściu do Rakowa podkreślał, że dużo panu zawdzięcza.
To zawsze miłe i świadczy też bardzo dobrze o zawodniku. Myślę, że Dawid docenia każdego trenera, z którym zetknął się w swoim życiu. Każdy miał jakiś wpływ na jego rozwój, a ja mogę tylko trzymać kciuki za to, aby dalej rozwijał się w takim tempie.
Gdy w meczu z Ruchem zdobył trzy gole w jednej połowie, miał pan świadomość, że ostatni taki wyczyn młodzieżowca należał przed wojną do Ernesta Wilimowskiego?
Przyznam szczerze, że nie wiedziałem o tym. To jest naprawdę niesamowite. Była to bardzo przyjemna chwila móc coś takiego zobaczyć. Wysłałem mu po meczu SMS-A z gratulacjami. Przy tych golach widać było wszystkie jego pozytywne cechy piłkarskie, ciąg na bramkę, zdecydowanie, brak zawahania. Ma taką smykałkę, którą ciężko nabyć. Z tym po prostu trzeba się urodzić.
Po 11 kolejkach Ekstraklasy trzy ostatnie miejsca zajmują drużyny beniaminków. Różnica pomiędzy ligami jest naprawdę tak drastyczna?
W Legnicy przekonaliśmy się o tym na własnej skórze. Los beniaminka jest bardzo trudny. Już na starcie pod wieloma względami zauważa się bardzo dużą różnicę. W nieco lepszej sytuacji są kluby, które w Ekstraklasie już były wcześniej. One mają większe możliwości. Różnica jakościowa pomiędzy ligami zawsze była spora. Przyczyny tego wynikają przede wszystkim z możliwości finansowych. Klubem, który od kilku sezonów próbuje bezskutecznie wrócić, jest właśnie Podbeskidzie. Jakie pana zdaniem są tego przyczyny? Na pierwszy rzut oka wydaje się, że to dobrze poukładany klub.
To jest temat na bardzo długą rozmowę, trudno tak na szybko postawić jednoznaczną diagnozę. Ja mogę mówić tylko o obecnym sezonie, ostatnim czasie. Drużyna została kompletnie przebudowana. Wielu zawodników, którzy wyróżniali się na tle nie tylko drużyny, lecz także całej ligi, już z nami nie ma. To był zespół budowany głównie na obcokrajowcach o sporej jakości. Przed nowym sezonem doszło do aż 17 zmian w kadrze. Nie wszystkie były planowane. Utrzymanie takich zawodników jak Goku, Arthur Vitelli, Jeppe Simonsen, Tomasz Neugebauer było trudne, a każdy by sobie w Bielsku-białej zapewne życzył, aby dalej z nami byli. Jednak nie daliśmy rady ich zatrzymać. Obecna drużyna to zespół oparty głównie na polskich zawodnikach, którzy niejednokrotnie dopiero poznają I ligę. Cierpliwość w piłce praktycznie nie ma racji bytu, bo zarówno kibice, jak i zarząd oraz trenerzy chcieliby sukcesów na już. To wszystko nie dzieje się jednak z dnia na dzień.
A Kamila Bilińskiego trenerowi nie brakuje?
Wydaje mi się, że tych, których wymieniłem, brakuje jeszcze bardziej, bo w poprzednim sezonie Goku miał najwięcej bramek oraz asyst, wygrał klasyfikacją kanadyjską i miał ogromne przełożenie na jakość gry ofensywnej. Jeppe Simonsen był ciekawym zawodnikiem, mógł występować zarówno na środku, jak i prawej stronie obrony. Za trenera Dariusza Żurawia grał nawet w ataku i też się spisywał bardzo dobrze, zdobywał bramki. Osłabienie składu mamy dość znaczne. Takie mecze jak ze Stalą (0:1), gdy traci się bramkę w doliczonym czasie gry, bolą chyba szczególnie?
Nie ukrywam, że po meczu było we mnie bardzo dużo emocji, sportowej złości. Jestem z drużyną na dobre i na złe i to nie jest tak, że po mnie to spływa. Nie przechodzimy wobec tego obojętnie, bo w pierwszej połowie wykreowaliśmy sporo niezłych sytuacji, a potem zabrakło nam pazerności, skuteczności. W drugiej połowie mieliśmy jeszcze m.in. świetną okazję Harisa Kadricia, którą musieliśmy zamienić na gola. Popełniliśmy fatalny błąd przy naszym rzucie rożnym, daliśmy się skontrować i przegrywamy mecz, w którym przeciwnik w ciemno wziąłby remis.
Czy oczekiwania w Podbeskidziu nie są nieco na wyrost? Nieadekwatne do możliwości tej drużyny?
We wszystkich miejscach, gdzie posmakowano Ekstraklasy, chce się do niej jak najszybciej wrócić. W obecnym sezonie wszyscy realnie stąpamy po ziemi. Spoglądając na tabelę, trzeba sobie zdawać sprawę, w jakim miejscu się znajdujemy. Musimy jak najszybciej poprawić wyniki. W momencie, gdy jesteśmy w strefie spadkowej, nawet nie ma co mówić o Ekstraklasie. My musimy się skupiać na wygraniu każdego najbliższego meczu. Ekstraklasa powinna być celem w Bielsku-białej, ale w tym momencie priorytety są inne.
Atmosfera w klubie zapewne nie jest teraz zbyt przyjemna.
Niestety, przy obecnej sytuacji w tabeli nie może być inaczej. Początek sezonu w I lidze przyniósł ogrom zaskakujących rozstrzygnięć. Drużyny, które miały bić się o awans, osiadły nisko w tabeli, a na czele są zespoły, na które mało kto stawiał.
Za nami 11 kolejek, ale liga jeszcze wiele razy się przetasuje. Przykładowo Lechia Gdańsk też przeszła bardzo dużą przebudowę, ale w trochę inny sposób niż my. Zatrudnili tam króla strzelców poprzedniego sezonu – Luisa Fernandeza. To jest zupełnie inny poziom finansowy niż w naszym zespole. Uważam, że kluby, które uchodziły za faworytów, jak Wisła, Arka czy Termalica, w miarę trwania sezonu będą się pięły do górę. Widać po możliwościach klubów, że I liga staje się z roku na rok silniejsza. Ekstraklasa z pewnością kilka firm grających na zapleczu widziałaby u siebie. Konkurencja jest na bardzo wysokim poziomie, a wszystkie kluby, które występują w I lidze, są coraz bardziej profesjonalne. Jeszcze kilka lat temu tak nie było. {MECZ 12. KOLEJKI:} KKS Kalisz – Polonia Bytom 0:0.