Trula kraljevina

Biće skoro osam decenija kako ovde nema ni kralja ni kraljevine. sreme rata i okupacije (1V41-1V45) ne računam. Tad se samo ginulo i razaralo.

Sve najvelelepnije građevine i u Beogradu i širom Srbije građene su onomad i još stoje očuvane i ponosne. Zdanje Narodne skupštine, Stari dvor (Skupština grada Beograda), Novi dvor (Predsedništvo Srbije), Dvorski kompleks na Dedinju, Narodni muzej, Narodno pozorište, zgrada SANU, palata „Albanija“, hotel „Moskva“, stari Generalštab, sedište Vlade Srbije, ministarstvo spoljnih poslova, ministarstvo finansija, zgrada Radio Beograda, zgrada „Borbe“(nekad „Vremena“), Glavna pošta, zgrada Beogradske zadruge (Geozavod), brojne dedinjske i senjačke vile i letnjikovci... „Pobednik“, spomenici knezu Mihailu i Neznanom junaku, zahvalnosti Francuskoj, „Igrali se konji vrani“... Mogao bih ovako da ispunim sav prostor predviđen za ovaj tekst.

U bar dvadeset gradova u Srbiji postoje zdanja pozorišta i gimnazija starija od jednog stoleća.

Oplenac.

Iz doba kraljevine su ovi srpski velikani: vojvoda Putnik, Stepa, Mišić i Bojović, major Gavrilović, zatim Dučić, Rakić, Šantić, Isidora, Bogdan Popović, Skerlić, Slobodan Jovanović, Vladimir Ćorović, Toma Živanović, Brana Petronijević, Cvijić, Mihailo Petrović, Milanković, Mokranjac, Binički, Josif Marinković, Nadežda, Uroš Predić, Paja Jovanović, Sava Šumanović, Miloš Đurić, Batut, Kosta Todorović, čiča Ilija Stanojević, Žanka Stokić... Andrić i Crnjanski... Ređao sam imena bez reda, kako su mi na um dolazila. Mnoge sam izostavio. Nepravedno. Greh mi na dušu.

Od onda su nam i „Hajduk Stanko“, i „Gorski car“, i „Stojan Mutikaša“. I prvi srpski film i prvi srpski avion. I „Srpski književni glasnik“. I Geca Kon.

Ono što je od eksponata najvrednije u Narodnom muzeju potiče iz Muzeja kneza Pavla. I Sezan i Pisaro. Rembranta je neko od komunista ukrao.