BRAMKARZ MOŻE BYĆ TYLKO JEDEN
Wypożyczenie Bartłomieja Drągowskiego ze Spezii do Panathinaikosu pokazuje, że nie jest łatwo być numerem jeden i przechodzić kolejne szczeble na najwyższym poziomie. Obserwując karierę Bartka, mieliśmy wyobrażenie, że w pewnym momencie trafi np. do Premier League. Szkoda, że w Grecji nie będzie współpracował z trenerem Ivanem Jovanoviciem, którego pod koniec roku zastąpił Fatih Terim. Idzie do wielkiego ateńskiego klubu, który dopiero się odradza. Pod kątem rozwoju 26-latek odczuje presję, bo choć to nie jest Premier League czy Serie A, Drągowski będzie musiał wytrzymać ciśnienie. W Grecji nie ma taryfy ulgowej. Nie wiem tylko, czy wraz z takim transferem nie ulatują szanse Bartka na kolejne powołania do reprezentacji, bo konkurencja wśród golkiperów kadry jest naprawdę bardzo duża.
Zwracamy uwagę na odejścia kolejnych bramkarzy z Ekstraklasy. Są dwie strony medalu. Dobrze jest bronić co tydzień i pokazywać się kibicom, trenerowi oraz selekcjonerowi – jednak grając w Polsce, trudno zaistnieć w reprezentacji. Mamy konkretnych bramkarzy broniących za granicą i patrząc np. na sytuację utalentowanego Aleksandra Bobka, którego jestem fanem, doradzałbym mu wyjazd. Jeśli masz 20lat, zaczynasz bronić w lidze, jesteś perspektywiczny, a o twoje usługi pyta wielki, zagraniczny klub, to nie masz prawa się zastanawiać, tylko tam idziesz. Wiesz, że na początku nie będziesz bronił, ale masz świadomość, że otrzymasz niesamowitą wiedzę od „jedynki”, która jest światowej klasy golkiperem. Na co dzień potrenujesz ze znakomitymi szkoleniowcem, zapoznasz się z wielkim futbolem. Wszystko tam jest na wysokim poziomie, co może pomóc w rozwoju. Z perspektywy czasu widzimy, że niełatwo się przebić. Zwróćmy uwagę na Radosława Majeckiego – spodziewaliśmy się, że błyśnie i zobaczymy go w kadrze. W AS Monaco znowu przegrał rywalizację. Odetchnął na wypożyczeniu w Cercle Brugge, bo w Belgii rozegrał całą poprzednią kampanię, ale to nie wystarczyło. Marcin Bułka w wieku 24 lat rozgrywa fenomenalny sezon, ale to dopiero jego pierwszy w seniorskiej karierze, gdy jest numerem jeden. Łukasz Skorupski od lat prezentuje się bardzo solidnie i w reprezentacji nigdy nie zawiódł.
Bramkarzy można podzielić na kilka kategorii. Zwróćmy uwagę na Jurka Dudka odchodzącego do Realu. Jurek wiedział, że będzie rezerwowym, Real miał pewność, że Polak nie zachowa się źle w szatni i będzie wsparciem. I nawet jeśli zagra pół meczu w sezonie, to nie zejdzie z najwyższego poziomu i zachowa się fair. Młody golkiper może otrzymać więcej czasu. Ścieżka rozwoju jest dłuższa, ale jeśli już trafi do pierwszego składu w uznanym klubie, może grać dłużej na wysokim poziomie od piłkarza z pola. Zobaczymy, jaką drogę obierze Kacper Tobiasz. Gra z Legią w europejskich pucharach, a teraz może wybrać klub, w którym będzie nadal bronił. Niekoniecznie
się to wydarzy, bo może o niego zapytać klub, który dysponuje świetną „jedynką”. I wtedy na miejscu Tobiasza czy Bobka chętniej rozwijałbym się pod okiem uznanego nazwiska z dużym CV.
Jest jeszcze inny aspekt – oferta klubu. W Polsce nie ma zawodników nie na sprzedaż. Nasz futbol bramkarzami stoi, w końcu transfer Majeckiego z Legii do Monaco (7 mln euro) jest czwartym najdroższym w historii ligi. Klub czeka na świetne oferty, a one nierzadko przychodzą z wielkich klubów – czasem kosztem gry w pierwszym składzie. Trudno sobie wyobrazić, żeby Majecki po otrzymaniu oferty z Monaco kręcił nosem. Idzie i walczy o swoje – tak jak piłkarz na każdej innej pozycji. Nikt nie chce przesiedzieć całego sezonu na ławce, ale sytuacja bramkarza wygląda zupełnie inaczej niż gracza z pola. Golkiper jest tak prowadzony, że jeśli przebije się do składu i stanie się numerem jeden, to będzie nim przez dłuższy czas. Ale musi na to sumiennie zapracować.