DIE WÊRELD WINK VIR SA OLYFOLIE
BOERE in die Suidelike Halfrond lewer minder as 3% van die wêreld se olyfolie, ondanks lonende markte se groot vraag na vars olyfolie regdeur die jaar. Die Suid-Afrikaanse olyfbedryf kan dié markte van olyfolie voorsien wanneer Europese olies al ses of sewe maande oud is.
“Soms klop geleenthede sag aan jou deur. Ons behoort hieruit voordeel te trek,” het mnr. Nick Wilkinson, voorsitter van SA Olive, tydens die aankondiging van die wenners van vanjaar se SA Olive-kompetisie in die Paarl gesê.
Volgens hom het internasionale pryse met 30% in Europa gestyg. Met Italië buite rekening gelaat, is die internasionale prys 60% hoër. “Dit dui op moontlike tekorte aan olyfolie in 2018 vanweë die droogte, baie hoë temperature in Europa en die groter verbruik van olyfolie.”
Hy het gesê die invoerpariteit vir Suid-Afrikaanse produsente is “noord van R62 per liter”.
“Dit het lanklaas so goed gegaan. Die boodskap is egter om olie nie vir té goedkoop te verkoop nie.”
GEHALTE
Hy meen internasionale markte begin “stadig maar seker” besef watter goeie gehalte Suid-Afrikaanse olyfolie bied. Plaaslike produsente het in die afgelope jaar hul staal gewys op olyfoliekompetisies in Amerika, Europa, die Midde-Ooste en Japan.
Die plaaslike oes was vanjaar 35% kleiner en het slegs 1,5 miljoen liter olyfolie opgelewer. “Ons kan verwag om die produksie op kort termyn te verdubbel, mits die weer saamspeel. Kwekerye se verkope dui op groter aanplantings reg oor Suid-Afrika,” sê Wilkinson.
Hy het gesê SA Olive moet verseker die plaaslike kompetisies en die CTC-program (verbintenis tot voldoening) is van ’n hoë standaard sodat verbruikers plaaslike olyfolie met gemoedsrus en vertroue kan koop.
Wilkinson het egter gewaarsku dat Suid-Afrikaanse produsente ondanks die gunstige markomgewing nie op hul louere kan rus nie. Die Europese Unie finansier tans die Aristoil-projek in vyf lande met die doel om Mediterreense olyfolieprodusente se mededingendheid te verbeter deur vernuwende produksie- en gehaltebeheertegnieke.
“Die wêreld haal ons in en erken die gesondheidswaarde van uitstekende ekstrasuiwer olyfolie. Internasionale olyfoliekopers vra deesdae vir die polifenoolinhoud en selfs die samestelling van die verskillende polifenole voor hulle instem tot hoër pryse. Ons het nie eens ’n laboratorium in Suid-Afrika wat dit kan toets nie!
“Ons is tans nog voor in die resies, maar ons moet maniere vind om daar te bly.”
PRYSWENNERS
Meer as 90% van die 87 olyfolies wat as deel van die SA Olive-kompetisie beoordeel is, het medaljes ingepalm. Daar is 19 goue medaljes oorhandig, waarvan die De Rustica-olyflandgoed naby De Rust drie gewen het en die Mardouw-olyflandgoed, tussen Ashton en Swellendam, twee.
Me. Sue Langstaff, ’n sensoriese wetenskaplike uit Kalifornië wat vanjaar die proepaneel vir die SA Olive-kompetisie gelei het, sê die groot hoeveelheid medaljes is nie omdat die beoordelaars toegeeflik was nie. “Die gehalte is goed, wat dui op die moeite wat produsente selfs in moeilike jare doen.”
‘Ons is tans nog voor in die resies, maar ons moet maniere vind om daar te bly.’