TRETMANI ZA SUDEKOVU BOLEST
Sudekova bolest (Algodistrofični sindrom), koja je zapravo upalna bolest vezivnoga tkiva, najčešće se javlja nakon povrede ruke (dlanovi) i noge (stopala), a ređe na drugim zglobovima. Nju karakterišu patološke promene koje se javljaju na kostima, ali i na ostalom tkivu - mišićima, tetivama, koži. Najčešće se javlja kao posledica komplikacija neadekvatne imobilizacije (gipsa), loše repozicije ili pogrešne rehabilitacije ukoliko se odmah nakon skidanja gipsa primenjuju toplotne procedure.
KAKO NASTAJE
Nastaje zbog poremećaja lokalne cirkulacije te disfunkcije simpatičkog nervnog sistema koji reguliše prokrvljenost zahvaćenog segmenta. Zapaženo je da se javlja češće kod osetljivih i nervoznih, anksioznih ili depresivnih osoba kod kojih dolazi do preterane reakcije simpatičkog nervnog sistema u organizmu, uz pojačanje bolova i paralizu krvnih sudova, usled čega dolazi do ograničenosti pokreta u zglobu.
Od nje obolevaju pacijenti nakon preloma kostiju, ali se može javiti i kod drugih povreda: iščašenja zglobova, nagnječenja, istegnuća i kidanja mišića, tetiva, ligamenata i nerava.
FAZE I TOK BOLESTI
PRVA FAZA: otok, crvenilo kože, bol, veoma bolni i ograničeni pokreti. Prilikom dodira, lokalno se oseća povećana temperatura segmenta. Koža je sjajna, malje uočljivije. Ova faza obično počinje sedam dana od primarne povrede. Može trajati od dva do osam meseci.
DRUGA FAZA: koža je i dalje crvena, ali mnogo manje, sija se. Otok je takođe manji. Bol je podnošljiviji. U ovoj fazi dolazi do poremećaja cirkulacije i ishemije. Pokreti u zglobu su ograničeni, a elastičnost mišića i tetiva smanjena. Može trajati do 18 meseci.
TREĆA FAZA: Nema bola, ni crvenila.
Mada koža može biti cijanotična, plava. Zglob je veoma krut, ukočen, nema pokretljivost. Mišići, ligamenti zadebljani, bez elastičnosti, skraćeni. Na rendgenskom snimku se uočavaju promene na kostima kao kod osteoporoze. U ovoj fazi problem se ne može u potpunosti izlečiti. Obično se dijagnostikuje kad su simptomi već prisutni.
LEČENJE I TERAPIJA
Najčešće se primenjuje krioterapija (terapija ledom), ručna limfna drenaža, elektroterapija, manuelna terapija. Lečenje zahteva mnogo strpljenja i od pacijenta i od terapeuta. Važno je da se pacijent pridržava svih dogovora i aktivno učestvuje u rešavanju problema.