FIBAK: Hurkacz przynależy do elity!
Legenda polskiego tenisa komentuje świetny występ wrocławianina w Chinach i wskazuje, dlaczego w ostatnich dniach miało miejsce aż tyle niespodziewanych wyników.
BARTOSZ GĘBICZ: Czy spodziewał się pan takich rozstrzygnięć w Szanghaju? Bo mimo wszystko to, jak rozwinął się ten turniej, i to, jak fantastycznie spisał się w nim Hubert Hurkacz, jest chyba jednak sporą niespodzianką.
WOJCIECH FIBAK: Dla wielu osób być może tak, ale ja nigdy bym tego w taki sposób nie ocenił. Jeśli chodzi o Chiny, zaraz po występie Igi Świątek w Pekinie przeczuwałem, że możemy mieć tutaj finałowy dublet. W tenisie liczą się przede wszystkim głosy rozsądku i spokoju. Tak było wcześniej z tymi lamentami dotyczącymi i jej, i trenera Tomasza Wiktorowskiego. Jakieś niepotrzebne sugestie i nawoływania dotyczące zmian w momencie, gdy mówimy o wiceliderce rankingu, która nadal pozostaje najbardziej stabilną ze wszystkich czołowych rakiet świata. No i co z tego, że przez chwilę Iga jest druga? A nawet jeśli spadłaby na trzecie miejsce, czy coś to w jej sytuacji zmienia? Przecież wiadomo, że w takim sporcie jak tenis nie da się wygrywać każdego meczu i za chwilę wszystko wróci do normy. Wyniki wciąż są fenomenalne, choć te serie z poprzedniego sezonu bardzo trudno będzie powtórzyć. A teraz przejdźmy do Huberta, bo tu pewne kwestie analizuje się podobnie. Jeśli gdzieś przegra, od razu pojawiają się wątpliwości i spada do niego poziom zaufania.
Niesłusznie?
Niesłusznie i niesprawiedliwie! Przy tym, co potrafi i prezentuje w wielkich turniejach, on cały czas przynależy do elity i do Top 10. Nawet jeśli na chwilę z tej grupy wypadł. Wypadł, ale już widać, że zaraz wróci tam, gdzie był. Z jego serwisem i wszechstronnością nie może być inaczej. Proszę mi powiedzieć, w czym przewyższają go Tsitsipas, Auger-aliassime czy inni? Moim zdaniem nie mają nad nim żadnych znaczących przewag. Hurkacz swoją postawą, także w niedawnych starciach z Djokoviciem i Alcarazem, pokazał jedną ważną rzecz. Zasługuje na to, by na świecie być zdecydowanie bardziej popularny i doceniany. Gratuluję i dziękuję mu za to, co pokazał w Szanghaju.
Takich turniejów jak ten musi jednak rozgrywać więcej.
Nie mam wątpliwości, że jest w stanie. I że to wkrótce nastąpi!
Na pewno znajdą się jednak też tacy, którzy powiedzą, że tutaj Polak miał po prostu sporo szczęścia. Jeśli spojrzy się na przeciwników w drodze do finału – Thanasi Kokkinakis (ATP 69), Yu Hsiou Hsu (ATP 184), Zhizhen Zhang (ATP 60), Fabian Marozsan (ATP 91), Sebastian Korda (ATP 26) – to nie było w tym gronie największych gwiazd.
Nie ma znaczenia, jak się ułożyła tabelka. W największych turniejach, takich jak ten, liczą się wyłącznie zwycięstwa. W Chinach doszło do niespodzianek i sensacji, lecz w niczym nie umniejsza to skali sukcesu Hurkacza. Cztery lata nie było w tej części świata imprez ATP 1000, może to oderwanie od Europy i Ameryki, do których wszyscy są przyzwyczajeni, też odegrało jakąś rolę? Chociaż w Pekinie, gdzie akurat Huberta nie było, gwiazdy radziły sobie zdecydowanie lepiej.
Po sukcesie w Wimbledonie zwolnił nieco Carlos Alcaraz. Nie zdobył od tego czasu żadnego tytułu. Zaskoczenie?
U Hiszpana, którym wciąż się zachwycam, dostrzegam na tym etapie taki drobny brak solidności. Rywale nie boją się go już tak bardzo jak na przykład Djokovicia. Wiedzą, że w pewnych warunkach mogą go pokonać. Latem Hubert też dwa razy był tego naprawdę bardzo blisko. W hali będzie Carlosowi jeszcze trudniej, bo tam liczba tych, którzy mogą go potencjalnie wyeliminować, urośnie pewnie do piętnastu czy dwudziestu nazwisk.
W tym gronie są zapewne i Hurkacz, i jego finałowy rywal z Szanghaju, czyli Andriej Rublow. Też niezwykle ciekawa postać.
Gdy na niego patrzę, zawsze myślę sobie, że to jakaś maszyna. On gra chyba najwięcej ze wszystkich! Nie ma turnieju, żeby go zabrakło. Takie nastawienie też ma jednak swoje skutki uboczne. Kiedyś po prostu musi przyjść zmęczenie. Przy takich obciążeniach nie da się tak startować bez
końca.
Hubert zasługuje na to, by na świecie być zdecydowanie bardziej popularny i doceniany. Gratuluję mu i dziękuję za to, co pokazał w Szanghaju.