Dziś Widzew, jutro ktoś inny
Problem z sędziowaniem jest szerszy. Dziś dotknął Widzew, jutro może dotknąć Białą Gwiazdę, pojutrze kogoś innego – mówi Michał Rydz, prezes łódzkiego klubu, który domaga się powtórzenia pucharowego meczu z Wisłą. Rozmawiamy też o niedzielnym spotkaniu z Legią, które według niego jest inne niż pozostałe.
GRZEGORZ RUDYNEK: Regularnie śledzi pan media społecznościowe, czyta komentarze o sobie i przejmuje się nimi?
MICHAŁ RYDZ: Nie przejmuję się nimi.
Po tym, jak jako klub złożyliście wniosek o powtórzenie meczu finału Pucharu Polski z Wisłą Kraków, pod pana adresem pojawiło się tam wiele bardzo krytycznych opinii. „Płaczek”, „Mieli jeszcze całą dogrywkę”, „Przegrał i się awanturuje” – to niektóre z nich i ich autorami nie są tylko sympatycy Wisły.
Ja przede wszystkim reprezentuję interes Widzewa. To jest wartość nadrzędna i nie koncentruję się na tego typu komentarzach. Mam silne przekonanie, że nasze działania podjęte po tym meczu nie są skierowane przeciwko komuś. Nie atakujemy Wisły, jej kibiców lub prezesa. Po prostu tak się złożyło, że akurat graliśmy z krakowskim zespołem. Nasze działania to protest w sprawie poziomu sędziowania i błędów, które z tego wynikają i w tym wypadku pozbawiły Widzew awansu do półfinału Pucharu Polski. Dlatego przytoczonych komentarzy nie biorę do siebie ani nie zwracam na nie większej uwagi. Szczególnie że równocześnie pojawiło się bardzo wiele głosów wsparcia, za które dziękuję.
Złożyliście wniosek o powtórzenie meczu, argumentowaliście, że podobny przypadek był rozpatrywany w Belgii. Ale nie dam się przekonać, że wierzyliście w jego pozytywne rozpatrzenie.
Tu chodzi głównie o zwrócenie uwagi na szersze zjawisko i nie dotyczy ono tylko omawianego meczu. Mimo wprowadzenia w życie technologii VAR cały czas zdarzają się sytuacje, kiedy ewidentne błędy się zdarzają. Myślę, że pewien sukces już osiągnęliśmy, bo tak szeroko dyskutuje się o problemie z decyzyjnością i pojawiają się pomysły, co zrobić, żeby to poprawić. Widzew to klub z charakterem i chcemy zabierać głos w ważnych kwestiach. Podkreślę, że to nie jest polowanie na czarownice i wskazywanie, że ten lub tamten sędzia musi ponieść konsekwencje. Chciałbym, abyśmy dyskutowali o rzeczach ważnych i o tym, co musi się wydarzyć, żeby błędów było mniej. Rozmawiajmy, czy technologia i inwestycje w nią nie powinny być na wyższym poziomie. Czy kamer nie powinno być więcej? Czy bardziej rozwinięte nie powinno być szkolenie sędziów. Czy dziś krytyczne nie jest zorganizowanie VAR centralnego. Powtórzę: temat jest zdecydowanie szerszy niż nasz mecz z Wisłą i zwracamy na niego uwagę.
Błędy sędziów w meczu piłkarskim się zdarzały i zdarzają. Jeśli zawodnik nie trafi z metra do pustej bramki, arbiter nie podbiega do niego i nie wytyka palcem, mówiąc, że jest słaby i się nie nadaje.
My nie mówimy o błędzie, który wynika z interpretacji sytuacji. W tym przypadku chodzi o akcję, która powinna być oceniona zero-jedynkowo. W meczu z Wisłą została błędnie oceniona, co przyznał przewodniczący Kolegium Sędziów Tomasz Mikulski. Drugi aspekt to moment samego zdarzenia, czyli ostatnia minuta doliczonego czasu gry i jej wpływ nie na przebieg meczu, ale jego wynik. Oczywiście padły argumenty, że mieliśmy jeszcze trzydzieści minut dogrywki itp. Tylko w piłce chodzi o liczbę strzelonych i straconych goli, a tutaj dzięki błędnie uznanej bramce jedna drużyna coś zyskała, druga straciła, pojawia się kwestia zmęczenia. Sytuacja promuje też gospodarza, który gra przed własną publicznością, kibice go nakręcają i widać było, że to poniosło Wisłę w drugiej części dogrywki. Efekt jest taki, że wskutek decyzji z ostatnich minut Widzewa nie ma w półfinale Pucharu Polski. Zaraz po meczu, jeszcze na gorąco, bramkarz Widzewa Rafał Gikiewicz wypowiedział się w sposób stonowany i samokrytyczny: „Przegraliśmy, klasowy zespół nie traci dwóch goli w doliczonym czasie gry. Widocznie takim jeszcze nie jesteśmy”. Burza wybuchła później. Nie jest to szukanie usprawiedliwienia dla siebie?
Naturalnie, że pod względem sportowym mogliśmy i powinniśmy zrobić więcej. Natomiast tu mamy do czynienia z sytuacją bardzo jaskrawą i dobitną w kontekście wydźwięku. I – jak powiedziałem – problem jest szerszy. Dziś dotknął Widzewa, jutro może dotknąć Wisłę, pojutrze inny klub. Dlatego chciałbym, abyśmy nie dyskutowali tylko o naszym meczu, ale też o tym, co możemy zmienić w kontekście sędziowania i technologii VAR. Co do słów Rafała Gikiewicza, zgadzam się z nim. On mówi z perspektywy zawodowego sportowca, który jest ambitny i chce wygrywać. Moją rolą jako prezesa klubu jest zadbanie o część organizacyjną
i proponowanie pewnych zmian, które będą dobre nie tylko dla Widzewa, ale także długofalowo dla polskiej piłki. Stworzenie centralnego VAR to perspektywa kilkunastu miesięcy. A co można zrobić tu i teraz?
To kwestia technologii, czy jest wystarczająca liczba kamer na poszczególnych meczach, bo należy zwrócić uwagę, że na spotkaniach Pucharu Polski kamer, z których korzystają sędziowie, jest mniej niż w Ekstraklasie. Czy w przypadku tak wysokiego poziomu centralnego, jakim jest ćwierćfinał, tych kamer nie powinno być więcej i czy są one dobrze umiejscowione. Można rozmawiać, czy obraz jest wystarczającej jakości i pozwala na podjęcie właściwej decyzji. Na ten temat powinni wypowiedzieć się też sędziowie, bo mówimy o ich narzędziu pracy. Inną kwestią jest transparentność podejmowania decyzji. Dobrze byłoby wiedzieć, na jakiej podstawie podejmowane są decyzje i kto je podejmuje. Czy mający większy komfort pracy sędzia VAR, czy arbiter główny. To jest do wykonania szybko. Długofalowo natomiast trzeba zastanowić się nad kwestią, jak pomóc sędziom, by mogli podejmować lepsze decyzje. Mam na myśli szkolenie, sprawę kilometrów, które muszą pokonywać z dnia na dzień i centralny VAR. Jeżeli dziś nie zaczniemy tego planować, budżetować, to za rok będziemy mieli podobny problem i stroną nie musi być Widzew, a inny klub.
Na tu i teraz może powstać lista sędziów, których nie chcecie na waszych meczach.
Nie, absolutnie. To nie jest sprawa przeciwko komuś. Decyzja dotycząca obsady meczów należy wyłącznie do Kolegium Sędziów i tak powinno zostać. Każdy arbiter, który przyjedzie na spotkanie Widzewa, będzie potraktowany tak samo profesjonalnie. Żadnych takich list nie będziemy tworzyć. Jak powiedziałem, chodzi o to, by pomóc sędziom i by zasady były jasne. Jestem w stanie sobie wyobrazić, że dziś Damian Kos (arbiter meczu Wisła – Widzew) jest w trudnej sytuacji, on personalnie wziął odpowiedzialność za podjętą decyzję, popełnił błąd i na nim skupia się uwaga. Dlatego zastanówmy się, co można zrobić, by poprawić mu komfort pracy, by VAR pomógł, a na koniec kluby miały poczucie sprawiedliwości.
Co się dzieje z Sebastianem Kerkiem? Miał być wiodącym piłkarzem, tymczasem rozegrał tylko cztery mecze i od października nie widzimy go na boisku? Jest w pełnym treningu. Wrócił z wizyty kontrolnej u fizjoterapeuty w Niemczech, w tym tygodniu (rozmawialiśmy we wtorek – przyp. red.) powinien formalnie kończyć leczenie. Już dziś miał kontynuować zajęcia z drużyną, ale zgłosił drobną infekcję. Najważniejsze, że fizycznie jest już w porządku.
Dla Kerka stworzony był komin płacowy?
To, że ktoś jest wśród najlepiej opłacanych piłkarzy, nie oznacza, że ma komin płacowy. Mamy jasną drabinkę wynagrodzeń i one są porównywalne. Podkreślę, że nie przepłacamy graczy, wydajemy tyle pieniędzy, ile mamy.
W ostatnim sprawozdaniu finansowym Widzew jest tylko jednym z kilku klubów, które wyszły na plus. Czy w związku z tym można spodziewać się większych inwestycji w pierwszy zespół?
Idea jest taka, żeby cały czas zwiększać nakłady na pierwszy zespół, ale nie będziemy przeinwestowywać. Pamiętając o niedawnej, trudnej historii, nie będziemy zmieniać filozofii. Zdaję sobie sprawę, że jest to droga trudniejsza, wymagająca większej konsekwencji. Ale długofalowo, jeśli chcemy, aby Widzew powtarzalnie był wśród najlepszych zespołów w Polsce, jest to jedyna droga pozwalająca na stabilne funkcjonowanie klubu w wielu obszarach. Dlatego zwiększamy nakłady na sport, nie tylko na zawodników, ale także choćby serwis dla drużyny i członków sztabu szkoleniowego Nie będzie jednak zadłużania klubu.
W lidze macie sześć punktów przewagi nad strefą spadkową. Tylko sześć czy aż sześć?
Tylko sześć. Nie czujemy się z tym komfortowo, ale jak wspomina trener Daniel Myśliwiec, na tabelę powinno patrzeć się na końcu sezonu, a w każdym kolejnym meczu trzeba walczyć o trzy punkty. I takie nastawienie musi być w niedzielnym meczu z Legią.
Mecz inny niż pozostałe.
Oczywiście, to mecz o wielkiej historii, dwóch bardzo zasłużonych klubów, sami nazywamy go derbami Polski. Budujemy wokół niego odpowiedni marketing. Dlatego wypuściliśmy koszulki wzorem nawiązujące do wspaniałej rywalizacji lat 90. Zgadzam się, że nie jest to mecz jak co tydzień.
Pan nie załapał się na świadome oglądanie meczów Widzewa z Legią w latach 90.?
Jestem rocznik 1992, byłem bardzo małym dzieckiem i pamiętam tamte mecze jak przez gęstą mgłę. Bardziej kojarzą mi się z czasem spędzanym z tatą i wujkiem, którzy bardzo to przeżywali przed telewizorem. Pamiętam, że coś się działo, ale samym wydarzeń już nie.
No i do Widzewa trafił pan z Polonii Warszawa.
Tak się złożyło. Natomiast nigdy nie ukrywałem, że jestem z Łodzi i kibicuję Widzewowi. Na jego mecze chodziłem od jedenastego roku życia. Pierwszym meczem było starcie Widzewa z Lechem, pamiętam wynik – 1:1. W bramce łódzkiego zespołu stał Zbigniew Robakiewicz, a bramki zdobyli Cichon i Reiss. Do Polonii trafiłem ścieżką zawodową, która potoczyła się tak, że jako widzewiak przeszedłem na Konwiktorską, a z niej do Widzewa.