RIMSKI CAR na jugu Srbije
Aerodrom „Konstantin Veliki“je aerodrom koji opslužuje jugoistok Srbije. Nalazi se četiri kilometra od centra Niša u naselju Medoševac i Popovac na teritoriji niške opštine Crveni krst. Drugi je aerodrom u Srbiji po broju primljenih putnika godišnje, posle beogradskog aerodroma „Nikola Tesla“.
Sa povoljnim vremenskim uslovima tokom većeg dela godine, a takođe sa povoljnim položajem, aerodrom „Konstantin Veliki“služi i kao alternativni aerodrom susednim aerodromima u Beogradu, Ohridu, Prištini, Skoplju i Sofiji. Kapacitet aerodroma je tri aviona po času.
Ova vazdušna luka ima dugu istoriju: ministar vojni general Stepa Stepanović doneo je davne 1908. godine Uredbu da se u Nišu po pravilniku inžinjerijskog kapetana i „aeronauta“Koste Miletića, ustroji stanica „Golubije pošte“u Nišu. Prvi komandir „golubije stanice“je bio inžinjerijski poručnik Lazar Kostić, a već naredne godine podignuta je namenska stanica za potrebe stanice na Trupalskom polju. Krajem 1908. godine u Nemačkoj su poručena dva balona, jedan zmaj balon i jedan slobodan balon, koji
je kršten
„Srbija“. Novi ministar vojni general Radomir Putnik odobrio je sredstva za izgradnju vodoničke centrale u Nišu 1911. godine. Sledeće godine raspisan je konkurs za pitomce za izučavanje pilotaže u inostranstvu. Kraj Niša na Trupalskom polju, u blizini železničke stanice Toponica, bio je uređen prvi aerodrom. Podignuto je šest poljskih platnenih hangar-šatora. Vojvoda Radomir Putnik je 24. decembra 1912. godine potpisao rešenje kojim je ustanovljena Vazduhoplovna komanda sa sedištem u Nišu, koja se sastojala od Aeroplanske eskadre, Balonske čete i Golubije pošte. Za komandanta je postavljen major Kosta Miletić. Nacionalni avio prevoznik Kraljevine Jugoslavije Aeroput uvrstio je niški aerodrom kod Medoševca u redovni putnički saobraćaj na liniji Beograd-niš-skoplje-bitolj-solun, u letnjoj sezoni od maja do kraja oktobra 1935. godine. Posle Drugog svetskog rata aerodrom je korišćen kao vojna baza. Na aerodromu je, među ostalim, bio stacioniran 63. padobranski bataljon i 119. helikopterska brigada koja je osnovana 1945. kao 1. vazduhoplovni transportni puk.
Na lokaciji današnjeg aerodroma je 1952. godine izgrađena prva betonska staza dužine 1.500 m, koja je služila za vojno letenje. 1972. godine je staza produžena na 2.200 m. Godine 1986. osnovana je Radna organizacija „Aerodrom Niš“koja je upravljala aerodromom, a danas je to Javno preduzeće „Aerodrom Niš“.
Aerodrom je svečano otvoren 12. oktobra 1986. godine sletanjem prvog aviona „boing 737“i aero-mitingom.
Tokom NATO bombardovanja SRJ 1999. godine, pista aerodroma „Niš“pogođena je 57 puta i u potpunosti je uništeno 11% asfalta. Nakon rata aerodrom je bio van upotrebe nekoliko godina.
Godine 2003. norveško kraljevsko ministarstvo spoljnih poslova je uložilo velika sredstva u obnovu aerodroma. Aerodrom je otvoren 12. oktobra 2003. i dobio ime „Aerodrom Konstantin Veliki“. Pre toga, 2002. godine, urađene su studije u fazi rekonstrukcije, prema kojima je određen ciljni broj putnika koji bi godišnje mogli da koriste aerodrom, od 90.000 do 120.000.
Projekat rekonstrukcije aerodroma koštao je četiri miliona evra, a radovi na njemu su trajali od marta 2003. do decembra 2004. godine. U rekonstrukciju je utrošeno 2.130 kubnih betona i 58.400 tona asfalta, i tokom rekonstrukcije poletno-sletna staza je produžena na 2.500 metara. Godine 2017. obnovljena je fasada zgrade aerodroma. Od avgusta 2010. na aerodromu su stacionirani ruski avion „iljušin Il-76“kao i dva helikoptera („Mi-26“i „kamov Ka-32“) sa ciljem gašenja požara u Srbiji i okruženju, prema Zakonu o vanrednim situacijama. Za sedište ovog centra, Niš je izabran zbog svoje povoljne geografske lokacije, a tokom 2017. godine, aerodrom u Nišu je korišćen kao baza za gašenje požara koji su zahvatili Srbiju i okolne zemlje.
Tokom NATO bombardovanja SRJ 1999. godine, pista aerodroma „Niš“pogođena je 57 puta i u potpunosti je uništeno 11% asfalta