W którą stronę popłynie Wisła?
Wisła wygrała pierwszy mecz w rundzie wiosennej, ale nie zachwyciła. Starcie z drugim w tabeli GKS Tychy powinno więcej powiedzieć o sile Białej Gwiazdy, dla której brak awansu w tym sezonie będzie katastrofą.
Cw zasy, gdy krakowianie rządzili
polskiej piłce i zachwycali w europejskich pucharach, coraz bardziej zacierają się w pamięci. Od historycznych meczów z Parmą, Schalke i Lazio minęło już 21 lat. W ostatnich sezonach krakowianie z różnych powodów znaleźli się na zakręcie, ale tej wiosny zamierzają zrobić kolejny krok w stronę odbudowy i powrócić do PKO BP Ekstraklasy. Innego scenariusza nikt pod Wawelem nie chce nawet brać pod uwagę. – Awans miałby wielki wpływ na wyprowadzenie Wisły na prostą. Widać, że prezes postawił wszystko na jedną kartę. Zainwestował w zagranicznego trenera, wzmocnił drużynę. Miejsce dające udział w barażach to cel minimum, ale pamiętając ubiegłoroczne odpadnięcie z Puszczą w klubie, zrobią wszystko, aby wejść bezpośrednio – mówi nam Marek Motyka, były gracz Wisły i trener wielu polskich klubów. – Prezes Jarosław Królewski mówił jakiś czas temu, że dług Wisły znów wzrósł. Jest to ściśle powiązane z tym, że klub jest poza Ekstraklasą i ma przez to zdecydowanie mniejsze wpływy. Jeśli ponownie nie awansuje, to ten dług niestety będzie się zwiększał, a to na pewno nie jest pozytywna informacja – dodaje Maciej Żurawski, który z Wisłą odnosił sukcesy na początku XXI wieku.
Szczęśliwa inauguracja
Wisła po jesieni miała nie najgorszą sytuację wyjściową. Zajmowała piąte miejsce w tabeli i miała zaledwie trzy punkty straty do miejsca dającego bezpośredni awans. W pierwszym wiosennym meczu wygrała 2:1 w Rzeszowie ze Stalą, ale w zgodnej opinii naszych rozmówców grą nie zachwyciła. W dodatku miała bardzo dużo szczęścia, zdobywając decydującą bramkę w doliczonym czasie gry po wcześniejszym zmarnowaniu rzutu karnego przez gospodarzy. – Nie zobaczyliśmy niestety niczego powalającego, a z pewnością wielu na to liczyło. Takie szczęśliwe wygrane mogą być jednak najcenniejsze. Początek rundy to zawsze jest doszlifowanie pewnych rzeczy, chłopaki muszą złapać swój rytm – zauważa Motyka. – Niektórzy od początku trafiają z formą, inni potrzebują czasu. Wisła zaczęła przeciętnie. Wielu kibiców mogło czuć się rozczarowanych tym pierwszym meczem. Od Wisły wymaga się czegoś ekstra, bo ma bardzo dużo jakości w składzie – dodaje Żurawski, który komentował spotkanie w telewizji Polsat.
Na Reymonta tańczą flamenco
Tuż przed końcem poprzedniego roku prezes Królewski podjął decyzję, że wiosną drużynę poprowadzi 36-letni Hiszpan Albert Rude. Decyzja wydawała się uzasadniona, wręcz naturalna, ponieważ w Wiśle aż roi się od graczy z Półwyspu Iberyjskiego, aktualnie w kadrze jest ich dziewięciu. Szkoleniowiec, który dotąd samodzielnie prowadził jedynie drużynę Alajuelense na Kostaryce oraz Iii-ligowy hiszpański Castellon, przyznaje, że dopiero uczy się polskiej piłki, ale pierwsze wrażenie jest bardzo dobre. – Liga polska jest zupełnie inna niż hiszpańska, jest bardziej intensywna. Tutaj bardziej walczy się o pozycję, wchodzi w grę kontaktową. Mnie osobiście odpowiada taki sposób grania – mówi szkoleniowiec, który może liczyć na pomoc w sztabie znakomicie zaznajomionego z wiślackimi realiami Mariusza Jopa.
– Patrząc na kwalifikacje, zaangażowanie czy wiedzę, wydaje się, że to dobry wybór, ale ocenić trenera będzie można tak naprawdę dopiero na koniec sezonu. Pytanie, czy nowy trener do końca zdał już sobie sprawę, do klubu z jaką historią i oczekiwaniami przyszedł. Dla niego to też życiowa szansa, bo dotąd nie miał wielkich doświadczeń z pracy seniorskiej – ocenia urodzonego w Gironie szkoleniowca Motyka. – Można to w jakimś sensie nazwać eksperymentem, na pewno ciekawy wybór. Dobra gra z końcówki poprzedniej rundy powinna być budulcem pod ten zespół. W pierwszym meczu w Rzeszowie ofensywa jeszcze nie do końca się ze sobą rozumiała, każdy grał pod siebie. Brakowało mi w tym zespołowości, a przecież większość zawodników doskonale się zna od dłuższego czasu – dodaje Żurawski.
Wzmocnienia last minute
Krakowianie aktywni są pod koniec okienka transferowego. Do zakontraktowanego wcześniej pomocnika z Albanii Dejviego Bregu dołączył w tym tygodniu Anton Cziczkan z Dinamo Batumi. – To bramkarz o wysokiej jakości, który rywalizował w trudnych warunkach o mistrzostwo Gruzji. Możliwe, że będzie gotowy do gry już w piątek – ocenia najnowszy nabytek trener Rude. Przesądzony wydaje się również transfer przebywającego na testach Karola Dziedzica z Garbarni, którego przy Reymonta obserwowali już od dłuższego czasu. Reprezentant Polski U-19 ma zwiększyć rywalizację wśród młodzieżowców i związać się z Wisłą dłuższym kontraktem, co najmniej do czerwca 2026 roku. Wisła zainteresowana jest również pozyskaniem napastnika z Algierii Billela Omraniego. 30-latek ma dość ciekawy życiorys. Pierwsze kroki stawiał w Marsylii, zagrał w jej barwach kilka spotkań, ale z uwagi na olbrzymią konkurencję się nie przebił. Prawdziwą furorę zrobił jednak w rumuńskim CFR Cluj, gdzie w 209 meczach zdobył aż 47 goli, pięć razy sięgał po mistrzostwo Rumunii. W połowie stycznia rozwiązał kontrakt z Petrolul i pozostaje bez pracodawcy. – Rywalizacja z przodu na pewno się przyda, jednak nikt mu za darmo miejsca nie odda, to samo dotyczy zresztą Bregu. Na pewno Wiśle przyda się taki gracz. Kadra powinna być szeroka, tym bardziej że cały czas Wisła gra w Pucharze Polski – ocenia transfer, który powinien się rozstrzygnąć w najbliższych dniach, Żurawski.
Prawdziwy test z GKS
Dwa najbliższe spotkania, ligowe z GKS Tychy oraz ćwierćfinałowe Pucharu Polski z Widzewem (28.02), powinny pokazać, w którą stronę zmierza Wisła. W piątek Biała Gwiazda będzie zdecydowanym faworytem. Tyszanie bowiem, choć są wiceliderem tabeli, zupełnie inaczej prezentują się przed własną publicznością, a inaczej na wyjazdach. W Tychach zbudowali prawdziwą twierdzę, ale na wyjazdach przegrać aż sześć razy. Gorzej pod tym względem prezentują się jedynie będące w strefie spadkowej Resovia oraz Podbeskidzie. Łatwo jednak z pewnością nie będzie, piłkarze Dariusza Banasika bazują na silnych fizycznie zawodnikach i lubią wysoko atakować. – Niesamowicie ważny mecz, który może pozwolić Wiśle już teraz wskoczyć na miejsce bezpośrednio dające awans. Na końcu mogą decydować minimalne różnice punktowe, a barażu przy Reymonta z pewnością woleliby uniknąć – mówi Maciej Żurawski. – Zobaczymy, czym ta Wisła będzie się różnić od tej dowodzonej przez Sobolewskiego czy Jopa. Na razie trzeba im dać spokojnie pracować. Najważniejsze będą trzy punkty, ale kibice na pewno chcieliby, aby Wisła w pełni wykorzystywała swój potencjał ofensywny – kończy Marek Motyka.