Oraina eta etorkizuna
Trialeko Munduko Kopan bosgarren postua eskuratu berri du Irene Caminosek (Tolosa, 1998). Trialaren etorkizuna da, baina oraina ere bai dagoeneko. Azaroan jokatuko duen Munduko Txapelketaren faltan, denboraldiaren balorazio positiboa egiten du: “Urtea ez nuen oso gustura hasi, baina pixkanaka gora egin dut. Gustatzen zaizun lekuan orduak eta orduak sartzea da sekretua. Lana eta lan gehiago”, adierazi du.
Belgikan, Anberesen, eman zion amaiera Munduko Kopari joan den astean laugarren postua lortuta: “Asteburua oso ondo atera zen, larunbateko finalaurrekoan hirugarren sailkatu nintzen eta igandeko finalean laugarren egin arren, sentsazio bikainak izan nituen bizikleta gainean. Azken Munduko Kopako proba zen eta dena ematea besterik ez zen geratzen”, kontatu du Caminosek.
Halere, Belgikarekin beti izan du arantzatxo bat sartuta tolosarrak. “Ez dakit zergatik, baina herrialde horretan ez zaizkit gauzak bereziki ongi atera. Bertara nindoan laugarren urtea zen eta aurrekoetako esperientziak oso onak izan ez zirenez, pentsamendu negatiboekin joan nintzen hara. Aurten trialeko zona pixka bat aldatu dute eta primeran sentitu nintzen, zorionez hautsi dut Belgikako maldizio hori”, onartu du barrez.
Denera bost proba lehiatu dituzte aurten nazioartean, Europan denak. Bi Frantzian, bi Belgikan eta beste bat Austrian. Posturik txarrena zazpigarrena erdietsi du eta erregulartasun horrek eraman du Irene Caminos sailkapen nagusian bosgarren egitera: “Trialerako afizio gehiena Europan dago, hortik kanpo gutxi”.
Gurean ere ez da oso kirol jarraitua, ezagunagoa da motoan egiten den triala. Bizikletakoa baino gehiago ikusten da medioetan Caminosen hitzetan eta honela definitzen du bere kirola: “Arriskua badu, baina sentsazio horiek gustatzen zaizkigunez ez gara kexatzen. Gainera ikusteko oso kirol polita da. Oreka, indarra, kontzentrazioa eta teknika behar dira, baina gogoa izatea da garrantzitsuena”, dio Baobab Team taldeko txirrindulariak. Astelehenetan izan ezik, egunero entrenatzen du Tolosako Usabal kiroldegi atzeko trial parkean,
IRENE CAMINOS “Duela sei urte hartu nuen lehen aldiz trialeko bizikleta eta Munduko Kopako 5. izatera iritsi naiz”
bestela Irun edo Hondarribia aldera joaten da: “Ez dugu bizikleta bakarrik egiten, denboraldi-aurrean gimnasioa, igeriketa, korrika, mendiko bizikleta… Gauza asko lantzen ditugu”. Profesional baten dedikazio antzekoa izan arren, “oso zaila” da trialetik bizitzea: “Pixkanaka hasi da jendea honetaz bizitzen, baina gutxi daude, ea lortzen dugun geroz eta gehiago izatea. Niri gustatuko litzaidake, ondo egongo litzateke egia esan…”.
Murias eta Movistar taldeek errepideko emakumezkoen taldeak sortuko dituztela eman dute jakitera berriki. Zentzu horretan, emakumezkoen txirrindularitza gora egiten ari dela iruditzen zaio. Trialean bertan ere nabari du gorakada, “duela bi urte baino neska gehiago ari gara lehian, beteranoenak 32 urte izango ditu”, zehaztu du. Gipuzkoan ere bada aukera probatu nahi duenarentzat, Tolosako trial eskolan. Bertako irakasle da Irene Caminos eta “hogei bat haurrekin” ari dira lanean.
Bereez gain, neska-mutikoen ametsak egi bihurtzeko borrokan dabilen bitartean, Batxilergoa egiten jarraituko du. Oraingoz denbora ateratzen du entrenatzeko, goizean klasera joaten da eta arratsaldean bizikletara igotzen da, nahiz eta azterketa garaian “gutxiago” hartzen duen. Etorkizunerako asmo argi bat ere badauka, suhiltzaile oposaketak atera nahi ditu: “Betidanik gustatu izan zait eta probatzeko gogoa daukat”