Adembenemende plaatsen Cappadocië in Turkije

Cappadocië (Perzisch: ‘Katpatuka’ (land van goed gekweekte paarden) is een landstreek ten zuiden van de steppe in de Turkse provincie Anatolië. Het gebied heeft een oppervlakte van 800 km2. Het hoogste punt in het gebied is de Erciyes Dagi en is 3917 meter hoog. Het gebied ligt tussen de rivieren de Eufraat en de Kizil Irmak. De belangrijkste en grootste steden in dit gebied van Midden-Turkije zijn Avanos, Nevsehir en Ürgüp. Ten tijde van het Romeinse Rijk was het een vredige Romeinse provincie genaamd Cappadocië, die in het oosten grensde aan Armenia, in het zuiden aan Mesopotamië, Syrië en Cilicia, in het westen aan Galatia en in het noorden aan Pontus. In het oosten is het gebied bergachtig en vulkanisch, maar in het westen is het vlak met veelal plateaus. In het gebied liggen drie vulkanen: de Erciyas Dagi, Hasan Dagi en de Melediz Dagi. De landstreek Cappadocië is een van ‘s werelds grootste natuurwonderen. De hoogvlakte waarin deze kuil zich bevindt, ontstond na een enorme uitbarsting van drie vulkanen ongeveer 40 miljoen jaar geleden. De erupties en de vulkanische neerslag, die op de grote uitbarsting volgden, hielden vele duizenden jaren aan. In de miljoenen jaren daarna, sleten de extremen van het landklimaat en de rivier de Kizilirmak het plateau uit. De vorming van de typische tufsteenkegels komt grotendeels door harde stukken lava die oorspronkelijk in de enorme ‘tufsteenkoek’ lagen. Door erosie kwamen ze bloot te liggen, waarna wind en water minder invloed hadden op het onderliggende tufsteen. Op plaatsen waar deze harde stenen in de tufsteenkoek ontbraken, vormden zich tafelformaties, waarin rivieren diepe ravijnen uitsleten. Al in de prehistorie werd deze gestolde lava gewonnen en de markante tufsteenkegels werden uitgehakt tot woningen. Vanaf deze tijd tot de jaren 1950, toen op last van de regering deze holwoningen verlaten werden, woonden hier mensen. De valleien en kloven zijn schaduwrijk door de vele verschillende fruitbomen, de wilgen en populieren; kleine stroompjes water voorzien de gevarieerde flora, fauna en de wandelaar van de nodige koelte. De valleien worden van elkaar gescheiden door afgevlakte heuvelruggen met prachtig door wind en water gevormde, slagroomachtige zijkanten met zandweggetjes, boomgaarden en druivenvelden en met de meest fascinerende uitzichten. Het landstreek van Cappadocië bestaat vandaag de dag uit verschillende valeien als de Liefdesvallei, de aangrenzende Witte vallei, de Rode vallei, de Feeënschoorstenen vallei, Devrent vallei, de Duivenvallei en Zemivallei. Cappadocië staat tevens op de Werelderfgoedlijst van Unesco.