Crkveni ribrending

Bilo je logično da će u procesu identitetskog inženjeringa crnogorskog režima, uz utvrđivanje autohtonog crnogorskog naciona, preko karikaturalne intervencije u srpski jezik koji je dodavanjem nekih fonema pocrnogorčen, kad-tad na red doći i pitanje Srpske pravoslavne crkve, na kraju i njena imovina.

Kako eksperiment sa Crnogorskom pravoslavnom crkvom već godinama nije dao neke rezultate, crnogorski predsednik je pokrenuo inicijativu da se pravoslavni vernici objedine pod jednim krovom imenovanim pravoslavna crkva Crne Gore bez nacionalnog predznaka. Uz to bi išlo podržavljenje crkvenih objekata, samo što crkve i manastiri baš i nisu samostalne trgovinske radnje koja bi administrativnom odlukom u katastru mogla promeniti vlasnika. Ili pak propala preduzeća čije bi dugove država konvertovala u vlasništvo, stičući zlatnu akciju upravljanja. Kao što ni terminološko „obezličavanje“pravoslavlja, iako na prvi pogled zvuči zavodljivo i pomiriteljski, u svojoj osnovnoj zamisli nema tu misiju već bi bio vešt manevar da se i u ovom segmentu izbaci onaj srpski prefiks koji se u toj državi, nakon što je vekovima bio nesporan i objedinjujući, sada doživljava remetilačkim pa i neprijateljskim. Uostalom, Milo Đukanović je Srpsku pravoslavnu crkvu okarakterisao kao „čuvara velikosrpske infrastrukture“, šta god to značilo, tako da bi ovo „preimenovanje“bilo zgodan način da se ono srpsko, za početak, skloni iz vidokruga i od ušiju ljudi. A vreme će učiniti da nestane i iz srca.

Osim toga, „podržavljenje“crkve pruža beskrajne mogućnosti režimske jurisdikcije nad njom što povlači i mehanizme disciplinovanja sve dok i crkva ne postane jedan od stubova vlasti. Problem tog državnoreligijskog „džoint venčera“, ničega sa nečim, jeste činjenica da je glavni „akcionar“Srpske pravoslavne crkve tamošnji narod koji nije baš rad da crkvu, koja je deo njihovog istorijskog identiteta, kontinuiteta i porodične tradicije, olako prepusti nametnutom menadžementu koji će joj, uz ime, sutra ribrendirati i ulogu i sveštenstvo, na kraju i vernike.

„Preimenovanje“crkve u Crnoj Gori ima za cilj da se iz imena izbaci onaj srpski prefiks