DOBRE ZŁE WIADOMOŚCI
Do barażów o mistrzostwa Europy zostały niecałe dwa miesiące. Możecie być podłamani występami reprezentacji w eliminacjach, ale nie upadajcie na duchu. Są dobre wiadomości! Piotr Zieliński będzie na te mecze wypoczęty i nie grożą mu kontuzje, chyba że zrobi sobie jakąś krzywdę na zakupach, w domu lub na treningu. Robert Lewandowski też złapie oddech i zaoszczędzi trochę zdrowia. Mogą pojawić się posiłki z Argentyny i Brazylii. Ładnie się to zapowiada.
Dobre wiadomości są jednak właśnie takimi, bo bywają złe dla drugiej strony. I teraz przyjrzyjmy się im, pamiętając o tej ich przewrotnej naturze. Lider naszej pomocy jest już skreślony w Neapolu. Gdy zdecydował się na odejście do Interu, działacze i trenerzy Napoli przestali go zauważać. Kibice jeszcze nie całkiem, czekają, aż pojawi się na boisku, a wtedy pewnie od gwizdów i buczenia ogłuchnie. Mogą się jednak nie doczekać, bo po co wystawiać do gry kogoś, kogo wkrótce w drużynie nie będzie? Napoli już przygotowało się na odejście Polaka, wypożyczyło z Bournemouth Hameda Traore i z Aston Villi Leandera Dendonckera. Zieliński grał w Neapolu prawie osiem lat, zdobył z zespołem mistrzostwo i Puchar Włoch, do niedawna był ulubieńcem kibiców. Mógłby spodziewać się choć odrobiny wdzięczności. Ale jak oczekujesz wdzięczności, to weź sobie psa ze schroniska, na ludzi nie licz. Zieliński będzie więc sobie ćwiczył na treningowym boisku. Na kadrę przyjedzie zdrowy, ale w jakiej formie bez rozegrania żadnego meczu przez dziesięć tygodni? Nieoczekiwanie chęć gry w reprezentacji Polski wyrazili brazylijscy pomocnicy Guilherme Zimovski i Gabriel Knesowitsch (ktoś o nich przedtem słyszał?). I na dodatek jeszcze Argentyńczyk Santiago Hezze (jak wyżej)! Chwali go Mirosław Sznaucner, który przygląda się jego grze w Grecji. Reprezentant
Polski z 2003 roku twierdzi, że Hezze by nam się przydał, bo z piłką u nogi radzi sobie lepiej od naszych defensywnych pomocników. I to też jest ta druga strona potencjalnie dobrej wiadomości – że zupełnie nieznany nam i do niedawna całkowicie anonimowy w Europie piłkarz przerasta kadrowiczów mających wywalczyć nam awans do mistrzostw.
Wygląda na to, że kapitan reprezentacji Polski też będzie grał mniej niż poprzednio. Ostatnio Xavi zmienia go regularnie. Dla kadry może i lepiej, bo ostatnio Lewandowski przyjeżdżał na zgrupowania przemęczony, poobijany i nie zawsze mógł wystąpić. Ale dla jego sytuacji w Barcelonie to nie najlepiej. W ubiegłym sezonie zdobył w Hiszpanii trzy tytuły, nie obroni pewnie żadnego. Superpuchar już przegrał z Realem, mistrzostwo ligi ucieka, królem strzelców też już pewnie nie będzie, wyprzedza go aż ośmiu piłkarzy. Na dodatek w nocy ze środy na czwartek Barcelona odpadła z Copa del Rey. Skończył się miodowy miesiąc, gdy wszyscy go wychwalali i podziwiali. Coraz mocniej wypomina mu się słabe mecze, nieudane zagrania, mały udział w grze. Drażni wszystkich w wielkim klubie bez pieniędzy, że według zapisów w kontrakcie w nowym sezonie napastnik, który strzela coraz mniej goli, ma zarabiać o wiele więcej. Pacta sunt servanda (umów należy dotrzymywać) – tak brzmi jedna z fundamentalnych zasad prawa cywilnego, ale są i będą naciski na Lewandowskiego, żeby z własnej woli znacząco obniżył swoje wymagania.
To samo może spotkać Wojciecha Szczęsnego w Juventusie. Dodajmy jeszcze do tego rozkojarzonych transferami Sebastiana Szymańskiego, Jakuba Kiwiora, Jakuba Modera, Arkadiusza Milika, Adama Buksę, Karola Świderskiego i kto wie, ilu innych. Trudno będzie im to wszystko wyrzucić z głów na czas barażów. A trzeba.