TURNIEJ LEGEND
W XXI wieku Turniej Czterech Skoczni stał się polską specjalnością. W imprezie w pięknym stylu zwyciężali Adam Małysz, Dawid Kubacki oraz trzykrotnie Kamil Stoch.
Wygrana w turnieju zapewnia skoczkom wielką chwałę oraz istotne miejsce w historii. Imprezę zainaugurowano już w 1953 roku, ale aż do końca XX wieku Polacy stanowili w niej głównie tło. Sytuacja znacząco zmieniła się na samym początku kolejnego stulecia za sprawą spektakularnego triumfu Adama Małysza. Sukces ten zapewnił wiślaninowi gigantyczną wręcz popularność i zapoczątkował wyjątkową, złotą erę polskich skoków, która trwa do dziś. W ostatnich latach w ślady Małysza poszli bowiem Kamil Stoch oraz Dawid Kubacki. Wszyscy oni sprawili, że gdy zbliża się koniec roku, polscy kibice z niecierpliwością czekają nie tylko na święta Bożego Narodzenia oraz imprezę sylwestrową, ale również na niezapomniane emocje podczas TCS.
Zrodził się Orzeł z Wisły
Początek Pucharu Świata w sezonie 2000/01 przebiegał pod znakiem problemów ze śniegiem w Europie, przez co po inauguracji w Kuopio nastąpiła kilkutygodniowa przerwa w rywalizacji. Wznowiono ją dopiero w Oberstdorfie, który był pierwszym przystankiem 49. Turnieju Czterech Skoczni. Wcześniej większość zespołów zjeżdżała się na treningi do Sankt Moritz oraz Ramsau. Podczas nich znakomicie spisywał się wracający do formy po kilkuletnim kryzysie Małysz. W Oberstdorfie światowa czołówka wiedziała już, że na Polaka trzeba zwrócić uwagę.
– Austriacy, którzy widzieli go podczas treningów w Ramsau, mówili: „On jest mocny, trzeba się z nim liczyć” – powiedział komentator niemieckiej stacji telewizyjnej RTL po skoku wiślanina w zwycięskich dla niego kwalifikacjach w Oberstdorfie.
W konkursie Małysz zajął czwarte miejsce, choć w finałowej serii błysnął, bijąc rekord obiektu, który chwilę później pobił ówczesny faworyt imprezy Martin Schmitt. W Garmisch-partenkirchen Polak pokonał go w parze KO, a w finale ustanowił kolejny rekord skoczni, który już nigdy na starej olimpijskiej skoczni nie został poprawiony. Wynik 129,5 m pozwolił Małyszowi stanąć na podium, jednak nie wystarczył do wygranej.
– W Niemczech bardzo się złościłem. Od początku w Oberstdorfie wygrywałem treningi i kwalifikacje, a w konkursie zająłem czwartą lokatę. Biłem rekordy skoczni, ale nie wygrywałem, chociaż w Garmisch stanąłem już na podium. Byłem bardzo nabuzowany, że sprawy nie poszły po mojej myśli, ale to mnie jednocześnie napędzało i motywowało przed kolejnymi zawodami. Chciałem udowodnić, że jestem w bardzo wysokiej formie i to się udało już w Austrii – przyznawał po latach Małysz. W Innsbrucku wiślanin zwyciężył, pokonując drugiego Janne Ahonena aż o 44,9 punktu (około 25 metrów). Przed ostatnim konkursem prowadził w turnieju z wyraźną przewagą. Kibice w Polsce czekali na finałowe zawody z ogromną wiarą, że po raz pierwszy zobaczą swojego rodaka na najwyższym stopniu podium tej prestiżowej imprezy. Tak też się stało. Małysz wygrał w Bischofshofen, a w całym TCS zwyciężył z przewagą 104,4 punktu, co do dziś jest rekordowym osiągnięciem.
Na kolejną dekadę wiślanin zawładnął polskimi sercami. Zdobywał Kryształowe Kule za triumfy w PŚ, medale igrzysk olimpijskich, tytuły mistrza świata, ale TCS już więcej nie wygrał. Kiedy zakończył karierę w 2011 roku, pałeczkę przejęli jego młodsi koledzy. Stoch szybko sięgnął po triumfy w igrzyskach, MŚ i PŚ. TCS pozostawał jednak dla niego zaklęty.
Stali się specjalistami Przełamanie nastąpiło po przyjściu do Polski Stefana Horngachera w 2016 roku. W pierwszym roku pod wodzą austriackiego szkoleniowca Polacy nie
zostali najlepszą drużyną świata, ale też zupełnie zdominowali rywalizację o Złotego Orła. Stoch w świetnym stylu wygrał TCS, Piotr Żyła zajął drugie miejsce, a Maciej Kot był czwarty. Po drugich lokatach w Oberstdorfie i Ga-pa Stoch został liderem turnieju na jego półmetku. W Innsbrucku Polak mógł jednak pogrzebać swoje szanse, gdy upadł podczas serii próbnej. Lekarz kadry, obawiając się urazu obojczyka, rekomendował skoczkowi wycofanie się z zawodów. Ten jednak zacisnął zęby, założył narty i wywalczył czwarte miejsce, zachowując szanse na sukces, który zapewnił sobie dwa dni później, wygrywając konkurs w Bischofshofen. Tym samym został piątym skoczkiem w dziejach, który skompletował triumfy w igrzyskach, MŚ, klasyfikacji generalnej PŚ oraz w TCS. Przed nim tej sztuki dokonali jedynie: Matti Nykӓnen, Jens Weissflog, Espen Bredesen i Thomas Morgenstern.
Rok później Stoch znowu zapisał się w historii. Nie tylko ponownie sięgnął po Złotego Orła, ale też jako drugi po Svenie Hannawaldzie wygrał w jednej edycji na wszystkich obiektach. Jednym z pierwszych, który pospieszył do Polaka z gratulacjami, był właśnie Niemiec. – Wiem, jak to brzmi, ale naprawdę nie myślałem o tym, co mogę osiągnąć. Koncentrowałem się na pracy na skoczni. Zdawałem sobie sprawę, że nie wszystko będzie zależało ode mnie, bo takie są skoki. Nie zastanawiałem się nad rekordem Svena. Im więcej pytań padało w tej kwestii, tym mocniej musiałem się od tego odcinać – komentował Stoch.
Dwanaście miesięcy później do Polaka i Niemca dołączył jeszcze Japończyk Ryoyu Kobayashi, ale następne dwie edycje znowu należały do naszych reprezentantów.
W sezonie 2019/20 z turniejowego triumfu cieszył się Kubacki. W Niemczech był dwukrotnie trzeci, a w Innsbrucku przegrał tylko z Mariusem Lindvikiem. To właśnie Norweg wydawał się największym zagrożeniem dla Polaka. W Bischofshofen Kubacki jednak nie tylko obronił prowadzenie, ale wygrał finałowe zawody, nie pozostawiając wątpliwości, kto był najlepszym zawodnikiem imprezy.
Z piekła do nieba
Kwintesencją polskich popisów w TCS była jednak dopiero edycja 2020/21, kiedy to przed konkursem w Bischofshofen dwie czołowe lokaty zajmowali Stoch i Kubacki. A raptem tydzień wcześniej wszystko wskazywało na to, że szansa Polaków na sukces w turnieju przepadła. A wszystko przez szalejącą wówczas pandemię COVID-19 i niejednoznacznie pozytywny wynik testu Klemensa Murańki w Oberstdorfie. Zgodtylko nie z obowiązującymi wówczas zasadami z udziału w kwalifikacjach wykluczono całą polską ekipę. Sprawa skomplikowała się, gdy po nich otrzymano wynik drugiego testu Murańki i tym razem był on negatywny. Gdy trzeci, rozstrzygający znów dał wynik ujemny, organizatorzy zdecydowali o unieważnieniu wyników kwalifikacji i dopuszczeniu do rywalizacji wszystkich naszych skoczków. A ci nie zamierzali tej szansy zmarnować. Na Schattenbergschanze Stoch uległ jedynie Karlowi Geigerowi. Kubacki nieco oszołomiony dopiero otrzymaną informacją o narodzinach pierwszej córki był tam dopiero 15., ale już w Ga-pa odrobił znaczną część strat, gdy z rekordem obiektu sięgnął po wygraną. W Austrii poza zasięgiem rywali był jednak Stoch i to on po raz trzeci sięgnął po Złotego Orła. Kubacki stanął ostatecznie na najniższym stopniu podium. Polacy byli w ekstazie, tym bardziej że w czołowej szóstce imprezy znaleźli się jeszcze Żyła oraz Andrzej Stękała. Słowa o polskiej dominacji nie były ani trochę przesadzone.
Przed tegoroczną edycją imprezy niewiele wskazuje na to, aby polski dorobek miał się powiększyć, bo nasza kadra zmaga się z kryzysem. Mimo to kibice będą oczekiwać startu TCS z olbrzymią niecierpliwością. Turniej uwielbia bowiem niebanalne historie.