SZEŚĆ ŻYCZEŃ ŚWIĄTECZNO-PIŁKARSKICH
Tradycyjnie świąteczny czas to okres, kiedy wspominamy minione miesiące i zastanawiamy się, jak sprawić, żeby w przyszłym roku było lepiej. Niektóre z tych życzeń się spełniają, inne będziemy powtarzać za rok o tej samej porze. Czego życzyłbym sobie i wszystkim kibicom piłkarskim z okazji tegorocznych świąt?
P
o pierwsze: powrotu normalności do PZPN, w tym także do reprezentacji Polski.
Niestety, ale ostatni rok nie może kojarzyć się dobrze, jeśli chodzi o to, co się działo w kadrze, ale przede wszystkim wokół niej. I to skojarzenie nie jest dobre głównie dlatego, że tak dużo złego działo się – mówiąc w przenośni – w gabinetach działaczy. Mam wrażenie, że cofnęliśmy się do czasów, które Janusz Zaorski pokazał w swojej komedii „Piłkarski poker”. Nie chodzi o kwestię korupcji, ale obyczajów.
W to wszystko niestety dość dobrze wpisał się selekcjoner Michał Probierz, który szokował nie tylko kontrowersyjnymi powołaniami, ale też kwestią zwalniania współpracowników. Chodzi tu o dwóch trenerów przygotowania fizycznego, ale też rzecznika prasowego i team managera w jednej osobie Jakuba Kwiatkowskiego. Chciałbym, choć nie mam wielkich nadziei, żeby zmieniło się to o 180 stopni, czyli żeby kadra dostarczała kibicom samych dobrych emocji, natomiast by jak najmniej było słychać o tym, co się dzieje w organizacji, która się nią zajmuje. Branie pod lupę decyzji selekcjonera o zwolnieniu rzecznika prasowego, którą w ostatnich tygodniach żyły media, niech zastąpi zdrowa dyskusja na temat boiskowych wyborów. Oczywiście tematy poboczne stają się głównymi wówczas, gdy kadra uzyskuje wyniki znacznie poniżej oczekiwań. W marcu będzie szansa na pewną zmianę – jeśli wygramy turniej barażowy i awansujemy do mistrzostw Europy, to sukces przyćmi bałagan w PZPN. Warunkiem tego sukcesu jest zbudowanie zespołu, który znowu zacznie grać na miarę możliwości. Tylko tyle i aż tyle…
PP
od drugie: więcej emocji w rywalizacji o mistrzostwo Polski. Na półmetku rozgrywek liderem Ekstraklasy jest Śląsk Wrocław, który ma szansę powtórzyć sukces… Leicester City. We Wrocławiu powstał zespół, który pod wodzą Jacka Magiery gra teoretycznie ponad swoje indywidualne możliwości. Bo często ograniczamy się do tego, że możliwości danego zespołu obliczamy, sumując możliwości pojedynczych zawodników. W Śląsku tych gwiazd jest jak na lekarstwo, ale powstała dobrze funkcjonująca drużyna. I to właśnie świadczy o klasie trenera. Co prawda dopiero półmetek rozgrywek i nie wiemy, jak potoczą się dalsze losy tej drużyny, ale i tak Magiera udowodnił już, że zna się na swoim fachu. Kiedy jakiś czas temu wskazywałem na niego jako na kogoś, kto mógłby przejąć kadrę, wielu kręciło głową z niedowierzaniem.
Śląskowi życzę jak najlepiej, to miasto i stadion zasługują na dobrą piłkę, ale liczę jednak, że wiosną poprzeczka wisieć będzie wyżej, że do rywalizacji ostrzej włączą się Legia, Lech i Raków.
o trzecie: awansu Legii co najmniej do ćwierćfinału Ligi Konferencji. Po wygranej warszawskiej drużyny z AZ Alkmaar były prezes PZPN Michał Listkiewicz trochę się zagalopował i pogratulował awansu do ćwierćfinału rozgrywek. Na razie jest to tylko 1/16 finału, ale mam nadzieję, że w marcu, czyli po wygranych z Molde i kolejnym rywalem, prezes Listkiewicz będzie mógł powtórzyć ten sam wpis. Legii życzę poza tym ustabilizowania formy, czyli by w występach w Ekstraklasie piłkarze pokazywali tyle samo jakości i determinacji co w rozgrywkach w europejskich pucharach.
PIS
o czwarte: powrotu Lecha na właściwe tory.
W ostatnich dniach w Poznaniu zdecydowano się rozstać z trenerem Johnem van den Bromem. Holender zostawia po sobie nie najlepsze wrażenie, bo wszyscy pamiętać mu będą ten ostatni, kiepski okres. Szkoda, bo początek był obiecujący, ale mimo sporego kredytu zaufania holenderski szkoleniowiec nie potrafił wywindować drużyny na należne mu miejsce. W grze Kolejorza brakowało tego ognia, którego wszyscy oczekiwali, patrząc na kadrę. Zastąpi go były trener Mariusz Rumak, któremu życzę, by poszedł w ślady Jacka Magiery, czyli wrócił do Ekstraklasy i był w stanie wskrzesić ducha w drużynie. Im więcej młodych polskich trenerów rywalizujących na najwyższym szczeblu, tym lepiej dla całej polskiej piłki.
to jest piąte życzenie: niech Magiera, Rumak, a także Dawid Szwarga udowadniają, że warto dawać im szanse w największych klubach, bo sobie w nich poradzą i będą się rozwijać.
zóste i ostatnie życzenie: niech do pracy trenerskiej wróci wreszcie Marek Papszun. To byłby najlepszy prezent dla naszej piłki. Wesołych, rodzinnych świąt Bożego Narodzenia, przepełnionych nadzieją!