ZACHOWAJMY RZETELNOŚĆ I UMIAR

Przed starciem z Wyspami Owczymi nie było innej opcji niż tylko wygrać, choć oczywiście po pierwszym meczu w Warszawie mogły się pojawić znaki zapytania. Byłem jednak przekonany o zwycięstwie, bo rywale – mimo gry na własnym stadionie i wielkiego doświadczenia w rywalizacji w takich warunkach atmosferycznych – byli od nas dużo słabsi. Byłem spokojny o wynik, a także o to, że kadra poradzi sobie bez Roberta Lewandowskiego. Wszystko się sprawdziło – Robert nie był nam potrzebny. Ale jednocześnie nie możemy się zachwycać grą naszych piłkarzy. Momentami mecz prowadziła reprezentacja Wysp Owczych, potrafiła utrzymać się na naszej połowie w ataku pozycyjnym, zagrała inaczej niż zwykle, nie stała, nie czekała i nie próbowała kontratakować, tylko postawiła na odwagę, grę wysoko. Chwilami Farerzy byli od nas nawet lepsi.

Plan wykonany, ale ochów i achów z mojej strony nie będzie. Plusem jest fakt, że Michał Probierz wprowadził do składu młodych piłkarzy, w jednym meczu pojawiło się aż czterech debiutantów. To się chwali, ale z ocenami reprezentantów poczekałbym do prawdziwego wyzwania, czyli listopadowego starcia z Czechami. Teraz cieszymy się z każdej małej rzeczy i wyciągamy pozytywy nawet ze spotkania z Wyspami Owczymi. Dlaczego? Bo zjechaliśmy gwałtownie w dół i próbujemy wyjść z trudnego położenia. Nie jestem osobą, która psioczy i chce psuć atmosferę, bo ją budują wyniki, ale chwalenie na wyrost kadrowiczów za ten występ jest po prostu przesadzone. Fajnie, że zagrał Patryk Peda, Patryk Dziczek, Bartosz Slisz, natomiast ci dwaj ostatni mają sporo występów w Ekstraklasie, więc jeśli oni mieliby zawieść w starciu z półamatorami, to coś byłoby nie tak. Zewsząd słyszę głosy, że Peda zagrał supermecz. Gdyby wypadł źle z takim przeciwnikiem, to nie byłoby sensu go powoływać. Pochwały są dobre, ale trzeba zachować trochę rzetelności i umiaru. Dobre wprowadzenie do kadry jest istotne, ale na testy przyjdzie czas. Zachwycanie się tym występem? Żaden zdroworozsądkowy kibic tego nie uczyni. Liczba wykreowanych sytuacji, dośrodkowań, wygranych pojedynków – te statystyki pokazują, że poziom był średni. Powoli Probierz tę kadrę zbuduje, ale wynik będzie najistotniejszy. Czesi przechodzą kryzys, w ostatni czwartek dostali potężne manto w Tiranie. Plusy: debiutanci w reprezentacji. Teraz radzi sobie Peda, ale pamiętam, jak Czesław Michniewicz powoływał Jakuba Kiwiora. Zachwyty – lewa noga, dobre wprowadzenie, ale później były kolejne spotkania i pojawiały się błędy indywidualne. Trzeba budować piłkarza i mam nadzieję, że Peda będzie się rozwijał pod batutą Probierza, ale każdy może popełniać błędy. I najważniejsze: przesadnie duży parasol ochronny nad głowami młodych, ale już ponaddwudziestoletnich piłkarzy – jest niepotrzebny. Trzeba się zmierzyć z wyzwaniem, bo odpowiedzialność jest ogromna, ale jednak przeciwnicy są tacy, że nie ma się kogo bać i stresować. Młodzi piłkarze obok siebie mają starszych, doświadczonych piłkarzy. Przypominam sobie moje czasy, gdy debiutowałem w kadrze u trenera Engela. Na zgrupowaniu byli obecni Marek Koźmiński, Tomek Iwan, Radek Kałużny, Piotrek Świerczewski – to mocne charaktery, silne postacie, można było mieć wtedy obawy, jak będzie wyglądał początek, na co będzie można sobie pozwolić. A teraz wygląda to inaczej. Środowisko jest bardziej przyjazne dla młodych. Plusik dla Sebastiana Szymańskiego, Piotra Zielińskiego z opaską również. I mam wrażenie, że z silniejszymi zespołami Zieliński będzie grał jeszcze lepiej. Ale pamiętajmy – to były Wyspy Owcze, które od pewnego momentu grały w dziesiątkę, a potrafiły wyjść spod naszego pressingu, co bardzo mnie zdziwiło. Bo jeśli przyjdzie moment na rywalizację z lepszym zespołem i będziemy pozwalać rywalom na taką wolność przy próbie pressingu, to możemy słono za to zapłacić.