WAAR IS WINDHOEK SE PERDERUITER-MONUMENT?

Ek het die leserstorie “Geologie en ’n hand vol stories” in WegRy #64 geskryf en het kortliks verduidelik waarom ons oorspronklik beplande reis na Namibië nie gerealiseer het nie. Ongelukkig het ’n deel uitgeval. Hier volg dit:

Namibië is ’n puik land om in te toer. Dit het wonderlike landskappe en mense, ’n aangename klimaat en goeie padnetwerk en dit is nog bekostigaar. Daar was ook ’n paar dinge waarby ons tydens ’n besoek in 2011 nie uitgekom het nie, wat net nog ’n goeie rede was om weer noord te ry.

Onlangse politieke verwikkelinge in Namibië het ons egter van plan laat verander. Toe die Namibiese owerhede Lüderitz se naam verander het na iets wat ’n mens nie kan uitspreek nie, en so ook die naam van die Caprivistrook, het dit die wenkbroue laat lig. Toe die geliefde Perderuiter-monument in Windhoek, algemeen bekend as die “Reiterdenkmal” of “Südwester Reiter”, egter onkonstitutioneel gedeproklameer en verwyder word onder polisiebeskerming, het dit ons afgesit van die geliefde land. Daarom het ons besluit om eerder Ooswaarts te keer.

Die Perderuiter-standbeeld is privaat gefinansier en ontwerp deur die Berlynse beeldhouer Adolf Kürle. Die standbeeld was 4,5 m hoog en van brons gemaak. Dit is in Berlyn gemaak en in 1911 per skip vervoer na die Duitse Suidwes-Afrika. Nadat dit in Swakopmund aangekom het, is dit per trein na Windhoek vervoer. Die beeld se voetstuk was 5 m hoog en het bestaan uit 180 granietblokke uit Okahandja. Die monument is op 27 Januarie 1912 onthul, op die verjaardag van die Duitse keiser Wilhelm II, en eer die soldate en burgerlikes wat aan die Duitse kant van die Herero- en Nama-oorlog van 1904-1907 sowel as in die Kalahari Ekspedisie van 1908 gesterf het. Die monument het nooit ’n politieke belang gehad nie.

Die verklaring dat die monument sy historiese waarde verloor het, kan nie net so aanvaar word nie. Geskiedenis het altyd ’n pynlike element, wat nie net eenkant toe geskuif kan word nie, selfs al word daar gepoog om die geskiedenis te herskryf uit ’n spesifieke oogpunt. Bewaar die land se geskiedenis akkuraat. Daardie selfde geskiedenis is deel van die land se toeriste-trekpleisters.

Weens druk het die Nasionale Erfenisraad die voorgestelde deproklamasie op 20 Desember 2013 geadverteer en die publiek 60 dae gegee om enige besware aan te teken.

’n Paar dae later, op 25 Desember, is die gebied voor die Alte Feste afgesper sodat die publiek en media nie naby die standbeeld kon kom nie. Dis dieselfde dag nog verwyder. Die militêre styl operasie kan slegs as polities gemotiveerde vandalisme beskryf word.

Dié foto is van die Suidwes-ruiter Monument en Onafhanklikheidsgedenkmuseum wat ontwerp en gebou is deur Noord-Korea.