Nic nie widziałem, nic nie słyszałem
MARCIN DOBOSZ: Co pan sobie obiecuje po meczu z Czechami?
RADOSŁAW KAŁUŻNY (BYŁY REPREZENTANT POLSKI, KOMENTATOR „PRZEGLĄDU SPORTOWEGO”): Że nasza reprezentacja zagra dobry mecz. Wyraźnie dobry. Taki, by ze szkłem powiększającym nie trzeba było doszukiwać się pozytywnych rzeczy. Byśmy się przekonali, że drużyna narodowa zmierza w odpowiednim kierunku.
DOBOSZ: A co z awansem?
KAŁUŻNY: O, tu przydałoby się to szkło powiększające, by dostrzec naszą szansę. (śmiech) Niby wciąż ją mamy, lecz biletów na EURO do Niemiec raczej bym nie rezerwował. Uważam, że selekcjoner Michał Probierz został zatrudniony, by budować kadrę na eliminacje mistrzostw świata 2026. Odmłodzić ją, wyszukać nowe twarze. Kończąc eliminacje, próbuje ratować to, co kompletnie zawalił Fernando Santos, ale to misja wręcz beznadziejna.
DOBOSZ: Dawno temu, po losowaniu grup powiedział pan, że będzie zbrodnią, jeśli nie awansujemy z tak słabej grupy.
KAŁUŻNY: I nadal tak uważam. To będzie zbrodnia, za którą odpowiedzialność w stu procentach spadnie na Santosa. Probierz objął kadrę w momencie, gdy trawił ja potężny pożar, a właściwie zostały z niej zgliszcza.
DOBOSZ: Powoli i Probierzowi zaczyna się obrywać, chociaż bardziej za sprawy pozaboiskowe.
KAŁUŻNY: Za jakie, bo nie kojarzę?
DOBOSZ: Poszło o filmik z przemowy selekcjonera w przerwie spotkania z Mołdawią.
KAŁUŻNY: Mnie się podobał. Soczysta przemowa. Bardzo lubiłem takie, kiedy jeszcze grałem. Motywowały mnie. Komuś się nie spodobały słowa Probierza?
DOBOSZ: Kilka dni temu w trakcie konferencji selekcjoner mocno odpowiedział dziennikarzowi na temat przemowy w szatni: „Jak jej nie było, to było źle, jak to robił Arteta, to rewelacyjnie, jak Guardiola, to się zna. A jak to robi Probierz, to wróciliśmy do archaicznych czasów. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia”.
KAŁUŻNY: Ma rację. Czasami, w zapatrzeniu na to, co zagraniczne, ludzie tracą dystans i zdrowe podejście. Trudno nam się równać z Zachodem w kwestii finansów, możliwości, poziomu, ale w pewnych rzeczach wcale nie musimy odstawać. Każdy trener ma swój warsztat, swoje sposoby motywacji, ale czepiać się przemowy Probierza? Nie jest on ulubieńcem części mediów i stąd chyba niechęć. Jego poprzednik od początku niewiele mówił i zachowywał się jak facet z innej planety, jednak Santosa przynajmniej na dzień dobry nikt się nie czepiał. A powody szybko się znalazły. Po kwadransie meczu z Czechami cała Polska przełączyła na inny kanał, bo patrzeć nie szło na to, co robili z drużyną Santosa. Za chwilę czepią się brody Probierza, że za długa, albo tego, że ma za mało włosów. I jeszcze jedno – Probierz ma swoje zdanie i nie daje dziennikarzom wejść sobie na głowę. Nie jest z gatunku tych, którzy milczą w sytuacji, jeżeli atakowani są atakowani za jakieś g…o. Może tak blisko mi do postawy Michała, bo ze mnie też był kawał wiadomo kogo? Miałem swoje zdanie i nie dałem po sobie jeździć. A jeśli będzie za co, to ja też się do Probierza dopieprzę. Odprawa nie jest powodem.
DOBOSZ: Na ramię Roberta Lewandowskiego wraca opaska kapitańska. Ze względu na kontuzję napastnik Barcelony był nieobecny w poprzednich spotkaniach kadry. Po przyjeździe na zgrupowanie odniósł się do zdarzenia z niedawnego meczu ligowego Barcy, podczas którego Lewandowski nie podał ręki 16-letniemu koledze z zespołu. Robert z uśmiechem podsumował, że jest to szukanie drugiego dna.
KAŁUŻNY: Prawdę mówiąc, nie spodziewałem się po Robercie innej odpowiedzi. W każdej dyskusyjnej sprawie, a przede wszystkim takiej, która mogłaby się na nim położyć cieniem, on nic nie widział, nie wiedział i niczego nie słyszał. Premie za mistrzostwa świata? Nic nie słyszał. Nie podał ręki trenerowi Barcy po niedawnym meczu? Nie zauważył go. Teraz nie przybił piątki młodszemu koledze? Oczywiście nie dostrzegł go. Po wtopie w meczu obecnych eliminacji w Mołdawii Robert przepadł. Wiadomo – koledzy przegrali, a nie on. I tak dalej… Raz nabrał odwagi, gdy w wywiadzie zbeształ Łukasza Skorupskiego za to, że ten zdradził kulisy afery premiowej. Wcale bym się nie zdziwił, że za jakiś czas Robert przyzna, że żartował z atakiem na Skorupskiego, że nie usłyszał, o co i o kogo go zapytano. Mamy wyrachowanego kapitana, który wychodzi w świetle reflektorów, wyłącznie jeśli dobrze się dzieje.
DOBOSZ: Nie byłem niestety zawodowym piłkarzem, więc może mi pan wyjaśni, czy w emocjach podczas meczu może piłkarzowi umknąć gest kolegi, który chciałby podać rękę?
KAŁUŻNY: Proszę pana… Żeby nie było – ta sprawa nie jest żadną aferą, ale komentarz do niej naszego kapitana – beznadziejny. Naprawdę nie lubię, jeżeli ktoś pragnie ze mnie robić durnia. Są rzeczy aż za bardzo czytelne. Przecież mógłby powiedzieć, że to sprawa jego i tego chłopaka, że później wyjaśnili sobie w szatni, że nie ma zamiaru się z tego tłumaczyć i tego komentować. A on jak zwykle: „nic nie widziałem, nic nie słyszałem”. A gdy się pali w kadrze – kapitana nie ma. To też pewnie przypadek.
DOBOSZ: „Tu nie ma czego komentować… To był totalny przypadek. Nie ma tam żadnego podtekstu ani drugiego dna” – wyjaśniał nasz napastnik Barcy.
KAŁUŻNY: Wszystko to przypadek pod warunkiem, że jest on wygodny z punktu widzenia Roberta. Dla porządku dodam, że Lewandowski jest świetnym piłkarzem, wielce zasłużonym dla naszej reprezentacji, co nie wyklucza, że mogę mieć swoją ocenę jego zachowań i postaw. Mijam pana na ulicy, dzieli nas metr, widzimy się. Pan wyciąga do mnie rękę, ja przechodzę obojętnie, a po godzinie dzwonię i mówię, by nie brał tego osobiście i nie doszukiwał się drugiego dna. Z pewnością uwierzyłby mi pan. (śmiech)
DOBOSZ: Jeżeli nie awansujemy do mistrzostw Europy w Niemczech, kolejną wielką imprezą, w której ewentualnie mógłby wziąć udział, byłyby mistrzostwa świata w 2026 roku. A wtedy Robert Lewandowski będzie mieć 38 lat.
KAŁUŻNY: Wydaje mi się, że jeżeli ominie nas EURO w Niemczech, dojdzie do zakończenia kariery reprezentacyjnej Roberta. Wieku nie oszukasz, nawet jeżeli jesteś sportowcem ze światowej czołówki. A i motywacja potrzebna. Tymczasem perspektywa mundialu 2026 jest naprawdę odległa.