Polska? Jazda bez trzymanki
GRZEGORZ RUDYNEK: MFK Karwina podała, że już oficjalnie zakończył pan karierę.
MICHAL PAPADOPULOS (BYŁY NAPASTNIK ZAGŁĘBIA LUBIN, PIASTA GLIWICE I KORONY KIELCE): Z graniem skończyłem po ostatnim sezonie. Kwiaty i uściski rąk miały być przy okazji pierwszej kolejki czeskiej ekstraklasy, ale pojawił się pomysł, że lepiej będzie to zrobić przed meczem z Banikiem Ostrawa, a więc klubem, którego jestem wychowankiem. Teraz zostałem już emerytem na całego. Jest pan zadowolony z kariery? Z jednej strony jestem człowiekiem, który nigdy nie jest na sto procent zadowolony. Uważam, że zawsze można było zrobić coś lepiej. Z drugiej, jeśli popatrzę na to, co osiągnąłem, co widziałem, z kim grałem, to uważam, że nie było źle. Duża część kariery przypadła na Polskę. Tutaj przede wszystkim w 2019 roku zdobył pan z Piastem Gliwice mistrzostwo Polski, ale i dwa razy spadał z Ekstraklasy: z Zagłębiem Lubin oraz Koroną Kielce. Miszmasz. Było różnie, ale ważne dla mnie, że z każdego miejsca mam miłe wspomnienia. Zagłębie Lubin było moim pierwszym klubem w Polsce, spędziłem w nim cztery i pół roku. Ono już zawsze będzie dla mnie szczególne. Piast to przede wszystkim wielki sukces, czyli mistrzostwo Polski. Na koniec była Korona. Ze sportowego punktu widzenia to nie był dobry czas. Ale Kielce jako miasto najbardziej podobało się mi i mojej rodzinie. Już jako były piłkarz i z perspektywy czasu może pan powiedzieć, co takiego jest z Zagłębiem Lubin, że mimo stabilnej sytuacji i bardzo dobrych warunków klub ten nie może odnieść sukcesu?
Na podstawie tego, co widziałem w innych polskich klubach, czego się o nich dowiedziałem, uważam, że Zagłębie jest specyficzne. Niby wszystko jest poukładane, jak należy, ale jeśli chodzi o organizację, wszystko jest skomplikowane. Każda decyzja, na przykład transferowa, musi mieć akceptację czterech osób. Oczywiście to niekiedy jest potrzebne, ale czasem trzeba działać szybko. Jako piłkarz nie miałem prawa na nic narzekać. Miałem dobry kontakt z pracownikami klubu, kibicami. Bardzo żałuję jedynie, że w 2014 roku spadliśmy z Ekstraklasy.
Jak to było możliwe? Skład mieliście przyzwoity. Był pan, Jiři Bilek, dziś dyrektor sportowy Slavii Praga, w obronie grał Lubomir Guldan… Arek Piech. Nie wiem, trudno to wytłumaczyć, bo skład faktycznie mieliśmy dobry. Zdecydowała chyba słaba runda jesienna, wiosną nie potrafiliśmy już się odbić. Pamiętam końcówkę sezonu. Dotarliśmy do finału Pucharu Polski (Zagłębie przegrało w nim po karnych z Zawiszą Bydgoszcz – przyp. red.), a trzy dni później mieliśmy kluczowy mecz z Koroną Kielce u siebie i tylko go zremisowaliśmy. Po tych porażkach byliśmy tak psychicznie rozbici, że już się nie pozbieraliśmy. Jeszcze sytuację próbował ratować Piotr Stokowiec, też bezskutecznie. Z nim odżyliśmy w I lidze, po sezonie wróciliśmy do Ekstraklasy i jako beniaminek zajęliśmy trzecie miejsce. Te dwa ostatnie sezony w Lubinie odbieram jako wielki sukces.
W Lubinie kibice do dziś pana miło wspominają, że mimo spadku nie uciekł pan z klubu. Głośno powiedziałem, że wszyscy jesteśmy odpowiedzialni za to, co się stało. Umówiliśmy się z Lubo Guldanem i Borisem Godalem, że zostajemy i próbujemy za wszelką cenę awansować do Ekstraklasy. Też słyszałem, że kibice w Lubinie darzą mnie za to szacunkiem, ale byłem im to winien.
Piast Gliwice to również była jazda bez trzymanki.
I to jaka! W jednym sezonie do ostatniej kolejki walczyliśmy o utrzymanie, decydował o wszystkim mecz z Bruk-betem Termalicą, który wygraliśmy 4:0, a w następnym zostaliśmy mistrzami Polski. Z perspektywy lat uważam, że te poprzednie rozgrywki, w których uniknęliśmy degradacji, bardzo nas wzmocniły jako zespół. Przed mistrzowskim sezonem nie mieliśmy wielu zmian w kadrze, do pierwszego składu doszedł właściwie tylko Piotr Parzyszek. To była nasza siła. Do tego wielką pracę wykonał trener Waldemar Fornalik, dobrze układając defensywę. To świadczy o jego klasie, w końcu ze składem, który dopiero co walczył o utrzymanie, zdobył mistrzostwo Polski.
A teraz Waldemar Fornalik jest w bliskim panu Zagłębiu Lubin i wiedzie mu się średnio.
Wiem, wiem, bo staram się być na bieżąco z polską ligą. Widziałem, że początek miał obiecujący, Zagłębie osiągało dobre wyniki, ostatnio się pogorszyły, ale zespół wyjdzie z kryzysu. Waldemar Fornalik poradzi sobie z tym.
Mówi pan, że śledzi Ekstraklasę. Ale tylko wyniki w internecie czy też przyjeżdża pan czasami na mecze? Z Karwiny albo z Ostrawy, gdzie pan mieszka, na przykład do Gliwic jest dość blisko.
Na meczu ligowym dawno nie byłem, ale od czasu do czasu przyjeżdżam do Polski. W październiku byłem z MFK Karwina w Tychach, gdzie rozgrywaliśmy sparing z GKS. Teraz, w trakcie przerwy reprezentacyjnej, mamy zaplanowany mecz kontrolny z Piastem.
Już cieszę się na spotkanie z chłopakami, z którymi zdobywaliśmy mistrzostwo. Jeszcze kilku ich zostało. Jakub Szmatuła jest teraz trenerem bramkarzy, wciąż gra Kuba Czerwiński, „Fero” Plach, Patryk Dziczek.
Skoro przyjedzie pan z MFK Karwina na sparing z Piastem, to oznacza, że cały czas funkcjonuje pan przy futbolu?
Kiedy w maju skończyłem grać w piłkę, czas poświęciłem rodzinie, trochę podróżowaliśmy. Po dwóch miesiącach dostałem propozy...był cje z Karwiny, czy nie zostałbym trenerem napastników. Powiedziałem, że OK, ale nie mogę pracować na cały etat i przyjeżdżać do klubu każdego dnia. Umówiliśmy się, że jestem co trzeci dzień i ćwiczę z pierwszą drużyną, pomagam też młodym napastnikom z zespołu U-19 i akademii.
Jeszcze zapytam pana o coś, o pytam większość Czechów związanych z piłką i przynajmniej
W Polsce było różnie, ale z każdego miejsca mam miłe wspomnienia. Zagłębie to mój pierwszy klub, Piast to mistrzostwo, Kielce jako miasto podobało mi się najbardziej.
trochę znających polską ligę. Dlaczego mimo lepszych warunków i większych pieniędzy u nas, nie możemy mieć tak dobrych wyników w pucharach jak wy?
Nie wiem i nie rozumiem, dlaczego polskie kluby co sezon nie mogą pokazać się w Europie. Nie chodzi o Ligę Mistrzów, ale macie potencjał, by regularnie mieć dwa, trzy kluby w grupie Ligi Europy albo Ligi Konferencji Europy. OK, teraz grają tam Raków i Legia, w ubiegłym sezonie z dobrej strony pokazał się Lech. Tylko trzeba to powtórzyć w następnych rozgrywkach i kolejnych. Przeszkodą pewnie jest to, że startujecie od pierwszych rund eliminacyjnych. Czeskie kluby korzystają z wysokiego miejsca w rankingu UEFA i zaczynamy od III rundy, co znacznie ułatwią sprawę.
Zbliża się mecz Polska – Czechy. Zaraz po losowaniu eliminacji EURO 2024 wydawało się, że to będzie bój o pierwsze miejsce w grupie.
A skończyło się tak, że Albańczycy pokrzyżowali nam plany. Widziałem ich mecze z Polską i Czechami i oni zagrali bardzo, ale to bardzo dobrze. Ani my, ani wy nie zasłużyliśmy na zwycięstwo w spotkaniach z Albanią.
Ma pan wytłumaczenie, dlaczego czeska reprezentacja tak obniżyła loty?
Eliminacje zaczęliśmy perfekcyjnie, wygrywając z Polską, ale potem coś się popsuło. Nie jestem wewnątrz drużyny, nie wiem, co się w niej dzieje i czy ma to wpływ na to, że gra wygląda jak wygląda. Wy też gracie poniżej oczekiwań, dlatego trudno przewidzieć, jak zakończy się piątkowy mecz. Powiem więc: niech wygra zespół lepiej przygotowany.