Kortliks
Die verspreiding van pompombossies het die afgelope vyf jaar bykans verdubbel en hou ’n ernstige bedreiging vir plaaslike grasvelde, oop savanna en vleilande in.
Dié bossie verlaag die drakrag van natuurlike veld en bedreig die inheemse biodiversiteit van ingedringde gebiede.
Die pompombossie (Campuloclinium macrocephalum) is ’n meerjarige indringerplant afkomstig van SuidAmerika en lid van die gousblomfamilie (daisies).
Gedurende die vroeë 1960’s is pompom as ’n sierplant aangeplant, hoofsaaklik in die Pretoriaomgewing. Dit is nou egter ’n verklaarde onkruid kragtens regulasie 15 van die Wet op die Bewaring van Landbouhulpbronne (Wet no. 43 van 1983).
Die omvang van pompombesmetting word hoofsaaklik toegeskryf aan die groot hoeveelheid saad wat jaarliks geproduseer word en maklik deur die wind versprei word. Die plant het ook ’n groeikragtige, meerjarige wortelstok wat meganiese bestryding bemoeilik en beskerming teen ryp en brand bied.
Meganiese bestryding is slegs geskik vir enkelplant en klein besmettings, omrede die ondergrondse groeipunt ook verwyder moet word. Dié bestryding s metode is nie net arbeidsintensief nie, maar die meegaande grond versteurings kan ook die verspreiding van die onkruid bevorder.
Chemiese bestryding is daarteenoor meer geskik vir grootskaalse besmettings. Stappe om nieteikengevolge te verminder, moet egter ook gereed wees. Gereelde en tydige opvolg bespuitings word vereis om die dig t
heiden verspreiding van pompom te beperk. Gebruikers word gemaan om by die voorgeskrewe dosering en aanwysings te hou en slegs aktiefgroeiende plante te bespuit.
Benewens meganiese en chemiese bestryding, bied biologiese bestryding’ n volhoubare, kostedoeltreffende en omgewingsvriendelik e langtermyn opsie.
Met biologiese bestryding word probeer om die teenwoordigheid van uitheemse plantsoorte, soos pompom, in sy nuwe omgewing tot ’n “aanvaarbare” vlak te beperk deur gebruik te maak van gasheerspesifieke insekte of patogene organismes.
Die roesswam (Puccinia eupatorii ) en die galvormende blaaspootjie (Liothrips tractabilis), is biologiese bestryding s agente wat tans gebruik word in die bestryding van pompom. Die roes is verantwoordelik vir vervroegde blaarnekrose en afsterwe, terwyl die blaaspootjie blaar en stamgalle veroorsaak.
Albei hierdie natuurlike vyande sal op lang termyn ’n impak op saadproduksie hê, wat uiteindelik die verspreiding en grootte van die pompompopulasies sal beïnvloed.