GLEDALI STE „300“? SPARTANCI SU ZADIVILI SVET, ALI... Osveta Persijanaca nakon Termopilske bitke

Henrijeta Laks nije bila ni naučnica ni doktorka, već siromašna tamnoputa Afroamerikanka koja je do te mere zadužila nauku da je nazivaju majkom moderne medicine. Nedavno se navršilo 100 godina od njenog rođenja, međutim, Henrijetine ćelije još žive i utkane su u velika dostignuća 20. veka.

Njene “besmrtne” ćelije su, bez njenog znanja, postale najpoznatije u svetu. Poznate pod imenom Hela, korišćene su za izradu vakcine za dečju paralizu, veštačku oplodnju, kloniranje, mape ljudskih gena, a važne su i za aktuelna istraživanja Covida 19, piše Jutarnji.hr.

Međutim, istorija Henrijetu pamti i kao ženu koja se susretala sa rasnom nepravdom.

Ko je bila Henrijeta laks?

Rođena je 1. avgusta 1920. godine kao Loreta Plesant u porodici siromašnih berača duvana u ruralnoj Virdžiniji.

Bila je deveto dete, a njena majka Eliza umrla je rađajući deseto, kad je devojčica imala četiri godine. Njen otac Džoni nije imao strpljenja da odgaja decu, pa ih je podelio rođacima. Henrijetu (nije poznato kako i kad je promenila svoje ime Loreta) primio je deda, koji je već odgajao devetogodišnjeg Dejvida, zvanog Dej, vanbračnog sina jedne od svojih ćerki. U dobi od 20 godina Henrijeta se udala za Deja, a mladi par je radio na poljima duvana dok SAD nisu ušle u Drugi svetski rat.

Dej je tada našao posao u čeličani u Baltimoru, a Henrijeta mu se ubrzo pridružila. Početkom 1951. godine Henrijeti je dijagnostikovan rak materice i ubrzo je operisana u poznatoj bolnici Džons Hopkins, jednoj od retkih koja je primala Afroamerikance. Ali, i u toj bolnici su crnci ležali na odeljenjima odvojenim od belaca. Nakon izlaska iz bolnice, Henrijeta je nastavila sa svojim svakodnevnim životom ispunjenim brigom za porodicu, no kako je njena bolest bila u uznapredovaloj fazi, preminula je 4. oktobra 1951. godine. Pokopana je u Kloveru u Virdžiniji u neoznačenom grobu u blizini svoje majke.