Wzmocnienie czy problem?
KAROL BUGAJSKI: Po kilku meczach w minionej rundzie mówił pan: „Lepiej już chyba grać nie będziemy”, jednak punkty często uciekały w najmniej spodziewanych momentach, a Miedź zimuje poza strefą barażową. Dlaczego ostatnie miesiące były tak nierówne w wykonaniu pańskiego zespołu? RADOSŁAW BELLA (TRENER MIEDZI LEGNICA): Trzeba wskazać, jak reagujemy w kluczowych momentach spotkania. Czasami brakuje nam cwaniactwa, postawienia kropki nad i oraz przetrwania słabszego okresu bez straty bramki. Później decyduje już liczba szczegółów, bo z samej gry i rozwoju drużyny jestem umiarkowanie zadowolony. W wielu meczach kontrolowaliśmy grę. W pierwszej połowie ostatniego ubiegłorocznego spotkania z Bruk-betem Termalicą Nieciecza (2:2) to już była taka Miedź, jaką chciałbym widzieć zawsze, ale musi ona lepiej zarządzać meczem. Odnoszę to również do swojej roli na ławce rezerwowych. To są sytuacje, w których musimy się poprawić.
Określiłby pan tę rundę jako udaną, bo trzeba patrzeć na to, jak Miedź potrafi się rozwijać i grać, czy najważniejsze jest miejsce w tabeli? Jeżeli patrzymy na suchy wynik, to nie możemy być zadowoleni. Jak spojrzymy na szerszy kontekst, to jest raptem sześć punktów do lidera i ten widok robi się trochę lepszy. Dodając fakt, że mamy jeszcze zaległy mecz z GKS Katowice, to jestem optymistą. Zabrakło nam co najmniej trzech punktów, żebyśmy powiedzieli, że ta runda była dobra.
A dla pana ta pierwsza runda w roli głównego szkoleniowca była taka, jakiej pan się spodziewał?
Mam niedosyt. Na pewno ta runda sprawiła, że wiem więcej i będę mądrzejszy, a także skuteczniejszy w nowym roku. Mam dużo wniosków i dużo rzeczy sprawdziliśmy. Przeskok z roli wieloletniego asystenta do pierwszego szkoleniowca jest tak duży, jak mogłoby się wydawać?
Na pewno jest to inna praca. Praca asystenta głównie zaczyna i kończy się na boisku lub przy komputerze z analizą, a tutaj jest szerszy zakres wszystkiego. Nie ukrywam, że to, iż byłem już w Miedzi i przejąłem stery pierwszego trenera, wszedłem po prostu w nowe buty w klubie, który znam, ułatwiło mi wejście w zespół. Mogłem z lepszym planem zacząć działać w tej szatni.
Kilka miesięcy pracy wystarczyło, by pańska Miedź wypracowała już coś charakterystycznego w swojej grze?
Charakterystyczny jest sposób, w jaki gramy, bo jest on bezpośredni, a świadczą o tym liczby oraz statystyki. Nie bazujemy jednak tylko na suchych liczbach, one są też osadzone w kontekście taktycznym. Wszystkie wskazują, że idziemy w dobrym kierunku, ale to, co musimy poprawić, to jest jakość, wykończenie, ostatnie podanie, dośrodkowanie – to też wynika z liczb. Te elementy są do szlifowania zimą i na tym się na pewno skupimy. Najważniejsze rzeczy dzieją się w polu karnym i w tym musimy się poprawić. Zanotowałem jeszcze jeden pana cytat „Nie jesteśmy w kasynie, gdzie liczy się łut szczęścia, my chcemy opierać się na umiejętnościach”. Faktycznie, gdyby patrzeć tylko na umiejętności, to można się pokusić o tezę, że Miedź ma jeden z największych potencjałów w I lidze?
To jedna z drużyn, która taki potencjał posiada. Jest dużo zespołów, które są poukładane i wydaje mi się, że my do tej grupy należymy. Czy mamy potencjał na znacznie więcej niż szóste miejsce? Mamy! Jaką szatnię Miedzi pan zastał na początku sezonu, a jak wygląda ona teraz? Było widać pewność siebie i chęć szybkiego powrotu do PKO BP Ekstraklasy czy jednak odnalezienie się w nowej rzeczywistości zajęło trochę czasu?
Gdy przejąłem zespół, zobaczyłem piłkarzy głodnych sukcesu i powrotu do PKO BP Ekstraklasy. Ci, którzy zostali po poprzednim sezonie, mieli poczucie, że ten spadek nie musiał się przydarzyć i to ich napędzało. Teraz widzę zespół, który jest rozgoryczony końcówką roku. Zdajemy sobie sprawę, że mieliśmy coś na wyciągnięcie ręki, a nie zabraliśmy tego, co mogliśmy. Dlatego w nowy rok weszliśmy z niedosytem.
W połowie grudnia mówił pan, że nie ma jeszcze wytypowanych pozycji i nazwisk piłkarzy, których chciałby pozyskać zimą, ale nie będzie to więcej niż jedno czy dwa nazwiska. Skromny plan na zimowe okno wciąż obowiązuje? Powiedziałbym nawet, że jeśli w ogóle ktokolwiek do nas dołączy, to może być tylko jedno nazwisko. Nie chcielibyśmy uzupełnienia zespołu, a realnego wzmocnienia i nie mamy presji, czy takiego kogoś znajdziemy. Kiedy wrócą zawodnicy kontuzjowani, to będą naszymi największymi wzmocnieniami. Jestem zadowolony z kadry, jaką dysponuję. Ufam swoim graczom. Jeśli znajdzie się ktoś cie
Czasami brakuje nam cwaniactwa, postawienia kropki nad i oraz przetrwania słabszego okresu bez straty bramki.
kawy, potencjalny gamechanger, to o nim pomyślimy. Szczególnie w zimie trzeba odpowiedzieć sobie na pytanie – czy kupisz wzmocnienie, czy kupisz problem?
Rozumiem, że nie ma w panu również chęci rewolucji kadrowej po tym, jak dużo działo się latem.
Nie powiedziałbym, że za Miedzią jest nieudana runda, bo czołówkę mamy na wyciągnięcie ręki. Jeśli patrzymy tylko na miejsce w tabeli, to tak. Musimy wziąć szerszy kontekst, wyobraźmy sobie, że nie remisujemy z Niecieczą, co było na wyciągnięcie ręki, i mamy trzy punkty, a nie jeden. I nagle okazuje się, że ta runda wcale nie była taka zła, tylko w sumie nawet dobra. Ja wiem, że to gdybanie, ale należy brać pod uwagę kontekst. Jesteśmy czwartym najmłodszym zespołem w Fortuna 1. Lidze. Patrzymy na doświadczenie Kamila Drygasa, Andrzeja Niewulisa, ale spójrzmy też na Emmanuela Agbora, Kubę Mądrzyka, Michaela Kostkę czy Marcela Mansfelda. Mamy młody zespół, więc wahania formy są naturalne. Jeśli spojrzymy na jedenastkę najmłodszych, to jesteśmy już trzecim zespołem w lidze. Doradzam spokój, jednak wiadomo, że chcemy więcej.
W kontekście transferów kibice Miedzi zwracają uwagę, że nie ma bramkostrzelnego napastnika, co pokazują statystyki, bo Kamil Drygas nominalnie jest graczem innej pozycji. Nie brakuje panu snajpera z prawdziwego zdarzenia?
Nie mieliśmy napastnika, więc zrobiliśmy z niego Drygasa, który bardzo dobrze w tej roli się odnajduje. Drugim napastnikiem jest Mansfeld, który do niedawna, nie biorąc pod uwagę dwóch ostatnich meczów, strzelał gole średnio co 90 minut. To nie jest tak, że tam nikogo nie ma, bo oni w sumie zrobili kilkanaście bramek. To, że ktoś nie jest napastnikiem, to nie znaczy, że w roli napastnika nie będzie wyglądał dobrze, czego dowodem jest wspominany Drygas. Nie uważam, że nie mamy ludzi bramkostrzelnych na tych pozycjach. Sądzę, że brakuje nam większej jakości w dogrywaniu do tych zawodników, a wtedy oni mieliby lepsze liczby. Napastnik średnio potrzebuje od czterech do sześciu podań, by zdobyć bramkę. Musimy stwarzać więcej sytuacji.
Kibiców Miedzi pewnie też trochę rozpieścił poprzedni sezon, kiedy Koldo Obieta i Angelo Henriquez co prawda nie wystarczyli do utrzymania w Ekstraklasie, ale przynajmniej na papierze stanowili jakość. Musimy patrzeć na realia, ponieważ problem ze znalezieniem bramkostrzelnego napastnika ma nawet mistrz Polski Raków Częstochowa. W mojej opinii lepiej zrobić napastnika z Drygasa, a Agbora z Mansfeldem rozwijać na tej pozycji. Nie jest tak, że tych napastników w polskich realiach jest na pęczki.
Trenerzy często mówią, że wszystko, tylko nie baraże o awans do Ekstraklasy. To faktycznie by
łaby dla Miedzi różnica awansować bezpośrednio czy z baraży? Czy gdyby się nie udało, to pan baraże przyjmie z pocałowaniem ręki?
Nie wiem, czy z pocałowaniem ręki, bo baraże faktycznie są na ogół trudnością. Będziemy mieli to, na co zasłużymy. Jest co najmniej ośmiu kandydatów, którzy realnie mogą awansować z pierwszych dwóch miejsc. Jeśli nam jednak to się nie uda, to ani ja, ani żaden z moich zawodników nie wystraszymy się baraży. Często powtarza się też opinia, że w I lidze najważniejszy dla dalszych losów jest początek rundy. Z taką myślą będziecie przystępować do pierwszych kolejek wiosny?
Jak pokazuje nasza liga, nie do końca tak jest, bo Arka i Lechia źle zaczęły, a zimują na wysokich miejscach. W tabeli jest taki ścisk, że nie dzieliłbym sezonu na żadne okresy. Niedawno chodziły pogłoski, żeby zmieniać w Gdyni szkoleniowca, a potem, bardzo słusznie, Wojtek dwa razy został wybrany trenerem miesiąca. Czasami trzeba przetrwać trudne momenty i robić swoje.