Klimala wraca do domu
Choć rodzinne strony napastnika lidera PKO BP Ekstraklasy to Dolny Śląsk, a nie Podlasie, to właśnie w Białymstoku może czuć się jak u siebie. Napastnik Śląska w meczu z Jagiellonią będzie chciał wrócić do strzelania na krajowych boiskach.
Nie każdy ligowiec może powiedzieć o sobie, że pierwszą ekstraklasową szansę dostał od obecnego selekcjonera reprezentacji Polski. Jesienią 2016 roku to właśnie Michał Probierz dał okazję do ligowego debiutu ledwie 18-letniemu napastnikowi Jagiellonii Białystok Patrykowi Klimali, a ten w pierwszych trzech meczach na poziomie seniorów mógł cieszyć się z trzech zwycięstw. W tamtym sezonie głównie występował jednak w trzecioligowych rezerwach klubu z Podlasia – jego najlepszy czas miał nadejść dopiero kilkanaście miesięcy później.
Celtic zapłacił odstępne
– Kiedy przed rozpoczęciem sezonu 2017/18 przychodziłem do Jagiellonii, Klimala był młodzieżowcem. Pojechał z nami na obóz, mówił, że chciałby powalczyć o miejsce w składzie, jednak w zespole byli wtedy Cillian Sheridan, Karol Świderski i Fedor Černych, a ja przedstawiłem mu plan, według którego w tym wieku przede wszystkim musi grać – wspomina trener Ireneusz Mamrot. Klimala został wypożyczony na rok do pierwszoligowych Wigier Suwałki. W nowym klubie napastnik strzelił 13 goli, przyczyniając się do zajęcia wysokiego 6. miejsca na koniec sezonu. Kiedy wrócił do Jagiellonii, szybko dostał szansę debiutu w podstawowym składzie w meczu z Piastem Gliwice (2:1). Ofensywa Jagi przechodziła wtedy duże zmiany.
– Zimą odeszli Świderski i Roman Bezjak, wcześniej rozstał się z nami także Sheridan. Postawiłem na Patryka. Na początku bramek nie zdobywał, jednak jesienią 2019 roku siedmiokrotnie potrafił pokonywać bramkarzy rywali – wspomina Mamrot.
Jedna runda Klimali w roli podstawowego napastnika Jagiellonii wystarczyła, by doszło do zagranicznego transferu. Cztery miliony euro zapłacił za niego Celtic Glasgow – co ważne, w jednej racie. – Nie tylko zdobywał bramki, ale także miał asysty. Na boisku wyróżniał się przebojowością i szybkością. Atakował przestrzeń za plecami. Miał wiele ofert, spokojnie mógłby jeszcze pozostać w PKO BP Ekstraklasie przez kilka miesięcy albo rok – mówi były szkoleniowiec Jagiellonii Białystok.
Trudne początki
Szybka decyzja o transferze Klimali mogła zaskakiwać, jednak doskonale obrazowała podejście, z jakim od początku swojej kariery starał się podchodzić do sportowych obowiązków obecny napastnik Śląska. – Na wszystko zapracował sobie ciężką pracą. Miał bardzo dobre nastawienie nie tylko do treningu. Czas spędzał również w siłowni i dobrze się odżywiał. Zainwestował w to, dużo poświęcił, ale ciężką pracę akurat bardzo lubił – mówi Mamrot. Trener z uśmiechem wspomina również sytuację z drogim samochodem, którym Klimala podjechał na trening zespołu z Podlasia krótko po tym, jak podpisał nową umowę z klubem, co naturalnie gwarantowało mu wyższe zarobki. – Troszkę go na ten temat uświadomiłem. Nie stwarzał żadnych problemów, ale był wtedy jeszcze naprawdę młodym chłopakiem. Głośno domagał się miejsca w składzie i pewne rzeczy trzeba było mu wytłumaczyć. Ogólnie w tamtym okresie dużo z nim rozmawiałem indywidualnie i cieszę się, że tak mu się wszystko potoczyło. Przyjemnie się z nim pracowało, choć muszę przyznać, że początki nie były łatwe – wspomina Mamrot.
Klimala w Celticu występował przez półtora roku, w 19 ligowych meczach strzelił 3 gole i wywalczył mistrzostwo oraz krajowy puchar. Kolejne dwa lata spędził w New York Red Bulls, gdzie okazał się bardziej skuteczny. Jego ostatnim zagranicznym klubem przed powrotem do Polski był Hapoel Beer Szewa.
Klimala może grać z Exposito
– Patryk mocno się zmienił, w ciągu dwóch i pół roku naszej pracy przeszedł wielką metamorfozę na plus. Wyjeżdżając, był zupełnie innym zawodnikiem niż z początku naszej współpracy. Jak to bywa u młodych chłopaków, był niecierpliwy. Chciał grać, mówił, że wygrywa rywalizację. Dojrzał z czasem. Miał bardzo dobry wpływ na szatnię, wiedział, jak się w niej zachowywać i rozmawiać z trenerami. Nabrał pokory i podchodził ze zrozumieniem do uwag i tego, co miał poprawić – opisuje Mamrot.
Klimala kontrakt ze Śląskiem podpisał już na początku listopada ubiegłego roku, jednak dopiero w przerwie zimowej udało się go zatwierdzić do gry w PKO BP Ekstraklasie. W pierwszych dwóch meczach z Pogonią oraz Stalą (porażki po 0:1) dołączał na boisko do Erika Exposito z ławki rezerwowych, w kolejnym z Lechem (0:0) zastąpił Hiszpana, a w ubiegłotygodniowym z Widzewem (2:1) to on, a nie lider klasyfikacji strzelców, wybiegł od pierwszej minuty.
W którym wariancie Klimala może dawać Śląskowi najwięcej dobrego? – Patryk w pierwszym okresie dużo schodził i zbiegał do boku, wykorzystując swoją szybkość. Dzisiaj chce dostać piłkę prostopadłą za plecy, ale teraz też lubi grać w świetle bramki. Exposito także szuka wolnych przestrzeni, więc bardzo do siebie pasują – twierdzi Mamrot.
Były opiekun Jagiellonii podkreśla, że Klimala i Exposito to dwaj różni zawodnicy, jednak ich umiejętności nie pozwalają wykluczać na dalszą część rundy wiosennej żadnego z wariantów, które sprawdzał już trener Śląska Jacek Magiera.
– Wrocławianie jesienią wypracowali sobie styl, który dawał im punkty. To też sprawia, że trenerzy nie są tak skorzy do zmian – mówi szkoleniowiec, który z Jagiellonią zdobył wicemistrzostwo Polski w 2018 roku.
Siemieniec jest konsekwentny
Bogata historia dwóch kadencji Mamrota w Białymstoku sprawia, że przed piątkowym hitem 24. kolejki PKO BP Ekstraklasy trudno nie zapytać go również o współpracę z obecnym trenerem Jagiellonii Adrianem Siemieńcem, który był członkiem jego sztabu szkoleniowego. – Nie będę zabarwiał rzeczywistości. Nikt się nie spodziewał, że Adrian tak szybko i z takimi rezultatami trafi na ekstraklasowe salony. Wiadomo, że jest utalentowanym szkoleniowcem i posiada dużą wiedzę merytoryczną. To było widać. Wielu trenerów ma jednak ogromną wiedzę merytoryczną, a kiedy przychodzi do prowadzenia zespołu w roli pierwszego szkoleniowca, robi się problem – mówi Mamrot.
Jego zdaniem wicelider PKO BP Ekstraklasy nawet mimo dwóch porażek w trzech ostatnich kolejkach wciąż ma pełne prawo myśleć o świetnym wyniku na koniec sezonu.
– Trzeba się cieszyć, że zespół trenera Siemieńca tak się rozwinął. Oby odniósł wymierny sukces. Ścisk w tabeli jest duży, wiosną Jaga troszkę punktów zgubiła, ale widać, że Adrian mocno trzyma się swojej filozofii, jeśli chodzi o granie. On jest bardzo konsekwentny i ja mogę o tym zaświadczyć. Nieraz, kiedy zmienialiśmy jakiś system, zawsze był mocny w argumentacji. Nawet jeśli początkowo nie szło, ostatecznie zawsze przekonywał do swoich pomysłów – kończy były szkoleniowiec Jagiellonii.