Lesertuin met hope tekstuur en struktuur
’n Onopgesmukte Hoëveldse tuin is ’n lushof vir mens én dier.
“Ons het uit die staanspoor van die huis met sy kontemporêre styl gehou,” vertel Henriëtte. “Maar die tuin het ons nie beïndruk nie. Dit was sonder karakter; daar was ook geen fokuspunte of sithoekies nie. ’n Tuin is vir my baie belangrik, want dit is waar jy rustig kan word en net weer kan besef hoe wonderlik die natuur en die skoonheid daarvan is.”
Die De Beers het by Yvonne Joao van Jardinier Landscape Design & Décor gaan aanklop nadat sy hul vorige huis se tuinontwerp behartig het. Die opdrag aan haar was om ’n meer klassieke tuin met struktuur te skep. Tog moes die voorkoms onopgesmuk wees, met nie te veel verskillende plantsoorte en kleure nie.
Yvonne het die groot taak saam met haar kontrakteur en regterhand, Stephan Eyssel, aangepak. “Ons visie was om ’n informele tuin te skep, maar met baie strukture: staalbalke en -panele as fokuspunte, tuinpaadjies wat jou na interessante hoekies lei, mooi heininkies wat beddings afrond, detail en verrassingselement e wat jou aandag trek en jou vir ’n wyle laat stil staan en dit bewonder,” verduidelik Yvonne.
“’n Spesiale hoekie vir elke deel van die dag en fokuspunte vanuit elke vertrek van die huis was ’n prioriteit. Dit moes ook ’n tuin met geur en atmosfeer wees – ’n tuiste op sigself.” >>
Ek hou van die kontras tussen die klip, hout en blomme in hierdie hoekie. – Henriëtte
Gras en massas plante
Die huis met sy sterk argitektoniese lyne het reeds ’n mooi dek gehad wat as verlengstuk van die leefareas dien. Groot stapeldeure vou oop en bied ’n uitsig op die landgoed se groen areas en dam. Om dié uitsig ten beste te benut is die grasperk vergroot sodat dit jou oog oor die hele tuin lei en jou nooi om daardeur te wandel na die verskillende tuinkamers.
Vir die blombeddings is op eenvoudige, skoon lyne besluit met massa-aanplantings van dieselfde soort, soos wildeknoffel en groot wilde-irisse. Die loof in die tuin is hoofsaaklik groen en grys, wat ’n gevoel van kalmte skep, terwyl klein kolle kleur in die vorm van eenjarige saailinge soos begonias, impatiëns, petunias en verbenas vir helderheid sorg.
“Hoewel die tuin formeel gestruktureer is, is die klem op ornamentele en bruikbare plante wat jou sintuie stimuleer,” vertel Yvonne. Wildeknoffel help byvoorbeeld om plantluise en slange weg te hou!
Die doelwit was deurgaans om die tuin by die omgewing te laat inskakel sodat die algehele voorkoms so natuurlik moontlik bly. Inheemse bome soos doppruime help hiermee, so ook skanskorwe gevul met plaaslike klip.
“Op die ou end skep die enkele grasperk kontras met die blombeddings en versag dit ook die harde land skapelemente,” sê Yvonne.
Tuinpaadjies en tuinkamers wat werk
Tuinkamers is met die hulp van kortgeknipte heinings geskep sodat elke kamer skaars merkbaar in ’n ander een oorloop. Interessante paadjies verbind al dié areas in die tuin – so lei ’n paadjie jou byvoorbeeld deur jasmyn-boë van een punt na ’n volgende, met verskeie verrassingselement e onderweg.
“Dis nie nodig dat al die paadjies eenders lyk nie, maar hulle moet wel by mekaar pas,” verduidelik Yvonne. “Plek-plek is tekstuur bygevoeg met grondbedekkers om die eentonigheid van die plaveiblokke te breek en te versag.”
Die paadjie na die bom a is van omgewings vriendelike M o is t ure S hiel d-planke met voet liggies wat dit snags verlig. “Die vuurput is die gewildste element in die nuwe tuin,” vertel Yvonne, wat ook dié deel ontwerp het. “Dis mooi om na te kyk, funksioneel en bied ’n kuierplek buite.” Die interessante vloerbeddeking bestaan uit natuurlike kwartsietklip met tapytmadeliefie (Dymondia margaretae), ’n aantreklike inheemse silwergrys grondbedekker met geel blommetjies in die somer, tussenin geplant. “Dit werk regtig fantasties tussen klippe,” sê sy.
Yvonne moes noodgedwonge rondom die 10 000-liter-watertenk werk wat die huiswater asook besproeiingswater huisves .“Al wat ek aan die tenk verander het, was om die golfstaal donkergrys te verf om aan te sluit by die staalbalke teen die huis en in die tuin. Sodoende lyk dit of dit deel vorm van die tuinontwerp en skep dit selfs ’n fokuspunt.”
Staalwerk en water
Moderne staalbalke is dalk nie almal se idee van fokuspunte in ’n tuin nie, maar hier word dit slim ingespan om die huis met die tuin te verbind, aangesien dit reeds deel van die huis se ontwerp is. By die boma sal sterjasmyn mettertyd daarteen oprank om dit te versag.
Benewens die staalbalke het Yvonne ook verskeie staalskerms ontwerp wat as fokuspunte teen die huis se buitemure en by die reuse-waterfokuspunt in die tuin aangebring is.
“Die groot waterfokuspunt trek dadelik die aandag en die water sorg vir klank en beweging,” vertel Yvonne. “Hier was skaal baie belangrik omdat dit so ’n groot ruimte is en ook sodat die klank van die water nie wegraak nie. Groter was dus beter.”
Ook by die voordeur is staalskerms met strookligte agter ’n kleiner waterfokuspunt aangebring. “Die idee is dat die patrone saans soos skilderye teen die mure uitstaan,” verduidelik Yvonne.
Uiteindelik het die projek ses maande geduur om te voltooi – in Oktober sal die tuin maar 18 maande oud wees.
Die De Beers is duidelik in hulle skik met die resultaat. “Ek geniet dit so om ná ’n rowwe dag huis toe te kom en ’n skemerkelkie op my stoep te geniet terwyl ek oor die asemrowende tuin staar,” vertel Henriëtte. “Die stilte en klank van die water maak ’n mens net só rustig. Ek geniet natuurlik ook die verskillende soorte voëls wat nou volop hier is.”