ADA SUŁEK MA DOBRE WZORY
We współczesnym sporcie nie ma rzeczy niemożliwych. Dlatego u progu nowego roku nasza lekkoatletyka może się pochlubić nie tylko wysokimi lokatami w Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na Najlepszych Sportowców Polski 2023 (czwarta Natalia Kaczmarek, szósty Wojciech Nowicki), lecz również niebywałą próbą czołowej wieloboistki świata Adrianny Sułek-schubert, mierzącej w medal olimpijski w Paryżu i trenującej niemal do ostatniego dnia ciąży. Życzę tej ambitnej zawodniczce Brdy Bydgoszcz, by po szczęśliwym urodzeniu dziecka jeszcze w tym miesiącu dalsze jej treningi przebiegały bez najmniejszych zakłóceń i przyniosły oczekiwany efekt. Całkiem niedawno podpowiadałem coś Adzie w zupełnie innej sprawie („Ada, to nie wypada…”), ale teraz bynajmniej nie będę jej radzić, by poszła po rozum do głowy. Bo w dzisiejszych czasach kobieta może dokonywać cudów w sporcie również wtedy, gdy jest w „stanie błogosławionym”. Udowodniła to chociażby amerykańska tenisistka Serena Williams, której ciąża nie przeszkodziła w wygraniu turnieju Australian Open. Z kolei była rekordzistka świata w maratonie Paula Radcliffe cały czas biegała, będąc w ciąży, i nawet ukończyła charytatywny bieg na 10 km, gdy noszony przez nią płód miał już siódmy miesiąc. Pół roku po urodzeniu dziecka osiągnęła wielką formę i wygrała Maraton Nowojorski. Kto wie zatem, czy macierzyństwo nie okaże się w wypadku Adrianny czynnikiem wspomagającym przygotowania do igrzysk paryskich i czy nie doczekamy się medalu wywalczonego przez nią w siedmioboju?
★★★
Gdy Ada szykuje się jeszcze do narodzin dziecka, inni lekkoatleci już startują w sezonie halowym. Który to już rok z rzędu przekonujemy się, jak bardzo sprawdza się u nas Arena Toruń ze swym znakomitym wyposażeniem! Tegoroczne zawody w mieście aniołów przyniosły obiecujący rezultat w skoku wzwyż kobiet uzyskany przez starającą się ponoć o polski paszport 26-letnią Białorusinkę Maryię Zhodzik, która wzniosła się na 1,94 m i niewiele zabrakło, żeby po podniesieniu poprzeczki na 1,97 poprawiła o centymetr rekord życiowy. Halowy rekord Białorusi należy do Tatiany Szewczyk (1,98), która jest też absolutną współrekordzistką kraju wraz z Karyną Demidik (obie 2,00 m).
Zhodzik popisała się u nas już w ubiegłym roku. Jako studentka Wschodnioeuropejskiej Akademii Nauk Stosowanych w Białymstoku zdobyła nagrodę im. Haliny Konopackiej dla najlepszej lekkoatletki Akademickich Mistrzostw Polski w Poznaniu, gdzie skoczyła również 1,94 m. Gdyby tej trenowanej przez Roberta Nazarkiewicza w Podlasiu Białystok utalentowanej zawodniczce udało się uzyskać obywatelstwo RP, mielibyśmy drugie białoruskie wzmocnienie kadry, bo pierwszym jest już świetnie spisująca się sprinterka Krystsina Tsimanouskaya. Oczywiście, trochę dziwnie to wygląda, gdy słowiańskie nazwiska prezentujemy w Polsce w transkrypcji angielskiej, ale przy rywalizacji międzynarodowej to dobre wyjście.
Dziś przyjmujemy przybyszów z Białorusi z otwartymi ramionami z uwagi na specyficzną sytuację polityczną. Przypomnę jednak, że w roku 1989 doszło do bardzo nieprzyjemnego zgrzytu podczas lekkoatletycznych mistrzostw Polski w Krakowie, gdzie złotym medalistą został startujący w barwach Jagiellonii Białystok Michał Popiel. Przeciwko mającemu polskie korzenie miotaczowi zaprotestowali wtedy pozostali uczestnicy konkursu. Niemniej jego występ był zgodny z regulaminem i Popiel pozostaje w kronikach PZLA z tytułem mistrza 1989. Na początku sezonu halowego 2024 w kraju może cieszyć powrót do formy 21-letniego sprintera Resovii Oliwera Wdowika, który wreszcie wyleczył się z kontuzji i w Toruniu ustanowił rekord życiowy na 200 metrów – 20.95 s, co daje mu dziesiąte miejsce wśród najlepszych w Polsce w historii. Niepokoi
natomiast dosyć skromny warszawski rezultat rekordzisty Polski w pchnięciu kulą Michała Haratyka (tylko 19,99 m). Już 27 stycznia odbędzie się w Łodzi pierwszy w tym sezonie międzynarodowy mityng na polskiej ziemi (Orlen Cup) i właśnie Haratyk ma w nim wystartować wraz z drugim naszym reprezentacyjnym kulomiotem Konradem Bukowieckim. Oby do tego czasu obaj osiągnęli co najmniej przyzwoitą formę. W Łodzi akurat największe zainteresowanie publiczności wzbudzą na pewno występy Ewy Swobody na 60 m, Pii Skrzyszowskiej na 60 m pł oraz Piotra Liska w skoku o tyczce.
Tej zimy nie zobaczymy na starcie naszej największej gwiazdy lekkoatletyki kobiecej, wicemistrzyni świata w biegu na 400 metrów Natalii Kaczmarek, która zrezygnowała ze startów pod dachem, koncentrując się na przygotowaniach do igrzysk w Paryżu. Zabraknie więc jej w halowych mistrzostwach świata w Glasgow.
★★★
Tymczasem za granicą dzieją się już ciekawe rzeczy. Z wielkim zainteresowaniem oczekiwano w Kingston występu Shericki Jackson na 60 m. Legitymująca się na tym dystansie rekordem 7.04 mistrzyni świata na 200 m rozchorowała się jednak i zwyciężczynią została inna jamajska sprinterka Tia Clayton (7.22). W halowym biegu na 60 m najszybsza w tym roku jest Amerykanka Aleia Hobbs (7.11). A już wynikami z najwyższej półki w skoku o tyczce popisali się w Reno reprezentanci USA Sandi Morris (4,82) i Chris Nilsen (5,90). To tylko zapowiedź tego, co będzie się działo w Glasgow, choć blisko miesiąc wcześniej (6 lutego) czeka nas Orlen Copernicus Cup w Toruniu, gdzie w biegu na 60 m ppł pań dojdzie do sensacyjnego pojedynku mistrzyni Europy na 100 m ppł Pii Skrzyszowskiej z rekordzistką świata na tym dystansie, Nigeryjką Tobi Amusan. Na 60 m ppł lepszy rekord ma Pia – 7.78 (Amusan 7.84).