Kan millenniërs die wêreld verander?

Die millenniërgenerasie word dikwels as egosentries uitgekryt. Tog is hul hart oop vir dinge waaraan hulle glo. Méér nog. Hulle dóén iets daaraan Oktober 2017 SARIE.COM

MattLittle wou akteur word. Maar sy tydjie in die rolprent- en Tv-bedryf het ’n slegte nasmaak by hom gelaat.

Veral die gedrag van sy tydgenote in die bedryf het hom ontmoedig. Hulle is materialisties, obsessief oor hul eie beeld, stel net belang in hul sosialemediaprofiel, vertel hy aan die webtuiste businessinsider.com.

Toe, in 2010, tref ’n aardbewing Haïti. Matt het met die reddingsoperasie op die eiland gaan help. En oral om hom was daar millenniërs, besig om lewens te probeer red. “Ek was net nie in die regte groep in LA nie.”

Hy en ’n vriend, Ari Anderson, het mettertyd ’n teenstrydigheid besef: tussen die jonges wat hulle in die regte

lewe ken en die narsistiese individue wat op die internet uitgebeeld word. Google “millennials” en jy kry outo-suggesties soos “lazy” en “dumb”. Etikette soos “narsisties”, “eiegeregtig” en “obsessief oor eie self ”.

Dus bevat Matt en Ari se potgooi ( podcast) “Millennials Don’t Suck” (www.millennialsdontsuck.com) onderhoude met jonges van agtien tot in hul mid-dertigs – om dié stereotipe nek om te draai.

Die nuustydskrif TIME se voorblad van 20 Mei 2013 sê dit als: ’n Foto van ’n meisie wat ’n selfie neem. Die voorbladprikkel: “Millennials are lazy, entitled narcissists who still live with their parents.” En dan: “Why they’ll save us all.”

Hulle is nie perfek nie. As individue en as groep het hulle hul sterk en swak punte, soos ons almal maar. Maar kom ons laat die skaal meer na die positiewe kant toe swaai. Want net dalk laat die ouer generasie oor die algemeen dié groep (rofweg gebore tussen 1980 en 2000) té harde bene kou.

Daar word soms van sy generasie gepraat as die “me-lennials”, sê Walton Kruger, ’n jong sakeman van George. En ja, sy ouderdomsgroep ís baie bewus van die “ek”, reken hy. Maar tog . . . Neem hom nou maar as voorbeeld. Sy maatskappy, Amiici Global, het vroeër vanjaar skenkings vir slagoffers van die verwoestende brande in en om Knysna ingesamel. Hy is betrokke by ’n handvol liefdadigheidsprojekte, waarvan Liefde Wen (liefdewen.co.za) hom naaste aan die hart lê. (Dis ’n organisasie sonder winsmotief wat die opbrengs uit die

< verkope van hul produkte stort in projekte waarin hulle glo.)

OOP HANDE

Die millenniërs, nou die grootste lewende generasie, se hart is oop vir kwessies waarin hulle glo. Hulle skenk geld en tyd daarvoor – selfs al rol hulle nie in die pitte nie. Sowat 75% sê hulle stres dikwels oor geld en 39% chronies, volgens die webtuiste quantumrun.com. Hulle het dikwels baie studieskuld, werk is skaars weens die sukkelende ekonomie en hulle moet dalk daarom terugtrek huis toe.

Daar is ’n interessante parallel tussen protesterende plaaslike en Amerikaanse jonges, volgens Dion Chang, tendenskenner en stigter van Flux Trends (fluxtrends.com). In Amerika word gepraat van die nuwe stedelike armes ( urban poor), jong mense wat met ’n swaar studieskuldlas sit. Plaaslik was daar verlede jaar die Fees Must Fallprotes. “Hulle baklei vir dieselfde ding,” sê Dion.

Teen dié agtergrond gesien, is hul vrygewigheid indrukwekkend. “Ja, alle generasies is op dié ouderdom idealisties. Die verskil is dat hulle die daad by die woord voeg,” volgens Jean Case van die Case Foundation wat die Amerikaanse Millennial Impact-verslag finansier. (www.themillennialimpact.com)

“Pragmatiese idealiste,” noem David D. Burstein hulle in sy boek Fast Forward: How the Millennial Generation is Shaping Our World (Beacon Press, 2013). Hoewel hulle idealisties is oor verandering in die samelewing, verstaan hulle ook ’n plan is nodig om dit te laat realiseer. Hul voorliefde vir protes herinner aan die Baby Boomer-generasie (hul ouers/grootouers) se wêreldbeskouing. Die verskil: Die Boomers het radikale aktivisme verkies (onthou die konfrontasies tussen aktiviste en die polisie in die sestigs). Die millenniërs, daarenteen, sien verandering as iets evolusionêr. “Ons glo ons moet binne en buite die samelewing se groot instellings werk,” skryf Burstein, self ’n millenniër. “Buite” beteken hulle kan wel oproerig die strate invaar, soos plaaslik met die “Fees Must Fall”-protes.

DÍT VORM HULLE

Hulle is die eerste generasie wat grootgeword het met 24/7-nuus, jaarin en jaaruit (CNN is in 1980 gestig). In hul tienerjare (grootliks die 90’s) is hulle midde-in ’n tegnologiese revolusie, die internet. Nuwe sakemodelle word ontwikkel, bv. die deel- ( share) ekonomie soos Airbnb en Uber. En met nuwe toestelle, veral die slimfoon, lê die wêreld se toekoms in hul hande, volgens ’n artikel, “How millennials will change the world”, op www.quantumrun.com.

Maar ’n wêreld wat teen die draai van die millennium donkerder raak. Die 9/11-aanval op die World Trade Center in New York word opgevolg deur die Afghanistan- (2001) en Irak-oorlog (2003), wat lank voortsleep. Daar is ’n bewuswording van die mens se kollektiewe impak op klimaatsverandering, met dokkies soos Al Gore se An Inconvenient Truth (2006). Die finansiële ineenstorting in 2008/9 lui ’n uitgerekte resessie in. In die Midde-ooste is daar die Arabiese Lente (2011), wat regerings laat sneuwel, maar uiteindelik tot min verandering lei.

Hul vormingsjare is dus gevul met gebeurtenisse wat mense verbind soos nooit vantevore nie. Maar daarmee saam kom die besef dat ons kollektiewe besluite en leefstyl ernstige gevolge vir die wêreld kan inhou, volgens die artikel.

“In teenstelling met ons ouers leef ons nie rustig saam met ons bure in voorstedelike cul-de-sacs nie. Ons gebruik tegnologie om deel te neem aan die chaotiese, uiteenlopende wêreld om ons. Ons beleef een ná die ander groot burgerregte- en humanitêre krisis. Tegnologie het ons bewapen met kennis en begrip van hoe mense in ander samelewings, sosiaal-ekonomiese klasse en lande reg oor die wêreld leef. Ons is meer bewus as ooit vantevore van ander se lot – vriend én vreemdeling. Dit vorm ons waardestelsels en beïnvloed ons keuses op ongekende maniere,” skryf Ashley Stahl, ’n millenniër, op forbes.com.

NIE NET LIPPETAAL

Kortom: Millenniërs is meer omgewings- en sosiaal bewus as vorige geslagte. En maatskappye wat hul geld wil hê, of dat jong, talentvolle werknemers by hulle moet bly, moet dit besef, het kundiges verlede jaar by die Sustainable Brands-konferensie in Sydney, Australië, gesê. (Lees meer: www.sb16sydney.com) Anders loop hulle die risiko om dié groep as kliënte én werknemers te vervreem.

Millenniërs sal uit hul pad gaan om vir ’n maatskappy te werk wat werklik verbind is tot korporatiewe sosiale verantwoordelikheid, omgewingsvriendelikheid, deursigtigheid en volhoubaarheid, volgens sprekers by die konferensie.

Voorts omhels hulle handelsmerke wat hul waardes deel, bevestig die plaaslike Cosmomillennials-peiling, waarby 3 400 respondente betrek is. En hulle beïnvloed boonop die koopgewoontes van hul gesin. (cosmomillennials.com)

Ons is doodeerlik met ons emosies en gedagtes Walton Kruger, sakeman van George