Absurdalna rzeczywistość

Właśnie mija pół roku od zamknięcia gastronomii, która miała zostać zamknięta na dwa tygodnie. Jednak, po cichutku, rządzący płynnie przedłużyli lock-down. Być może sądzili, że nikt nie zauważy... Wielu restauratorów i pracowników branży gastronomicznej mówi, że głośny ostatnio bon gastronomiczny nie poprawi tragicznej sytuacji. Kolejny pomysł rządu ma wyglądać w praktyce mniej więcej tak: pracodawca będzie mógł podpisać umowę z konkretną restauracją (zakładając, że ta przetrwa kolejne miesiące), która będzie dostarczała posiłki pracownikom i kwota 400 zł przeznaczona na ów wydatek będzie zwolniona z… podatków. Kiedy już wszyscy klaszczą i cieszą się, że rząd rzucił betonowe koło ratunkowe w kierunku tonącego, znajdujemy mały haczyk. Kwota, o której mówi rząd, miałaby być pobierana z wynagrodzenia pracownika. Co za tym idzie, pracownik musiałby się zgodzić na jej pobieranie i przeznaczać na posiłki pracownicze. Czemu to się nie uda? Dlatego że cena posiłków musiałaby być konkurencyjna, aby ludzie się na to godzili. Jeśli dojdzie do wejścia w życie tego „wspaniałego” pomysłu, może się okazać, że to kolejny chwyt marketingowy, a nie realna pomoc. Tak się nie tworzy systemu pomocowego dla branży, która znajduje się w zapaści finansowej. Bardziej prawdopodobne wydaje się odmrożenie gastronomii na okres późnej wiosny. Chociaż nic nie wskazuje na to, aby liczba zakażeń koronawirusem zaczęła lawinowo spadać. Nadal przyrosty dobowe są wysokie. Mimo że gastronomia, która była dla władzy wrogiem numer 1 i rozsadnikiem epidemii, jest zamknięta od sześciu miesięcy. Można powtarzać jak mantrę, że wystarczy wprowadzić zasady reżimu sanitarnego dostosowane do obecnej sytuacji, aby móc wreszcie odmrozić branże, które sprzyjają poprawie samopoczucia społeczeństwa. Wszak spożycie posiłku w doborowym towarzystwie poprawia nastrój. Według władzy Polacy mają jeść na wynos, ale oni mogą rozsiąść się w sejmowej kantynie i delektować się smakiem schabowego. Absurdalna rzeczywistość.