PASIEKA PEŁNA MIODU
Rafael Nadal został ambasadorem tenisa w Arabii Saudyjskiej. Nie wiemy, za jakie pieniądze, ale raczej bardzo duże czy wręcz gigantyczne, biorąc pod uwagę skalę i rangę tego ciekawego projektu. Rafa ma regularnie przyjeżdżać do Rijadu, otworzy tu swą kolejną akademię (jedną, w Kuwejcie, już w tym regionie posiada) i pomoże w szybkim rozwoju dyscypliny. Wiele osób na szeroko pojętym Zachodzie wyraziło zdziwienie, a jeszcze więcej oburzenie zaistniałą sytuacją. Że to kolejny etap sportwashingu i tak dalej. Że w tym miejscu łamano prawa człowieka, że kobiety traktowano jak ludzi drugiej kategorii, że działo się tutaj wiele rzeczy niezgodnych z wyobrażeniami i standardami przyjętymi w Europie czy Stanach. Oczywiście natychmiast zaroiło się od opinii o moralności, etyce i wartościach, lecz spróbujmy sobie rozebrać całość na czynniki pierwsze. Do sportu też za moment dojdziemy, bo ja Nadala rozumiem. Ale zacznijmy z trochę innej strony.
Może, szanowni państwo, od kwestii paliw. Jak wiemy, na nasz rynek weszło Saudi Aramco. Współpraca z tym koncernem obejmie jeszcze pewnie kolejne inwestycje petrochemiczne. Czy Kowalskiemu przeszkadza dziś, że tankuje coś od „wybielających się” szejków? Nie sądzę, naprawdę nie sądzę. Co ciekawe, niekoniecznie te trafiające do nas płynne skarby pochodzą właśnie ze złóż arabskich. Media wielokrotnie informowały, jak Saudyjczycy kupują ropę rosyjską, po czym mieszają ją i przeładowują, a następnie wysyłają na nasz kontynent. No bo tak na zdrowy rozum, po co im „diesel” z Rosji? Przecież mają swój. Tyle że ten sprowadzony po obróbce mogą wysłać właśnie w naszą strefę. I wszyscy są w tym układzie zadowoleni. Pośrednik zgarnia piękną marżę. Europa dostaje produkty bez metki z cyrylicą. A Moskwa też robi swoje, bo mimo sankcji i z ograniczeniami cenowymi spokojnie eksportuje sobie węglowodory.
Tak działa biznes i każdy, kto ma głowę na karku i odrobinę interesuje się otaczającą rzeczywistością, zdaje sobie z tego sprawę. Rafa i obsługujący go menedżerowie prawdopodobnie też sporo tego typu wiedzy posiadają. Nadal widzi, że hiszpańscy sportowcy są w Arabii obecni od lat. Real, Barcelona i inne kluby walczą tu o ważne trofea. Cristiano Ronaldo, była gwiazda jego ukochanych Królewskich, zarabia dziesiątki czy wręcz setki milionów dolarów. Karim Benzema, choć ostatnio między nim a lokalnym klubem występują drobne tarcia, również nie może narzekać. Formuła 1 pędzi w Grand Prix, Rajd Dakar po kamieniach i pustyniach. Golfiści z LIV Golf, z tego co czytam, też grają za petrodolary i niewykluczone, że pojawią się na polach należących do byłego (i przyszłego?) prezydenta USA Donalda Trumpa. A ile to już walk bokserskich odbyło się w tym kraju? Za chwilę będziemy mieli tę super, mega, giga z udziałem Ołeksandra Usyka i Tysona Fury’ego. Brytyjczyk wygadał się, że zarobi za nią 100 mln funtów. Podobnie jak Nadalowi jest mu zapewne dokumentnie wszystko jedno, kto „wydrukuje” tę kasę i od kogo ją otrzyma. Czy od kosmitów, takich lub innych aniołów demokracji, czy jeszcze z innego kierunku. Skoro się na nią zgodził, raczej nie czuje wyrzutów sumienia. Ukrainiec zresztą podobnie.
Ludzi sportu ciągnących w te strony jest dzisiaj bez liku. Gole w saudyjskiej ekstraklasie strzela Grzegorz Krychowiak, pracował tam też do niedawna były selekcjoner reprezentacji Czesław Michniewicz. Za moment będą tu prawdopodobnie grać Hubert Hurkacz czy Iga Świątek. Przeprowadzkę WTA Finals stopują jeszcze, raczej chwilowo, wstrzemięźliwe głosy dawnych mistrzyń: Martiny Navratilovej, Chris Evert czy Billie Jean King. Trwa zakulisowe ustalanie, jak krytykę autorytetów ominąć. Ale młodsze pokolenie nie ma już skrupułów, a jeszcze młodsze wręcz przebiera nogami, by dobrać się do „pełnej miodu pasieki”. Co pokazały choćby ostatnie pokazówki z udziałem Alcaraza, Djokovicia, Sabalenki i Jabeur.
– W Arabii Saudyjskiej wszędzie, gdzie spojrzysz, widać wzrost i postęp. Jestem podekscytowany, że mogę stać się ich częścią. Chcę pomagać w rozwoju sportu na całym świecie. W tym kraju widać prawdziwy potencjał – zachwycał się po podpisaniu umowy Rafa, uzasadniając jej istnienie. I na nic zdały się tu słowa Amnesty International. – Pod rządami Mohammeda ibn Salmana władze uwięziły dziesiątki pokojowych działaczy, przeprowadziły rekordową liczbę egzekucji i tuszowały morderstwo Jamala Khashoggiego. Nalegamy, aby Nadal zabrał głos na temat praw człowieka, przekazując przesłanie solidarności z ich uwięzionymi obrońcami – ostro wypowiedział się przedstawiciel organizacji. Oczywiście świetnie zdając sobie sprawę, że się tego głosu nie doczeka.
Podsumowując całe zagadnienie, warto analizować fakty. Rijad staje się obrotowy, a świat nie jest tak czarno-biały, jak próbuje się wykreować i wmówić. I wszyscy, którzy są w nim na nieco wyższych piętrach, mają więcej opcji, by realizować interesy wbrew oficjalnej poprawności czy tej bądź innej politycznej agendzie. W przypadku gwiazd sportu jest to akurat widoczne idealnie. Dla nas, „żuczków” na parterze, są bajeczki, jak funkcjonować i się zachowywać. A dla „dużych misiów” to jedno wielkie bla, bla, bla. Terefere, na które nie zwraca się uwagi. Sam też już patrzę w ten sposób. Złudzenia dawno straciłem. I z mojego tyci, tyci poziomu myślę dokładnie jak Rafa.