W pogoni za marzeniami KADRA POLEK NA MŚ
Polskie piłkarki ręczne od prawie pół wieku próbują zakwalifikować się do turnieju olimpijskiego. Droga do Paryża wiedzie przez Danię.
Wydaje się to nieprawdopodobne, ale biało-czerwone szczypiornistki nigdy nie wystąpiły w igrzyskach. Mimo że o medale piłkarki ręczne rywalizują od imprezy w Montrealu 1976, dwanaście podejść kończyło się do tej pory fiaskiem. Nie udało się wywalczyć olimpijskich przepustek drużynom prowadzonym przez tak znanych i zasłużonych trenerów jak: Bogdan Cybulski, Jerzy Noszczak, Jerzy Ciepliński, Zygfryd Kuchta, Zenon Łakomy czy Duńczyk Kim Rasmussen.
Z misją niemożliwą
Dlaczego misję, która do tej pory okazywała się niemożliwa, ma doprowadzić do szczęśliwego końca obecny selekcjoner kobiecej kadry Norweg Arne Senstad? Tym bardziej że pierwsze podejście do Paryża okazało się nieudane. W mistrzostwach Europy 2022 Polki nie wyszły z grupy. Do awansu do czołowej dwunastki turnieju, która walczyła w drugiej fazie czempionatu Starego Kontynentu, zabrakło jednego gola więcej w spotkaniu z Hiszpanią bądź dwóch trafień z Niemkami. Z Czarnogórzankami w Podgoricy trudno było wygrać nie tylko ze sportowych względów. Złoto w tej imprezie wywalczyły Norweżki i jako pierwsze zakwalifikowały się do igrzysk. Drugą szansą dla europejskich ekip na bezpośrednią olimpijską promocję jest triumf w mistrzostwach świata, które od 29 listopada do 17 grudnia toczyć się będą w Skandynawii. Nasza drużyna narodowa w eliminacjach MŚ 2023 bez kłopotu dwukrotnie pokonała Kosowo i podtrzymała nadzieję na awans do igrzysk.
Szczypiornistki Senstada nie będą kandydatkami do zwycięstwa w nadchodzącym czempionacie globu. Jednak są w stanie skutecznie powalczyć o ćwierćfinał mistrzostw świata. A miejsce w ósemce powinno zagwarantować udział w jednym z trzech decydujących turniejów kwalifikacyjnych. W każdym z nich – od 11 do 14 kwietnia 2024 roku – wystąpią cztery zespoły, a po dwie czołowe drużyny zdobędą olimpijskie przepustki.
Wiosna nasza?
By wiosną wciąż podążać olimpijską ścieżką, trzeba przejść dwie rundy MŚ. Polki trafiły do grupy F, która rozegra spotkania w duńskim Herning.
Dla Biało-czerwonych przejście do drugiej rundy jest obowiązkiem. W pierwszej fazie z walki o medale odpadają tylko najsłabsze zespoły, a pierwszymi przeciwniczkami Polek będą Iranki (30 listopada, godz. 20.30), które są o dwa poziomy gorsze od naszych reprezentantek. Potem skala trudności wzrośnie. Zawodniczki Senstada czeka bowiem konfrontacja z Japonkami (2.12, godz. 20.30), a na koniec kolejne ważne starcie w ostatnich latach z Niemkami (4.12, godz. 20.30). Zwycięstwo nad drugą siłą w Azji oraz wygrana z zespołem zza naszej zachodniej granicy oznaczałyby cztery punkty jeszcze przed startem w drugiej rundzie. W niej, także w Herning, na drodze Polek staną najpewniej Dunki, Rumunki oraz Serbki. Aby wejść do ćwierćfinału, trzeba zająć co najmniej drugie miejsce w drugiej fazie, czyli wyprzedzić aż
cztery zespoły w grupie III. w
Biblijna metafora
– Pozornie to skomplikowane zadanie, ale na tyle zbliżyliśmy się poziomem do Niemiec, Rumunii oraz Serbii, że podczas najważniejszej imprezy w tym roku jesteśmy stanie te rywalki pokonać. Będziemy w dobrej formie – przekonywał nas kilka tygodni temu selekcjoner Senstad. Z kolei w kwestii szans na olimpijski awans użył biblijnej metafory z uchem igielnym.
W niedzielę w Cetniewie Polki rozpoczęły zgrupowanie przed MŚ. W ośrodku nad Bałtykiem pozostaną tylko trzy dni. W środę wylecą do Norwegii, gdzie rozegrają trzy sparingi przeciwko uczestniczkom MŚ. W czwartek 23 listopada w Hamar zmierzą się z Islandkami (początek o 16.45). W sobotę 25.11 w Lillehammer czeka je test z Angolą, czyli najlepszym zespołem Afryki (godz. 19.15). Ostatnia konfrontacja przed najważniejszym tegorocznym startem będzie najtrudniejszym wyzwaniem. W niedzielę (22.11 o godz. 14.45, ponownie w miejscowości, gdzie odbyły się zimowe igrzyska w 1994 roku) formę naszego zespołu sprawdzą rodaczki Senstada. Po spotkaniu przeciwko aktualnym mistrzyniom świata i Europy selekcjoner przedstawi ostateczną kadrę, z którą wyruszy do duńskiego
Mistrzostwa świata odbędą się od 29.11 do 17.12 w Danii, Szwecji i Norwegii. Bramkarki: Adrianna Płaczek (Paris 92 – Francja), Barbara Zima (Zagłębie Lubin). Rozgrywające: Emilia Galińska (Magura Cisnaide – Rumunia), Monika Kobylińska (CSM Bukareszt – Rumunia), Karolina Kochaniak-sala (Zagłębie), Paulina Masna, Aleksandra Tomczyk (obie MKS Funfloor Lublin), Aleksandra Rosiak (Krim Lublana – Słowenia), Paulina Uścinowicz (HSV Solingen-grafrath 76 – Niemcy), Aleksandra Zimny (Gloria Buzau – Rumunia). Skrzydłowe: Magda Balsam (MKS Lublin), Adrianna Górna, Daria Michalak (obie Zagłębie), Dagmara Nocuń (TUS Metzingen – Niemcy), Mariola Wiertelak (KPR Kobierzyce).
Kołowe: Nikola Głębocka (Start Elbląg), Sylwia Matuszczyk (JKS Jarosław), Marlena Urbańska (Frisch Auf Goppingen – Niemcy).
Selekcjoner: Arne Senstad.
Silkeborga. W tym mieście, oddalonym o 40 kilometrów od Herning, podczas MŚ będzie zakwaterowana nasza reprezentacja.
Nie będzie zaskoczenia
Senstad nie lubi zaskoczeń. Dlatego przez najbliższy tydzień w Cetniewie pod okiem Sabiny Włodek trenować będzie kadra B. Po to, by w przypadku kontuzji zawodniczki z wyselekcjonowanej osiemnastki jak najszybciej można było ją zastąpić dobrze przygotowaną zmienniczką z 35-osobowej listy zgłoszonej do IHF na rozpoczynający się za 9 dni czempionat globu.
Już za trzy tygodnie dowiemy się, czy Polki wciąż będą podążać olimpijską ścieżką do Paryża, czy będą musiały odłożyć marzenia o starcie w igrzyskach o kolejne cztery lata, czyli do Los Angeles 2028.