W OLIMPIJSKIEJ ATMOSFERZE
Jak będzie wyglądała Gala Mistrzów Sportu 2024? Co wspólnego z plebiscytem ma ser żółty i ilu kandydatów da się zmieścić na pierwszym miejscu? Spieszymy z odpowiedziami i dziękujemy za zaangażowanie w tegoroczny Plebiscyt!
Tegoroczna Gala będzie miała niezwykłe wprowadzenie o mocno historycznym charakterze. Wszystko ze względu na zbliżające się igrzyska w Paryżu, które dla naszego kraju stanowiły pierwszy olimpijski występ w dziejach. – Będziemy starali się oddać unikalny charakter rocznicy tego wydarzenia, gdy polscy sportowcy po raz pierwszy mogli wystąpić pod biało-czerwoną flagą. Będziemy to podkreślać zarówno w trakcie Gali, w studiu przed jej rozpoczęciem, jak i po jej zakończeniu – mówi szef sportu w Polsacie Marian Kmita.
Od Paryża do Paryża
– Dla mnie to podwójna przyjemność, nie tylko związana z tym, że sam jestem sympatykiem sportu, ale także z tym, że w ubiegłym roku znalazłem się w prezydium Polskiego Komitetu Olimpijskiego – tłumaczy. – W stosownych momentach cofniemy się do okresów międzywojnia i tego, z jakimi sukcesami startowali nasi sportowcy, ale będziemy wspominać także inne okresy polskich sukcesów olimpijskich. Do tego mamy przygotowane pewne niespodzianki związane z nagradzaniem polskich sportowców za medale, które, miejmy nadzieję, zdobędą w Paryżu w tym roku – dodaje Kmita.
W tym roku dla wielu sportowców start w stolicy Francji będzie spełnieniem marzeń
– niektórzy już zapewnili sobie awans na igrzyska, niektórzy jeszcze o niego walczą. Sto lat temu udział we francuskich igrzyskach stanowił w pewnym stopniu spełnienie marzeń całego narodu, którego przedstawiciele pod własną flagą, godłem i hymnem nigdy wcześniej nie mieli szans rywalizacji o olimpijskie laury.
– Dla nas w Polsacie to będzie także wspaniała okazja, żeby rozpocząć coś w rodzaju obchodów stulecia startów olimpijskich Biało-czerwonych, a także wprowadzić widzów w klimat Magazynu Olimpijskiego, który uruchomimy w lutym. Będzie on nas prowadził do samych igrzysk, a później w czasie ich trwania prezentował imprezę od strony publicystycznej – ze studia w Warszawie, a także ze studia w samym Paryżu – podkreśla szef sportu w Polsacie. Paryż to stulecie startów Polaków w letnich zawodach, natomiast zimą 1924 roku odbyła się rywalizacja w Chamonix. Otwarcie tych zawodów nastąpiło 25 stycznia, ale wówczas odbywały się one jako Tydzień Sportów Zimowych. Dopiero po pewnym czasie zaczęto uznawać je za pierwsze, historyczne zimowe igrzyska olimpijskie. Tam również mieliśmy przedstawicieli polskiego sportu.
Zaangażowani czytelnicy
Zapowiadając sobotnią Galę Mistrzów Sportu, z pewnego rodzaju dumą możemy podkreślić, że zarówno każda edycja Plebiscytu, jak i pierwsze starty Biało-czerwonych na olimpiadach mają ze sobą coś wspólnego – nieocenione zasługi czytelników „Przeglądu Sporto
wego”. Sto lat temu na naszych łamach apelowaliśmy, aby pamiętać o funduszu olimpijskim, który gromadził środki umożliwiające wyjazd do Francji naszych sportowców. A czytelnicy – wówczas tygodnika „Przegląd Sportowy” – nie pozostawali na te apele obojętni. Teraz możemy się zastanawiać, czy bez ich pomocy wysłanie do Paryża w 1924 reprezentacji byłoby w ogóle możliwe. Warto jednak przypomnieć jedną datę – dokładnie 7 stycznia 1924 roku w Krakowie odbyło się spotkanie przedstawicieli wszystkich środowisk sportowych, na którym postanowiono, że ekspedycję do Francji należy wysłać za wszelką cenę. Pięknie się nam to spina z przypadającymi na 6 stycznia 2024 roku ostatecznymi rozstrzygnięciami w 89. Plebiscycie „Przeglądu Sportowego”.
177 punktów na kuponie
Żadna z jego edycji nie odbyłaby się bez czytelników, którzy z zapoczątkowaną w 1926 roku tradycją rok po roku przysyłają do nas kupony wycięte z gazety. Świat dookoła się zmienia, pojawiają się nowe technologie, a co za tym idzie sposoby głosowania – za pośrednictwem strony internetowej, dzięki SMS-OM, ale z kuponów nie zrezygnowaliśmy i w najbliższej przyszłości nie chcemy rezygnować. Bo właśnie one dają nam okazję do niezwykłego kontaktu z czytelnikami. W tym roku do naszej redakcyjnej kancelarii trafiło kilka tysięcy kopert i pudeł, a w nich około 12 tysięcy kuponów wysłanych z całej Polski od Darłowa po Rymanów i od Wałbrzycha po Łapy. Czekaliśmy na nie do 29 grudnia, numerowaliśmy, segregowaliśmy i starannie ewidencjonowaliśmy pod czujnym okiem pań audytorek. Z bólem serca kilkaset wypełnionych blankietów musieliśmy z różnych powodów odrzucić. Czasami ktoś zapomniał się podpisać albo przyznał punkty tylko siedmiu czy dziewięciu sportowcom – choć mieliśmy i przykład czytelniczki, która co kilka dni przysyłała po kilka nieważnych kuponów – na nich pierwsze miejsce dla Igi Świątek i... nic więcej. Któregoś razu, w dniu kontroli, z trzech kolejnych kopert wyciągnęliśmy: kupon mozolnie wypełniony w każdym miejscu poza polem na miejsca dla nominowanych, następnie taki podklejony... tekturką z opakowania sera żółtego (tak, tak!), a hat tricka dopełnił kupon skserowany, czarno-biały. Takich później trafiło nam się zresztą więcej – w tym powielonych staranniej, w kolorze. Przekonaliśmy się, że fantazja czytelników nie zna granic. Zdarzały się przypadki niezgadzających się z listą nominowanych i głosujących na innych kandydatów, ale jeden z kibiców zgadzał się z nią do tego stopnia, że w swojej dziesiątce „zmieścił” wszystkich 20 kandydatów, w tym dziesięciu na pierwszym miejscu. Rozbił bank – zamiast regulaminowych 55 punktów, przyznał aż 177. Ten manewr nie przeszedł...
Z rodziną na kuponie
Czekaliśmy na żartownisia, który przyśle w kopercie kupon z zeszłego roku, ale na to tym razem nikt nie wpadł. A rekord pod tym względem wynosi bodaj ponad 20 lat – już w XXI wieku do redakcji trafił gazetowy blankiet wycięty z egzemplarza „PS” z lat 80. I ponoć, choć po burzliwej dyskusji, został zaliczony! Tym razem takich dylematów nie mieliśmy, co nie oznacza, że nie brakuje nam czytelników skorych do żartów. Nie prosimy (ba, nie mamy prawa!) o załączanie w kopercie skanu dowodu osobistego, ale gdyby był taki wymóg, znany skądinąd bohater drugoplanowy komedii „Chłopaki nie płaczą”, pan Jarosław Psikuta (bez „s”), pewnie nie zagłosowałby w 89. Plebiscycie pod tą tożsamością. To nazwisko (pseudonim, prawda?!) na kuponie przykuło naszą uwagę, z sympatią przyjmowaliśmy też korespondencję od osób z nazwiskami zbieżnymi z tymi nominowanych sportowców. Z rodziną najlepiej wcale nie na zdjęciu, ale na kuponie!
Długa droga pewnej paczki
A kończąc wywód na temat plebiscytowej kuchni, musimy wrzucić kamyczek do sektora usług pocztowych. Większość kuponów, których nie mogliśmy uznać, to te spóźnione. Załamywaliśmy ręce, kiedy 3 stycznia (5 dni po terminie) nadeszła gruba paczka nadana 20 grudnia priorytetem (sic!) w placówce mieszczącej się 2,5 km od redakcji. Było nam przykro, że nie możemy przyjąć już kuponu wypełnionego przez 9-letniego chłopca, bo regulamin na to nie pozwala. Postaramy się, by w przyszłym roku zasady były nieco luźniejsze, a do państwa apelujemy o wyrozumiałość, choć może i o trochę krótsze zastanawianie się przy wyborze najlepszej dziesiątki, bo w świątecznym okresie koperty lubią swoje odczekać, nim trafią pod wskazany adres. Ale swoją drogą... kiedy wybiera się faworytów wśród tylu znakomitych sportowców, trzeba się jednak zastanowić. Nie dziwimy się państwu i jeszcze raz dziękujemy, zwłaszcza tym, którzy w załączonych listach czy na karteczkach pisali nam, że głosują w od kilkudziesięciu lat. Chapeau bas, niech Plebiscyt trwa!