Troef siektes só

Laeveld Agrochem bied oplossings vir pekanneutboere in die Vrystaat, maar ook elders in Suid-Afrika.

Die herstelvermoë en vaardighede van die Suid-Afrikaanse boer het die skaal in die guns van pekanneute laat swaai as ’n wonderlike suksesstorie, sê mnr. Chris Thompson, bestuurder van markontwikkeling en tegniese ondersteuning by Laeveld Agrochem. Maar hoe groter die aangeplante gebiede raak, hoe meer raak die druk van plae en siektes.

Tot dusver is 100 verskillende soorte swamme al op pekanneute geïdentifiseer. Van die belangrikste siektes is:

PEKANNEUT-SKURFSIEKTE (FUSICLADIUM EFFUSUM) Hierdie siekte oorwinter op takke en ou doppe. Spore ontwikkel vinnig in die lente en word deur wind en reën na nuwe groei versprei. Die Ukulinga-kultivar, wat in Suid-Afrika geteel is, toon goeie weerstand teen skurfsiekte. ’n Kleiner voorkoms van skurfsiekte is een van die voordele van aanplanting in die droër westelike streek.

ANTRAKNOSE Dit behels groot bruin letsels (gewoonlik teen die blaarrand) en gesonke swart letsels teen

VRYSTAATSE PEKANNEUTE

Weens klimaatsveranderinge het die gewildheid van pekanneute baie in die Vrystaat toegeneem. Die bome kan hitte en droër weer goed weerstaan, sê me. Amanda Louw van Rietpan-kwekery.

Rietpan-kwekery het ’n tak op Jacobsdal in die Vrystaat. Dié kwekery het sowat tien jaar gelede begin.

Hy spesialiseer in pekanneutbome en is een van die grootste pekanneutkwekerye in Suid-Afrika.

Rietpan kweek sowat 10% van alle pekanneutbome wat jaarliks in SuidAfrika geplant word en verskaf landwyd verskillende kultivars aan groot en klein boerderye.

“Met die droogte en klimaatsverandering beweeg verskeie boere weg van gewasse wat van reënval afhanklik is. Die pekanneutboom presteer goed onder besproeiing en is bestand teen hitte,” sê sy. die nate van die neut of aan die punt.

SWART KOL NEOFUSICOCCUM PARVUM Hierdie aggressiewe swam word vereenselwig met stinkgoggas in die Hartswater-gebied. Die simptome verskyn tipies vyf dae ná die aanvanklike besmetting deur die primêre swam op terugsterwingstakkies.

PIENKVROT (TRICHOTHECIUM ROSEUM) Neute toon pienkvrot, het ’n olierige voorkoms en is galsterig. Hierdie siekte kom dikwels saam met skurfsiekte voor en bevestig pienkvrot het ’n primêre patogene organisme nodig om te manifesteer.

INSEKPLAE Plantluise kom die meeste op pekanneute voor. Ander plae sluit in kewers, perdebye, kalanders en stinkgoggas.

KNOPWORTELAALWURM MELOIDOGYNE PARTITYLA M. partityla kan ’n bydraende faktor wees tot die welbekende muisoor-simptome, wat op nikkeltekorte dui. Sekere kenners beskou ringaalwurm (Criconemoides xenoplax )as ’n groter probleem by pekanneute.

HOOPVOL

Baie swamsoorte wat by pekanneute geïdentifiseer is, is sekondêre patogene organismes en dus is daar hoop. Deur aandag te gee aan voeding, die grondtoestand, waterbestuur en die optimalisering van alle boerderyfaktore, kan baie van die problematiese swamme tot niet gemaak word. Die probleem word met hormone en plantgroeireguleerders beheer, maar dit is ’n nuwe wetenskapveld.

Gelukkig het die optimalisering van dié faktore gunstige resultate getoon deur die probleem van afwisselende dratyd te verklein. Gewasbeskermingsmaatskappye erken ook die belang van pekanneute as een van die snelgroeiendste gewasse.

Chemiese en selfs ’n paar biologiese middels is beskikbaar om die meeste van die plae en siektes teen te werk.