Szwarga gra o wszystko?
Legia w tygodniu wymieniła Kostę Runjaicia na Goncalo Feio. Dawid Szwarga zostanie w Rakowie nawet w przypadku sobotniej porażki. Po sezonie w Częstochowie może jednak dojść do rewolucji.
Patrząc w ujęciu całościowym, Rakowa nie ma co z Legią w ogóle porównywać. Historycznie pod każdym względem aktualny mistrz jest ubogim krewnym 15-krotnych zwycięzców naszej ligi. W piłce czas biegnie jednak innym rytmem i jeśli skupimy się tylko na trzeciej dekadzie XXI wieku, to właśnie częstochowianie są drużyną, która rzuciła stołecznym najcięższe wyzwanie, osiągając w trzech ostatnich sezonach więcej.
Stawka większa niż zawsze
Stawka sobotniego meczu jest ogromna, najprawdopodobniej większa niż ubiegłoroczny finał Pucharu Polski czy którykolwiek z dotychczasowych meczów ligowych. Wystarczy rzut oka na ligową tabelę oraz niezbyt pogłębiona analiza, aby przekonać się, że przegrany meczu 28. kolejki z ogromną dozą prawdopodobieństwa nie zagra w kolejnej edycji europejskich pucharów. Dla Legii byłby to oczywisty dramat, ale dla Rakowa na obecnym etapie rozwoju wcale nie mniejszy. – To byłaby katastrofa. Straty finansowe byłyby wprost niewyobrażalne i nikt w klubie nawet nie dopuszcza do siebie takiego scenariusza. Straty ponieślibyśmy ogromne, trudno je teraz nawet oszacować. Nie przyjmujemy do wiadomości, że pucharów może nie być – mówi bez ogródek członek zarządu klubu z Częstochowy Rafał Niewmierzycki.
Zachowują spokój
Mimo bardzo kiepskich występów w ostatnich meczach oraz wagi starcia z Legią w Rakowie starają się zachować maksymalny spokój. Na ile jest to wykreowana poza, a na ile prawdziwy obraz sytuacji, będzie można ocenić najwcześniej po meczu, ale faktem jest, że nerwowych sygnałów wysyłanych z częstochowskich gabinetów nie widać. Wręcz przeciwnie, komunikat właściciela Michała Świerczewskiego o dalszym kredycie zaufania dla trenera Dawida Szwargi jasno daje do zrozumienia, że w przeciwieństwie do stołecznych pod Jasną Górą żadne radykalne i wiążące decyzje przed końcem rozgrywek nie zapadną. Wszyscy w klubie jednak zdają sobie sprawę, że sytuacja jest daleka od komfortowej, ponieważ mistrz Polski wiosną wygrał zaledwie trzy razy, a do prowadzącej Jagiellonii traci już siedem punktów. Nikt nie chce jednak postrzegać starcia z Legią jako meczu o życie, po którym może zawalić się świat, nawet jeśli wszelkie kalkulacje mówią o tym, że tak właśnie może być. Wygrana przywróci nawet jakąś małą nadzieję na obronę tytułu, choć z tym większość realistów raczej się już pożegnała. Gra idzie o występy w Europie.
Zaufanie do Szwargi
Biorąc pod uwagę wszechobecną krytykę szkoleniowca, w której przeważa jednoznacznie zła ocena stylu gry zespołu nawet ponad same wyniki, to skala zaufania do 33-letniego Dawida Szwargi może się wydawać trudna do zrozumienia, a może nawet bezrefleksyjna. W Rakowie patrzą na to jednak trochę inaczej. Po sukcesach, jakie osiągnął z drużyną Marek Papszun, było oczywiste, że natychmiastowe zrobienie kolejnego kroku w przód czy nawet utrzymanie status quo przez dotychczasowego asystenta będzie bardzo mało prawdopodobne. Nikt nie zakładał, że z marszu stanie się on nieomylny i przez sezon przejdzie suchą stopą. To było po prostu niemożliwe.
Szwarga dostał propozycję życia i trudno, aby z niej nie skorzystał. Powiedzieć, że został rzucony na głęboką wodę, to w tym przypadku nie powiedzieć nic. Do udźwignięcia miał buty Marka Papszuna, w tamtym momencie prawdopodobnie najlepszego trenera na polskim rynku, który na swoją markę pracował latami, mając zapewniony olbrzymi komfort pracy i możliwość budowania drużyny od zera. Zawodników, którzy przewinęli się przez Raków w czasie jego siedmioletniej kadencji, można liczyć w dziesiątkach. Jego młody, niedoświadczony następca mógł o czymś takim jedynie pomarzyć, do tego nie dostał wsparcia choćby w postaci osoby, z którą mógłby merytorycznie przegadać problematyczne sytuacje. Papszun miał Szwargę, ale ten drugi już nie miał takiej osoby ani w sztabie, ani w zarządzie, ani w akademii. Nie miał jej nigdzie.
Mając tego świadomość, w Częstochowie zamiast wpisywać się w narrację sporej części kibiców i stawiać Szwardze ultimatum, na razie nieoficjalnie biją się w piersi. Wiedzą, że specjalnie młodemu szkoleniowcowi nie pomogli. Przedsezonowe transfery w większości okazały się nietrafione, nie wszystkie ruchy zarządu były też do końca przemyślane. Wynik meczu z Legią nie będzie miał więc wpływu na kontynuację współpracy z urodzonym w Jastrzębiu trenerem, przynajmniej w najbliższej przyszłości. Zdecydowanie przeważa chęć prolongowania mu kolejnych szans na budowanie drużyny po swojemu. Nadal ma on wysokie notowania u najważniejszych osób w klubie, obecnie może nawet większe wśród członków zarządu niż u samego właściciela. W tym momencie wydaje się, że nastawienie mógłby zmienić jedynie absolutnie katastrofalny wynik na koniec sezonu. W przypadku Rakowa takim wynikiem byłoby wypadnięcie poza czołową szóstkę. – Zwolnienie i symboliczne ukrzyżowanie Dawida byłoby zbyt prostym rozwiązaniem, znalezieniem kozła ofiarnego. To byłoby chwilowe zaspokojenie opinii publicznej i umycie rąk przez wszystkich pozostałych – ocenia sytuację Niewmierzycki. W Częstochowie nie chcą iść na łatwiznę, choć wielu się tego spodziewało w tygodniu poprzedzającym „mecz rundy”. Kuluarowo w Rakowie przyznają, że błędy w zarządzaniu klubem, a nawet błędy właściciela w ostatnim czasie były większe niż te popełnione przez trenera. W klubie, który w trzech ostatnich latach należał do dominujących sił na polskich boiskach, wiedzą, że piłka tak nie działa, a o końcowym sukcesie lub jego braku decyduje suma czasami bardzo wielu pozornie niepowiązanych zdarzeń.
(r)ewolucja po sezonie?
Jeśli w Rakowie szukają winnych obecnej sytuacji, to oczy bardziej skierowane są na sztab niż samego Szwargę. Praktycznie przesądzone jest, że ten po sezonie zostanie przebudowany. Dobór współpracowników ma być zdecydowanie bardziej przemyślany. Obecny skład mimo wszystko obciąża szkoleniowca, ponieważ to on zaproponował osoby, na które w klubie zgodzono się bez szerszej analizy. Problemem okazała się zbyt duża koleżeńskość, praca w tym samym systemie. Mówiąc dosadniej, na ławce Rakowa zrobiło się kółko wzajemnej adoracji. Nie ścierają się poglądy i wizje, które mogłyby mieć zbawienny wpływ na funkcjonowanie zespołu. Obecna konfiguracja nie za bardzo działa, czego odzwierciedleniem są wyniki na boisku.
O ile w Rakowie pozycja trenera na razie nie jest zagrożona, o tyle wedle naszych ustaleń już funkcja dyrektora sportowego wisi na włosku. Samuel Cardenas, który miał otworzyć częstochowian na nowe kierunki, na razie wychodzi na komedianta i naraża klub na śmieszność. Problemem Meksykanina jest introwertyczne usposobienie. Specjalnie nie uzewnętrznia się ze swoimi przemyśleniami, a jeśli dodamy do tego pochodzenie z zupełnie innego kręgu kulturowego, to taka współpraca nie może napawać optymizmem. O Ephraimie Lombo i Davidzie Mukonkole, których zimą sprowadził z Demokratycznej Republiki Konga, było zimą głośno, ponieważ nie tylko nie mieli najmniejszych predyspozycji do gry w Ekstraklasie, ale negatywnie zweryfikowała ich nawet Ii-ligowa Polonia Bytom, gdzie mieli trafić na wypożyczenie. Ustępowali nie tylko pod względem piłkarskim, ale i rozumienia podstaw taktyki, o barierze komunikacyjnej już nie wspominając – z językiem angielskim obaj byli mocno na bakier.
Jedynym względnie udanym jak dotąd transferem Cardenasa jest sprowadzenie pierwszego Kenijczyka w historii naszej ligi – Ericka Otieno. Zimowe okno transferowe dla dyrektora sportowego jest do zapomnienia, jeśli powtórzy jeszcze jedno tak nieudane, będzie się musiał z Częstochową pożegnać. Nie pomaga mu brak znajomości naszego języka czy kontaktów na rynku polskim. Belgijskie zostały zweryfikowane negatywnie. W klubie krąży anegdota, że Meksykanin ma tajemny notes, którego jednak nikt jeszcze nigdy nie widział. Dla Szwargi nie jest w tym momencie partnerem do zdrowej współpracy na linii trener – dyrektor sportowy.
Kto mógłby go zastąpić? W ostatnim czasie w kontekście Rakowa przebijało się nazwisko Łukasza Piszczka, który jest w doskonałych relacjach z ważnymi osobami w klubie. W Częstochowie 66-krotny reprezentant Polski odbywał również staże trenerskie. Takiego wariantu nie można wykluczyć, choć nie jest tajemnicą, że dla byłego gracza Borussii Dortmund oczkiem w głowie jest obecnie LKS Goczałkowice-zdrój. Jeśli jednak zdecydowałby się dołączyć do Rakowa, to możliwe, że nie jako dyrektor sportowy, a równoprawny asystent Szwargi. Skalę zmian w częstochowskim klubie będzie determinował wynik wchodzącego w decydującą fazę sezonu. A ten w bardzo dużym stopniu uzależniony jest od wyniku sobotniego starcia.