SA STAAN BY ’N KRUISPAD
TE midde van globale beleidsverskuiwings loop Suid-Afrika die gevaar om agtergelaat te word en is op baie gebiede reeds agter, meen mnr. Peter Draper, ekonoom en besturende direkteur van Tutwa Consulting.
Tog, voeg hy by, gaan daar tans uitstekende handelsgeleenthede in Afrika oop.
“Om dié geleenthede te benut, vereis egter strategiese beplanning, met die voordeel dat landbouwaardekettings reeds goed gevestig is op die vasteland.”
Volgens Draper word globale handels- en beleggingsbeleid hoofsaaklik deur twee kwessies aangevuur.
“Die eerste kwessie is hoe multinasionale maatskappye wêreldwye waardekettings dikteer, en die vraag in dié verband is hoe lande hulself in dié nuwe wêreld van handel en beleggings moet posisioneer.”
Die ander groot bepaler van internasionale handel is multilaterale handelsooreenkomste, wat ’n groot invloed het op die globale waardeketting. Amerika is in die middelpunt van dié handelsooreenkomste, soos die Trans-Pasifiese vennootskap (TTP) en die Trans-Atlantiese handels- en beleggingsvennootskap (TTIP).
Die hoofrede agter dié ooreenkomste is groot nywerheidsgebiede in Amerika, Europa en Asië wat tegnologie versamel om te verseker die oorheersende lande in dié gebiede beheer die globale waardeketting. Dit is veral te sien met die opkoms van China en dié land se belegging in multinasionale maatskappye.
“In die landbou beteken dit veral die opkoms van diensverskaffing vir alles wat ’n boer met wild te boer nie.
“Voornemende wildboere moet egter met Kaapse Natuurbewaring gaan sit en kyk hoe kommersiële boerdery en biodiversiteitsbestuur bymekaar kan kom.”
Private wildeienaars besit 16,8% van die landbougrond in Suid-Afrika, teenoor 6,1% landbougrond in staatsbeheerde bewaringsgebiede.
Wildboere dra R20 miljard tot die bruto binnelandse produk by. Daar is sowat 20 miljoen stuks Draper meen die internasionale handelsomgewing in Afrika is aansienlik kleiner wat skaal en ingewikkeldheid betref, maar selfs hier het Suid-Afrika probleme, soos ’n gebrek aan voorspelbaarheid en deursigtigheid binne die Suider-Afrikaanse Doeane-unie (SADU).
Wyer streekshandel tussen organisasies, soos die gemeenskaplike mark vir Oos- en Suider-Afrika (Comesa), die Suider-Afrikaanse Ontwikkelingsgemeenskap (SAOG), en die Oos-Afrika-gemeenskap (EAC), of selfs op ’n kontinentale vlak, is volgens hom nog vergesog omdat ideologiese verskille tussen lande eenvormige handelsbesluite in die wiele ry.
“Die beste opsie vir SuidAfrika is om bilaterale ooreenkomste met enkele lande, soos Kenia, Tanzanië en Ethiopië, aan te gaan ten einde handel met Afrika-lande te bevorder.
“Ofskoon politieke onstabiliteit tans die nuus oorheers, word dit onderlê deur struktu- wild in private besit, teenoor sowat 6 miljoen tot 8 miljoen stuks wild in beskermde gebiede. Hy meen albei het hul plek, maar die volhoubare benutting van wild gaan die bedryf red.
Die vraag na hoëwaardewild is tans hoog, wat goeie pryse en uitstekende beleggingsmoontlikhede bied.
VLEIS
Van der Linde sê buiten die groot potensiële waarde van organiese wildsvleis lê daar ook rele probleme, soos armoede, ongelykheid en rassespanning. Ons kan ook hierdie probleme in Suid-Afrika se handelsbeleid sien neerslag vind.”
Hy waarsku daar is nie tans werklike vaste beheer oor ekonomiese beleid nie. Indien mnr. Pravin Gordhan, Minister van Finansies, die trekpas kry, sal politieke beheer oor Suid-Afrika se handelsbeleid uitgeoefen word.
Gegewe die huidige politieke en ekonomiese klimaat meen hy Suid-Afrika moet na eksterne oplossings kyk vir sy handelsbeleid, deur byvoorbeeld deel te neem aan multilaterale handelsooreenkomste, soos die TTIP, waar die land verantwoordelik gehou sal word vir sy optredes.
–
VOLGENDE WEEK
Lees wat die landbou-entrepreneur mnr. Tebogo Magoshoa sê oor die gulde sakegeleenthede wat transformasie bied, en mnr. Angus McIntosh, biodinamiese boer van Stellenbosch, oor sy boerderyplan van hoëdigtheidsbeweiding, nisproduksie en ’n verskeidenheid inkomstebronne vanaf een stuk grond
‘Suid-Afrika se beste opsie is om bilaterale ooreenkomste met enkele lande aan te gaan om só handel met Afrika-lande te bevorder.'
moontlikhede in taksidermie, leerlooierye, kuriositeite en neweprodukte.
Die Wet op Vleisveiligheid is nog nie gepromulgeer nie. Sodra dit gebeur, kan wildboere gesertifiseerde vleis bemark. Onderhandelings oor die uitvoer van wildsvleis na Europa gaan egter nog ’n tyd duur, voorspel hy.
“Die mark in Suid-Afrika is egter ongelooflik en boere kan reeds ’n premie behaal. Ons kan egter drie keer meer verdien met uitvoer.” –