DIE VERBRUIKER IS ALTYD REG
Die verantwoordelike wolstandaard (RWS) bied boere die geleentheid om vir die publiek te wys hoe hulle vir hul diere, omgewing en mense sorg. Só word verbruikers gerus gestel dat die wolprodukte wat hulle koop, aan hul vereistes en waardes voldoen.
In ’n neutedop wys die RWS dat wolboere voldoen aan die konsep van die vyf vryhede van diereproduksie en dat die hulpbronne op ’n verantwoordelike manier bestuur word.
Die standaard is ontwikkel deur ’n internasionale werkgroep ná ’n deursigtige proses waaraan alle potensiële belanghebbendes in die belangrikste wolproduserende lande deelgeneem het.
Dit sluit in veeartse, hulpbrondeskundiges en boere, ook dié wat in moeilike ekologiese toestande boer.
Die doel was om realistiese standaarde te ontwikkel wat geboekstaaf kan word. Deelname bly egter vrywillig en die RWS beoog nie om die wette of regulasies van enige land te vervang nie.
Dit is maar een van talle soortgelyke standaarde wat die afgelope tyd tot stand gekom het. Nog voorbeelde is die ZQ Merino- en ZQ Premium Wool-standaard wat deur The New Zealand Merino Company Limited ontwikkel is om die verwagtinge van verbruikers ten opsigte van produk- en produksiepraktyke te waarborg. Ook hierdie standaarde is opgestel om mettertyd aan te pas by veranderende verbruikersvereistes.
Hier is enkele RWS-vereistes:
■ Skryf werksinstruksies neer vir elke taak op die plaas en liasseer dit.
■ Entstowwe, dipmiddels en veiligheidsinstruksies (pamflette) moet op rekord gehou word.
■ Hou rekord van alle opleiding wat aan werkers gegee word en teken dit aan op ’n bywoningsregister.
■ Let op netheid van die plaas en opstal, byvoorbeed drade, dromme, plastieksakke en ander rommel. ■ Beskryf jou eie bestuurstelsel ten opsigte van weiveld en die algehele bestuur van die plaas.
■ Beskryf hoe jou lamhokstelsel toegepas word.
■ Beskryf hoe jy te werk gaan met die voer-/korrelmaakproses, en bestanddele van rantsoene.
■ Beskryf hoe en wanneer jy diere inent en doseer, byvoorbeeld hoe gereeld naalde vervang word.
■ Die boerdery moet ’n geskrewe dieregesondheidsplan hê.
■ Daar moet rekord gehou word van alle vrektes, asook die oorsake.
■ Elke boer moet ’n geskrewe risikoontleding opstel wat alle bedrywighede oor die gesondheid en veiligheid van werkers omskryf.
■ Daar moet op skrif gestel word hoe met die diere gewerk word.
■ Elke boer moet ’n omgewingsbestuursplan en ’n dieregesondheidsplan op skrif stel.