Stakingsrecht nader toegelicht

Naar aanleiding van de opmerkingen die ten aanzien van de behandeling van wetsontwerpen in de afgelopen week in de media zijn verschenen over het stakingsrecht, heeft de minister van Arbeid, Soewarto Moestadja, de behoefte geconstateerd om vooruitlopend op de publicatie van de goedgekeurde wetten, de gemeenschap te informeren, zodat de ongerustheid, die eventueel zou zijn ontstaan, terstond wordt weggenomen.

Aan De Nationale Assemblee (DNA) is een wetsontwerp Wet Vrijheid van Vakvereniging aangeboden, welke met 37 algemene stemmen door het Hoogste College van Staat is aangenomen op 25 september 2016. Aanvankelijk was er een uit één zin bestaand artikel 11 in het wetsontwerp opgenomen, dat art. 33 van de grondwet herhaalde met de bedoeling om het belang van het stakingsrecht in dit allesomvattend wetsontwerp over de vrijheid van vakvereniging te benadrukken. Artikel 33 van de grondwet luidt als volgt: ‘Het stakingsrecht wordt erkend behoudens de beperkingen die uit het recht voortvloeien’. Tijdens de behandeling van het wetsontwerp werd door leden van zowel de oppositie als de coalitie de oproep gedaan om, nu er een artikel in de allesomvattende wet opgenomen wordt over het stakingsrecht, toch iets verder te gaan met betrekking tot de noodzakelijke regulering van het stakingsrecht. Aan deze kamerbrede oproep van het College werd gevolg gegeven door de regering tijdens de behandeling op 25 oktober 2016 door de tijdens het voorbereidingstraject doorgehaalde leden 2, 3 en 4 van artikel 11, als aanvulling op het eenregelige artikel voor te stellen. Deze aanvulling werd geaccepteerd en houdt het volgende in.

Er is een nieuw lid 2 bij artikel 11 goedgekeurd welke aangeeft dat bij wet het stakingsrecht beperkt kan worden voor militairen, ambtenaren van politie, overige ambtenaren en de essentiële diensten. Er is een nieuw lid 3 toegevoegd welk aangeeft dat bij de beperking van het stakingsrecht tegelijkertijd snelle, effectieve en onpartijdige procedures in het leven geroepen worden om in deze sectoren geschillen te beslechten. Verder is een nieuw lid 4 aan artikel 11 toegevoegd welke aangeeft dat de ‘essentiële diensten worden bij wet vastgesteld’. Alzo handelende heeft de regering casi quo het Hoogste College van Staat geheel gehandeld conform de regels, uitgangspunten en uitspraken zoals die met betrekking tot het stakingsrecht gelden bij de International Labour Organization en meer in het bijzonder haar Committee on the Freedom of Association en haar Committtee of Experts. Het is dus duidelijk dat het stakingsrecht niet is beperkt bij de aanname van de Wet Vrijheid van Vakvereniging. Er wordt al leen melding gemaakt langs welke lijnen het stakingsrecht zou kunnen worden gereguleerd in de toekomst in een wet die nog kan worden voorgesteld en moet worden goedgekeurd. De regulering van het stakingsrecht is volgens de nieuwe leden 2 en 4 alleen mogelijk via de ‘wet in formele zin’, dus via goedkeuring van een wet in DNA.