Życie przed karierą filmową

Nie wiadomo dokładnie, kiedy się urodził. Wiadomo jedynie, że w Mińsku Mazowieckm. W akcie chrztu miał podaną nieistniejącą datę, 31 listopada, którą potem często powtarzał w anegdotach. Janek miał bardzo trudne dzieciństwo. W czasie wojny z powodu żydowskich korzeni musiał ukrywać się na cmentarzu. By przetrwać, często przyjeżdżał do sióstr zakonnych do Lasek pod Warszawą. Nie uchroniło go to jednak przed więzieniem. Jako 16-latek trafił do zakładu poprawczego w Szubinie (woj. kujawsko-pomorskie), gdzie uczył się obróbki kamienia. Za dobre sprawowanie trafił do kamieniołomów w Strzegomiu (woj. dolnośląskie), gdzie zdobył fach kamieniarza. Później pracował jako piekarz, ślusarz, palacz kotłowy na statkach oraz grabarz. Jedna z wersji mówiła nawet, że był górnikiem rębaczem w kopalni Boże Dary w Kostuchnie. Jana Himilsbacha (†57 l.) nie ominęło także wojsko, gdzie odbył zasadniczą służbę wojskową. Zaangażował się także w działalność polityczną, był członkiem Stronnictwa Demokratycznego. Uczył się na Uniwersyteckim Studium Przygotowawczym i w Wieczorowym Uniwersytecie Marksizmu-leninizmu przy Komitecie Wojewódzkim PZPR w Warszawie. Zanim stał się jednym z najbardziej znanych aktorów naturszczyków, parał się literaturą. Pisał wiersze i opowiadania. Najbardziej znane jego dzieło to „Monidło” wydane w 1967 r. i zekranizowane dwa lata później. Swojej twórczości literackiej jednak nie cenił. Zdecydowanie wolał tę kamieniarską. – Moim dziełem granitowym nikt sobie dupy nie podetrze – mawiał.