WYNBOERE HAAL UIT OM VOLHOUBAAR TE BOER
SUID-AFRIKA se suksesvolste wynboere kies nie kortpad as dit by produksiemiddele kom nie.
Van die bevindings in die bedryfsorganisasie VinPro se produksieverslag vir die 2015-produksiejaar is dat skaalekonomieë, diversifikasie, meganisasie en verhoogde produksie die belangrikste faktore was in die sukses van Suid-Afrika se 50 voorste wynboere.
Die liggaam se ontleding van wynboere se uitgawes het gevind topboere bestee in die algemeen meer as die gemiddelde aan produksiemiddele, soos kunsmis en plaagdoders, “omdat hulle besef die risiko is te groot om op direkte koste te bespaar”.
Die topboere was oor ál nege die wynpoduksiestreke versprei en het ’n beduidend hoër gemiddelde bruto inkomste, R66 583 per hektaar, behaal as die bedryfsgemiddelde van R49 108. Hul netto plaasinkomste was R25 819/ha teenoor die bedryfsgemiddelde van R7 473/ha.
Die boere kon dié goeie netto inkomste behaal omdat hul oeste gemiddeld 19% groter was as die bedryfsgemiddelde – 20,88 t/ ha teenoor die gemiddelde van 17,48 t/ha.
MINDER BOERE
“Bestuur is die grootste faktor, en in die meeste gevalle bepaal die eienaar self die wenresep,” sê die verslag.
Nog ’n belangrike neiging onder dié boere is dat hulle meer op meganisasie bestee om te verseker dat hande-arbeid produktiewer aangewend word.
Die verslagskrywer merk op dat ’n kommerwekkende aantal primêre wyndruifprodusente steeds die bedryf verlaat. Daar is vandag bykans ’n kwart minder as in 2005.
Verder klop die kleinhandelsprys van wyn steeds inflasie, soos wat die afgelope 12 jaar die geval was. Daarteenoor begin grootmaatwynpryse en produksiekelderpryse al hoe nader aan die inflasielyn beweeg.
Die produksiekoste op plaasvlak het in ooreenstemming met inflasie gestyg, maar is steeds hoër as die styging in wynpryse. In die algemeen sukkel die gemiddelde boer om ’n wins met wyndruiwe te behaal.
Aangesien die primêre wynbedryf nog nie by die verskillende vlakke van die wynwaardeketting geïntegreer is nie, sukkel die algemene boer om beter pryse te beding.
Die verslag moedig boere aan om in ag te neem dat die aanbod wêreldwyd drasties verander het sedert 2012 en dat hierdie primêre produsente deeglik bewus moet wees van die veranderinge en die invloed daarvan op hul onderneming en die bedryf se waardeketting.
“Boere moet hul strategie dienooreenkomstig aanpas om te verseker hulle verbou wyndrywe op ’n volhoubare manier.”
–