Maratoia, uretan
IRATI OSA “Eskolan irakatsi ezin diren balore asko erakutsi dizkit piraguismoak”
Munduko bosgarren geratu da Irati Osa (Zumaia, 1997). Portugalen lortu du ohorezko postu hori K1ean, 23 urtez azpikoen Munduko piraguismoko maratoi Txapelketan. Lasterketa luzeak izaten dira hauek, 22,6 kilometroko luzera dute eta sei itzuli eta bost porteo edo piragua eramate izaten dira. Porteo bakoitzean uretatik atera eta 200 metro egin behar dituzte korrika piragua eskutan hartuta. Iraupeneko lasterketa bat da beraz, ia bi orduz egoten direlako palei eragiten.
Espero baino hobeto aritu da Osa Portugalen, hasi aurretik lehen “hamar edo hamabi” postuetan ibiltzea espero zuen, Kroaziako Europeoan seigarren egin zuelako eta bertan ez zitzaiolako nahi bezain ondo atera. Mundialean bai, “sentsazio onak” izan zituela onartu eta “entrenatutako guztia” ikusi denez, gustura dago egindakoarekin. Orain atseden hartzea tokatzen zaio, indartsuago itzultzeko datorren denboraldiko erronkei heltzeko.
Gaztea da Irati Osa, 21 urte dauzka, baina bere mailako piraguistekin punta-puntan dabilela frogatu du Portugalen. Proba hasi aurretik “inoiz baino lasaiago” omen zegoen, “urduri” jartzen baita normalean: “Nerbio puntua ona izaten da. Banekien ondo entrenatuta nengoela eta konfiantza hori baneukan. Lehen unetik nekien zer egin behar nuen”, azaldu du.
Irteera eman zutenean lehen paladak “oso onak” izan zirela kontatu du eta horrek bederatzi laguneko lehen taldean sartzeko aukera eman ziola: “Estrategia hori zen, hasieratik jotzea ahalik eta gehien eusteko aurrean”. Lehen ziaboga “gerra” izan zela dio eta bertan “erasoak” izan zirela taldea hausteko. Ondo kokatu zen ordea Osa eta bederatzikote zena, seikote bilakatu zen.
Pistako txirrindularitzarekin alderatuta, kanporaketa lasterketa baten antza hartu zuen. Lehen itzulian bere erritmoa topatu zuen Irati Osak, seikotean eustea lortu zuen, baina bigarren itzulian hungariarrak, irabazteko faboritoak, su batean hasi eta seikotea bitan banatu zuten. Hiru aurrean eta hiru atzean, atzeko taldetxoan geratu zen piraguista zumaiarra.
Kilometroek aurrera egin ahala, norvegiar batekin geratu zen laugarren eta bosgarren postuengatik borrokan eta aurreko hirukotetik ingelesa geratzen ari zela ikusi zuten. Podiuma hor egon zitekeen: “Bera bakarrik zihoan eta gu erreleboka. Bigarren porteoan, txupa hartzean, edaria hartzean, selekzioko entrenatzaileak abisatu zidan hirugarrena 40 segundora geneukala. Saiatu ginen indartsu tiratzen harrapatzeko, baina ezinezkoa izan zen”.
Azkenean bosgarren egin zuen, nahiz eta azken porteoan, korrika saioan, aurkaria atzeratzen saiatu zen, “ezin izan nuen”, azaldu du. Dena den, motibazio injekzio bat da Osarentzat bosgarren postu hau: “Hainbeste entrenatzean, pertsona batek behar du zerbait bueltan jasotzea”. Egunero entrenatzen baitu astelehenetan izan ezik, “ez dut bat barkatzen”, dio. Zumaiako Itxas-Gain klubean prestatzen du bere burua, nahiz eta Mundialera joan baino lehenago Madrilgo Blume errendimendu altuko zentroan egon den azken xehetasunak prestatzen. Zerbait nahi duenak, zerbait eman behar baitu bueltan