CEV ZABIJA EUROPEJSKĄ SIATKÓWKĘ

To się narobił dym! Szef włoskiej ligi siatkarek, niejaki Mauro Fabris, zarzucił działaczom Vakifbanku Stambuł i ŁKS Commercecon Łódź nieuczciwą rywalizację oraz brak zasad fair play i zapowiedział skargę do Europejskiej Federacji Piłki Siatkowej. Wypłakał się mediom i pomachał szabelką, tak naprawdę narażając się tylko na śmieszność. Burza w szklance wody wywołana została po pierwszych meczach ćwierćfinałowych Ligi Mistrzyń, w których włoskie potęgi Imoco Volley Conegliano oraz Allianz Volley Milano zmierzyły się na wyjazdach odpowiednio z Vakifbankiem i ŁKS. Oba spotkania rozegrano we wtorek i właśnie ten fakt tak rozwścieczył szefa Lega Pallavolo Serie A Femminile. Dwa dni wcześniej oba zespoły zmierzyły się w finale Pucharu Włoch, w którym po twardej pięciosetowej walce po raz piąty z rzędu triumfowała drużyna Joanny Wołosz. Potem było szybkie pakowanie toreb, podróż do Turcji (Conegliano) oraz Włoch (Milano) i ważne spotkania w Champions League, w obu przypadkach zakończone triumfami włoskich ekip. Nie przeszkodziło to panu Farbisowi wszcząć awanturę, bo jak uzasadniał, gospodarze z trzech możliwych do dyspozycji dni (od wtorku do czwartku) celowo wybrali ten pierwszy, żeby wykorzystać zmęczenie rywali.

Czy rzeczywiście? Otóż szef włoskiej federacji w kilku kwestiach mija się z prawdą, co na łamach portalu siatka.org wypomniał mu menedżer ŁKS Marcin Sawoniuk. Po pierwsze, to nie gospodarz ma decydujący głos przy wyborze dnia rozgrywania meczu. Procedura jest taka, że obaj rywale wysyłają do CEV dwie propozycje do wyboru, a europejska federacja w porozumieniu z telewizją transmitującą wydarzenie wyznacza dzień rozegrania meczu. ŁKS zaproponował wtorek i środę choćby dlatego, że musiał uwzględnić dostępność hali dzielonej z innym łódzkim zespołem Grotem Budowlanymi, który w tym samym terminie rozgrywał spotkanie półfinału Pucharu CEV. Jeśli więc Fabris musi mieć do kogoś pretensje, to niech się zwróci do europejskiej federacji. I niech uderzy się w pierś, bo wygląda na to, że szuka jelenia, by zrzucić odpowiedzialność z siebie. Bo przecież to on wyznaczał termin Pucharu Włoch, kolidujący z ćwierćfinałami Ligi Mistrzyń. Nie wierzył w zespoły Serie A? A wracając do CEV – to, co wyrabia federacja w temacie europejskich pucharów – że skupię się tylko na tej kwestii – woła o pomstę do nieba. Od lat mówi się o żenująco niskich premiach finansowych dla klubów i braku poważnych sponsorów. Ale jak ma być lepiej, skoro CEV nie potrafi zadbać o swój flagowy projekt, a terminy spotkań wyznacza w taki sposób, że mecze zespołów z jednego kraju nakładają się na siebie. Najlepszy przykład mieliśmy w poprzednim tygodniu, gdy cztery polskie drużyny walczyły w pucharach w środę, w tym trzy niemal o tej samej porze. Rozumiem, że czasami trudno znaleźć wolne terminy, że nie wszystkie hale zawsze są dostępne, ale naprawdę można uszanować prawa telewizji i kibiców z danego kraju i tak rozłożyć mecze, żeby w jak najmniejszym stopniu kolidowały ze sobą. Niestety, można odnieść wrażenie, że federacji na tym zwyczajnie nie zależy, że wyznacza terminy na chybił trafił, zupełnie nie bacząc na potrzeby klubów, telewizji i całej europejskiej siatkówki.

W tej sytuacji to prawdziwy cud, że w tym tygodniu spotkania pucharowe pięciu polskich drużyn zostały rozłożone na trzy dni i nakładają się na siebie tylko w jednym przypadku. Polscy kibice będą musieli bawić się pilotem jedynie podczas wtorkowych spotkań siatkarek Budowlanych i siatkarzy Projektu Warszawa, który staje przed szansą wygrania Pucharu Challenge. Pucharu, do którego uczestnicy muszą oczywiście dopłacać, bo panowie z CEV nie potrafią nadać mu odpowiedniej rangi i zapewnić sponsorów. Ale czego spodziewać się po federacji zarządzanej przez prezesa, który ostatnio wsławił się wizytą w Rosji i złożeniem hołdu krajowi, który od dwóch lat morduje ludzi na Ukrainie? Miedzy innymi takimi działaniami Aleksandar Boričić i jego ludzie zabijają europejskie puchary.