BRYTYJCZYCY W BASKECIE NAM UCIEKAJĄ
Przygotujmy się na to, że już niedługo każde pucharowe zwycięstwo polskiego klubu koszykarskiego nad angielskim będziemy traktować jako... poważny sukces. Tamtejsze ekipy znajdą się daleko z przodu przed naszymi. Potencjał koszykarski na Wyspach Brytyjskich jest ogromny i wcale nie trzeba dużo, aby go uwolnić. A w całym procesie jedną z kluczowych postaci już okazał się Jeremy Sochan.
Wiemy, że wielu kibicom w Polsce to całe brytyjskie przyznawanie się do Jeremy’ego niekoniecznie się podoba. Budzi to pewien sprzeciw, że niby jakim prawem Anglia przykleja się do niego jak do swojego, skoro on jest zupełnie nasz, czyli całkowicie polski. Niby pamiętamy, że wychował się w Milton Keynes, ale gra w końcu w biało-czerwonych barwach, więc Wyspiarzom nic do niego.
Ale Brytyjczycy zauważyli, że coś musieli robić nie tak, skoro takie talenty jak Jeremy im uciekają, podczas gdy z badań, które przeprowadzili, wyszło, że w grupie wiekowej
19–23 koszykówka jest drugą najbardziej popularną dyscypliną sportu. Ustępuje tylko piłce nożnej, a wyprzedza nie tylko krykieta czy polo, ale nawet rugby. Problemem jest jedynie to, że koszykówka stała się… grą imigrantów. Jak zauważył jeden z youtuberów, „białe elity” mają jeździectwo i strzelectwo, gdzie pakowane są ogromne w stosunku do zainteresowania pieniądze i sam związek jeździecki ma 4,5 miliona funtów rocznego budżetu, natomiast basket stał się „grą kolorowych”. Jednak masy się nie zatrzyma. I naprawdę nie trzeba w ten biznes wiele wkładać, żeby w najbliższej przyszłości zrobiło się bogato. Szczególnie że brytyjski basket ma amerykańskie poparcie – mecz NBA w Europie? Gospodarzem Londyn! Dwa ostatnie występy kadry
USA przez igrzyskami w Paryżu? Oczywiście na Wyspach! 20 lipca Amerykanie zagrają z Sudanem Południowym, a dwa dni później zmierzą się z Niemcami. Szczególnie ten pierwszy mecz będzie wyjątkowy, bo związany z osobą Luola Denga, który jako emigrant z Sudanu wychował się w Wielkiej Brytanii, grał dla niej w reprezentacji (także na igrzyskach) i przez kilkanaście sezonów występował w NBA. Teraz jest szefem sudańskiej federacji i koszykarskim symbolem dwóch krajów. Mecz oczywiście odbędzie się w Londynie.
Już teraz występujący na zapleczu Euroligi London Lions mają bilans 8–3, podczas gdy Śląsk Wrocław w tych samych rozgrywkach osiągnął 1–10. I co najważniejsze, takie miasto jak stolica (Anglii i Wielkiej Brytanii) Euroliga chciałaby mieć u siebie na stałe. Tak jak chce mieć Madryt, Barcelonę, Ateny, Belgrad, Berlin, Stambuł, Wilno, chciała Monachium, przychylnie patrzy na Lyon, Monako, a chciałaby jeszcze Paryż, który aktualnie jest na tym samym szczeblu co londyńska ekipa, a nie wyklucza nawet Dubaju.
Z nami nie rozmawia, bo i nie ma o czym. Żadnych ciekawych atutów nie mamy, nie mamy pieniędzy ani nawet pomysłu, jak zorganizować kilkanaście milionów euro rocznego budżetu dla koszykarskiej ekipy. Natomiast za rok, może dwa Londyn to wszystko będzie miał. W tym sezonie jedna pucharowa porażka Anwilu Włocławek ze szkocką Caledonią Gladiators sprawiła, że kibice basketu w naszym kraju, w rozczarowaniu, złapali się za głowy. Ale już niedługo takie wyniki staną się normą. Gladiators właśnie kończą budowę nowego obiektu. Prywatny inwestor na park sportowy z halą o pojemności 6 tysięcy widzów wyłożył 20 milionów funtów. W Warszawie budowa hali wciąż jeszcze nie ruszyła.