NAJBOLJE SE PECA NA PALILULI
Ime Palilule pominje se prvi put početkom 19. veka i odnosi se na „selo smešteno na četvrt sata hoda” od grada opasanog šancem. O poreklu naziva tog dela Beograda nema pouzdanijih istorijskih podataka. Istraživači smatraju da su ondašnje vlasti, po mišljenju nekih - knez Miloš lično, zabranili pušenje na uskim beogradskim ulicama zbog lako zapaljivih zgrada. Zato su tadašnji pušači palili svoje lule tek po izlasku iz varoši.
Zapisana sećanja iz 1840. godine kažu da je na jednom direku bila nacrtana lula, koja je objašnjavala namernicima da tu mogu slobodno pušiti, da mogu da zapale svoju lulu. Pretpostavlja se da otuda potiče naziv Palilula.
Palilulski prostor pamti mnoge istorijske događaje. Najznačajniji je svakako objavljivanje Hatišerifa, po kojem Velika porta priznaje Srbiji punu nacionalnu samostalnost. To se dogodilo na brežuljcima Tašmajdanskog parka, ispod kojeg su svojevremeno bili rudnici tvrdog kamena i šalitre, a u blizini mesta gde su Turci po nalogu Sinan-paše spalili mošti Svetog Save. Tašmajdan je svakako je najzanimljiviji deo Palilule. Tašmajdanske pećine, koje su nedavno otvorene za posetioce, kriju istoriju Beograda od pre dve hiljade godina do najsavremenijih dana, dok Tašmajdanski park nudi svojim posetiocima mogućnost da se opuste, popravite kondiciju na spravama za vežbanje i trim stazi ili da jednostavno uživaju u šetnji i „muzičkoj fontani“, koja noću menja boje. Područje Pančevačkog rita, kao i potez Slanci - Veliko selo značajan su potencijal lovnog sporta i lovnog turizma Palilule. Svaki poznavalac ribolova tvrdi da se u Beogradu najbolje peca upravo na palilulskim obalama Dunava i njegovih kanala i rukavaca Crvenka, Sebeš, Dunavac... Najznačajnija arhitektonska zdanja na Paliluli svakako su zgrada Glavne pošte u Takovskoj, Crkva Svetog Marka, Univerzitetska biblioteka „Svetozar Marković” i Arhiv Srbije, dok je naselje Profesorska kolonija jedinstvena kulturno-istorij- s k a celina, kojom se opština Palilula i grad Beograd mogu ponositi kao retko koji grad u Evropi. Jedno od najlepših zdanja sakralne arhitekture srpskovizantijskog stila svakako je crkva Svetog apostola i evanđeliste Marka, koja se nalazi u Tašmajdanskom parku. Sve do izgradnje Hrama Svetog Save na Vračaru ona je bila najveća srpska crkva.